Take a photo of a barcode or cover
3.44 AVERAGE
3.44 AVERAGE
emotional
tense
slow-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Rating: ⭐⭐⭐
Genre: Historical Fiction + LGBTQ+
Summary
The Paying Guests by Sarah Waters is a story set in South London in 1922. The story revolves around Frances and her mother. The two ladies are struggling with their financial situation after the funds were mishandled by the father. After he passed away, they were left with nothing but debts and the large house they owned.
The best way for them to survive during these difficult circumstances was to take in lodgers. So they accept a young married couple, Leonard Barber and his wife, Lilian. At first Frances has a sense of panic and unease towards the couple, but soon things start to change when she becomes friends with Lilian, and eventually things will get more complicated.
Characters
The author did a great job with the characters. They are multifaceted, and as the reader progresses in the story, they get to know more about the other side of them, which was not apparent in the beginning.
Frances Wray: She is one of the two main protagonists. A single woman in her late twenties living with her widowed mother in a large house. She handles everything now that her father has passed and left them nothing but debts. As you progress in the story, you will learn that she had a past love affair with a woman named Christina.
Lilian Barber: Leonard’s wife and the other main protagonist in the story. She is 22 years old, stylish, and has exotic tastes. She forms an intense bond with Frances that at first she finds difficult to understand.
Mrs. Wray: She is Frances’s mother. A widow in her fifties who is also struggling financially. Her initial fondness for Mr. Barber creates a good contrast to what her daughter feels about him.
Leonard Barber: He’s Lilian’s husband. Works in an insurance company and annoys Frances with his suggestive remarks towards her.
Writing Style
The novel is narrated in the third-person style. I feel the author deliberately concentrated on Frances’s thoughts and feelings in the narration. It seems her perspective is the main focus of the story. Being my first Sarah Waters’ book, I think her writing is rich and she uses a descriptive language style. Most of the narrative is about diving deeply into Frances’s thoughts so that as readers we see the relationship from her eyes.
Setting and Atmosphere
The author did a good job depicting London in the 1920s. That historical atmosphere can be felt very clearly in the story. This is when it comes to the setting. When it comes to the narrative atmosphere, it keeps shifting according to the state of the characters. So it is safe to say that the atmosphere was highly dynamic, and it kept shifting from unease to intimacy to tension and finally to guilt and turmoil.
Overall Impression
If I were given one line to explain my feelings about this novel, it would be: I wish I liked it more. While the writing kept me engaged and shows the author’s expertise in her field, it took me a long time to feel invested in the story and the characters. The pacing is very slow, and to be frank, this story didn’t need over 500 pages to be told. 200 pages could be easily trimmed from the novel without affecting the story. I don’t own any other Sarah Waters book on my shelves—this is the only one—but even if I had more, I would not rush to read them.
Read this review with quote images on my blog:
https://constantinebooks.blogspot.com/2025/06/the-paying-guests.html
Genre: Historical Fiction + LGBTQ+
Summary
The Paying Guests by Sarah Waters is a story set in South London in 1922. The story revolves around Frances and her mother. The two ladies are struggling with their financial situation after the funds were mishandled by the father. After he passed away, they were left with nothing but debts and the large house they owned.
The best way for them to survive during these difficult circumstances was to take in lodgers. So they accept a young married couple, Leonard Barber and his wife, Lilian. At first Frances has a sense of panic and unease towards the couple, but soon things start to change when she becomes friends with Lilian, and eventually things will get more complicated.
Characters
The author did a great job with the characters. They are multifaceted, and as the reader progresses in the story, they get to know more about the other side of them, which was not apparent in the beginning.
Frances Wray: She is one of the two main protagonists. A single woman in her late twenties living with her widowed mother in a large house. She handles everything now that her father has passed and left them nothing but debts. As you progress in the story, you will learn that she had a past love affair with a woman named Christina.
Lilian Barber: Leonard’s wife and the other main protagonist in the story. She is 22 years old, stylish, and has exotic tastes. She forms an intense bond with Frances that at first she finds difficult to understand.
Mrs. Wray: She is Frances’s mother. A widow in her fifties who is also struggling financially. Her initial fondness for Mr. Barber creates a good contrast to what her daughter feels about him.
Leonard Barber: He’s Lilian’s husband. Works in an insurance company and annoys Frances with his suggestive remarks towards her.
Writing Style
The novel is narrated in the third-person style. I feel the author deliberately concentrated on Frances’s thoughts and feelings in the narration. It seems her perspective is the main focus of the story. Being my first Sarah Waters’ book, I think her writing is rich and she uses a descriptive language style. Most of the narrative is about diving deeply into Frances’s thoughts so that as readers we see the relationship from her eyes.
Setting and Atmosphere
The author did a good job depicting London in the 1920s. That historical atmosphere can be felt very clearly in the story. This is when it comes to the setting. When it comes to the narrative atmosphere, it keeps shifting according to the state of the characters. So it is safe to say that the atmosphere was highly dynamic, and it kept shifting from unease to intimacy to tension and finally to guilt and turmoil.
