You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
3.59 AVERAGE
3.59 AVERAGE
challenging
dark
emotional
funny
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
This is probably one of the few books of conventional fiction that I’ve given the ol’ five stars. I mean it’s not “conventional,” but it is a book with like characters and a plot…well not really a plot but like there are events that happen that move the story along. My point is that when I read certain kinds of fiction, I’m like “cool…that’s so cute that you made up this whole thing.” But Nobber I feel like actually delivers on all the cliche things that people say about (usually atrocious and lame) fiction. Like our boy Oisin really uses his imaginative capacity to make me feel and think and encounter things I never considered or thought possible. It’s honestly crazy like the way he describes stuff I’m not like “wow I’d never think to say it that way but that’s so perfect” instead I’m like “why the fuck are you saying that, like how did you even think that was relevant to say,” but since it