Overall Impression
If I were given one line to explain my feelings about this novel, it would be: I wish I liked it more. While the writing kept me engaged and shows the author’s expertise in her field, it took me a long time to feel invested in the story and the characters. The pacing is very slow, and to be frank, this story didn’t need over 500 pages to be told. 200 pages could be easily trimmed from the novel without affecting the story. I don’t own any other Sarah Waters book on my shelves—this is the only one—but even if I had more, I would not rush to read them.
Read this review with quote images on my blog:
https://constantinebooks.blogspot.com/2025/06/the-paying-guests.html
dark
emotional
sad
slow-paced
Flaws of characters a main focus:
Yes
I love Sarah Waters' writing. She's queen of the slow burn. And the characters are somehow both ordinary and half bonkers.
it took me forever to wade myself through this terrible book. I was finally able to finish it. it's boring and wordy. and she uses language and slang I've never heard before so sometimes i couldn't figure it out, even through context. the premise is interesting. although the soft core porn I could have done without. had the book been half it's size, it would have been better. part I of the book was highly unnecessary. nothing happened. Don't waste your time.
challenging
emotional
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Complicated
challenging
dark
tense
slow-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Yes
Het is 1922 en dus een paar jaar na de eerste wereldoorlog, waarin de twee broers van Frances Wray zijn omgekomen. Haar vader is in diezelfde periode overleden, maar waar Frances liefdevol de herinneringen aan haar broers koestert, ergert ze zich bijna dagelijks aan hetgeen haar vader haar en haar moeder heeft nagelaten: "De meubels waren allemaal van donker hout en moesten eveneens geregeld worden afgenomen. Haar vader had een passie gehad voor 'het Engeland van weleer', een stijl die in het geheel niet strookte met de zwierige uitstraling van het vroegnegentiende-eeuwse pand: in elk hoekje stond wel een logge stoel of kist. 'Vaders verzameling' werden de stukken genoemd toen haar vader nog leefde."
Het is aan Frances om het grote huis, inclusief 'vaders verzameling', schoon te houden omdat haar moeder te oud is, en er geen geld meer is voor dienstmeisjes of andere bedienden. 'Vaders verzameling' bleek nep en waardeloos, en dus moeten Frances en haar moeder een aantal kamers van hun prachtige, grote woning in Camberwell verhuren. Of het huis verkopen. Ze hebben voor het eerste gekozen.
Lilian en Len Barber zijn de aanstaande huurders, hoewel Frances en haar moeder bij voorkeur de term huisgenoten gebruiken als ze met buren en vrienden over de nieuwe bewoners spreken. Len verkoopt verzekeringen en Lilian is de dochter van een winkelier. De huisgenoten arriveren op de eerste bladzijde en Frances ziet ze, staand voor het raam, aankomen: "Er kwam een bestelauto aanrijden. Dat waren ze toch niet? Ze had een kar verwacht, misschien zelfs dat de twee te voet zouden komen. Maar inderdaad, de auto kwam met afgrijselijk piepende remmen naast het trottoir tot stilstand en ze zag de drie inzittenden voorovergebogen naar haar opkijken, mevrouw Barber tussen haar man en de chauffeur in."
Het is in het begin voor iedereen wat ongemakkelijk, maar langzamerhand wennen Frances en haar moeder een beetje aan de nieuwe bewoners die overduidelijk uit een ander deel van de samenleving komen. Vooral de familie van Lilian is kleurrijk, luidruchtig, maar zeer hartelijk, zoals Frances ondervindt wanneer ze hun zus en dochter komen opzoeken in dat mooie huis. Kort daarna ontdekt Frances dat het huwelijk van Lilian en Len niet zo geweldig is als het op het eerste gezicht lijkt en dat ook de wederzijdse families elkaar niet erg op prijs stellen. Voor wie al eerder boeken van Sarah Waters heeft gelezen, is het niet verbazingwekkend dat zij ervoor zorgt dat Lilian en Frances elkaar opzoeken. Dat heeft verstrekkende gevolgen. Niet alleen voor Frances, haar moeder en de Barbers, maar ook voor de rest van de familieleden, vrienden én de buren.
De huisgenoten begint als een lichtvoetige sociale roman, waarin Waters heel secuur en gedetailleerd laat zien wat er in de jaren vlak na de eerste wereldoorlog gebeurde in Engeland. Ze laat bijvoorbeeld zien hoe mensen uit voorheen strikt gescheiden klassen ineens met elkaar te maken krijgen en hoe rollen tussen mannen en vrouwen veranderd zijn en veranderen. Daarna wordt het een liefdesverhaal, waarbij de ene geliefde getrouwd is en dus overspel pleegt en de ander moet trachten de verhouding voor haar steeds wantrouwiger moeder verborgen te houden. Uiteindelijk komt vrijwel iedereen in de Old Bailey terecht en resulteert het verhaal in een intrigerend rechtbank-'drama'.
Daarmee is de kracht, maar ook de zwakte van de roman verteld: een prima, soms ‘tongue-in-cheek’ geschreven begin, wordt opgevolgd door een voorspelbaar, drakerig dramatisch middendeel, dat uitnodigt tot ‘wegleggen’. Gelukkig wordt de doorzetter door Waters beloond met een sterk derde deel, waarin politie en justitie aan de slag moeten om de dader van het misdrijf te vinden en te berechten. Daar vindt Waters namelijk na enige tijd weer die licht spottende toon terug, waarmee ze de wijze waarop de rechtspraak zo’n honderd jaar geleden plaatsvond prachtig neerzet. Helaas is het daarmee 'geen eind goed, al goed' ,omdat de drakerigheid van het middendeel daarvoor teveel kwaad heeft aangericht.
Gerecenseerd voor Hebban Literatuur & Romans
Het is aan Frances om het grote huis, inclusief 'vaders verzameling', schoon te houden omdat haar moeder te oud is, en er geen geld meer is voor dienstmeisjes of andere bedienden. 'Vaders verzameling' bleek nep en waardeloos, en dus moeten Frances en haar moeder een aantal kamers van hun prachtige, grote woning in Camberwell verhuren. Of het huis verkopen. Ze hebben voor het eerste gekozen.
Lilian en Len Barber zijn de aanstaande huurders, hoewel Frances en haar moeder bij voorkeur de term huisgenoten gebruiken als ze met buren en vrienden over de nieuwe bewoners spreken. Len verkoopt verzekeringen en Lilian is de dochter van een winkelier. De huisgenoten arriveren op de eerste bladzijde en Frances ziet ze, staand voor het raam, aankomen: "Er kwam een bestelauto aanrijden. Dat waren ze toch niet? Ze had een kar verwacht, misschien zelfs dat de twee te voet zouden komen. Maar inderdaad, de auto kwam met afgrijselijk piepende remmen naast het trottoir tot stilstand en ze zag de drie inzittenden voorovergebogen naar haar opkijken, mevrouw Barber tussen haar man en de chauffeur in."
Het is in het begin voor iedereen wat ongemakkelijk, maar langzamerhand wennen Frances en haar moeder een beetje aan de nieuwe bewoners die overduidelijk uit een ander deel van de samenleving komen. Vooral de familie van Lilian is kleurrijk, luidruchtig, maar zeer hartelijk, zoals Frances ondervindt wanneer ze hun zus en dochter komen opzoeken in dat mooie huis. Kort daarna ontdekt Frances dat het huwelijk van Lilian en Len niet zo geweldig is als het op het eerste gezicht lijkt en dat ook de wederzijdse families elkaar niet erg op prijs stellen. Voor wie al eerder boeken van Sarah Waters heeft gelezen, is het niet verbazingwekkend dat zij ervoor zorgt dat Lilian en Frances elkaar opzoeken. Dat heeft verstrekkende gevolgen. Niet alleen voor Frances, haar moeder en de Barbers, maar ook voor de rest van de familieleden, vrienden én de buren.
De huisgenoten begint als een lichtvoetige sociale roman, waarin Waters heel secuur en gedetailleerd laat zien wat er in de jaren vlak na de eerste wereldoorlog gebeurde in Engeland. Ze laat bijvoorbeeld zien hoe mensen uit voorheen strikt gescheiden klassen ineens met elkaar te maken krijgen en hoe rollen tussen mannen en vrouwen veranderd zijn en veranderen. Daarna wordt het een liefdesverhaal, waarbij de ene geliefde getrouwd is en dus overspel pleegt en de ander moet trachten de verhouding voor haar steeds wantrouwiger moeder verborgen te houden. Uiteindelijk komt vrijwel iedereen in de Old Bailey terecht en resulteert het verhaal in een intrigerend rechtbank-'drama'.
Daarmee is de kracht, maar ook de zwakte van de roman verteld: een prima, soms ‘tongue-in-cheek’ geschreven begin, wordt opgevolgd door een voorspelbaar, drakerig dramatisch middendeel, dat uitnodigt tot ‘wegleggen’. Gelukkig wordt de doorzetter door Waters beloond met een sterk derde deel, waarin politie en justitie aan de slag moeten om de dader van het misdrijf te vinden en te berechten. Daar vindt Waters namelijk na enige tijd weer die licht spottende toon terug, waarmee ze de wijze waarop de rechtspraak zo’n honderd jaar geleden plaatsvond prachtig neerzet. Helaas is het daarmee 'geen eind goed, al goed' ,omdat de drakerigheid van het middendeel daarvoor teveel kwaad heeft aangericht.
Gerecenseerd voor Hebban Literatuur & Romans
Have always enjoyed Sarah Waters' books, especially because of the way she plots her novels: one can be reading along thinking nothing much is happening and before long you are in the midst of a story that has got under your skin. This novel is no exception.
This was one of those books that didn't feel as long as it is. I didn't expect a lot of the turns the book took and it came to a satisfactory ending. I read that it is a British historical fiction that "slow-burns its way into a page-turning sizzler." For me that pretty much says it.
mysterious
sad
tense
medium-paced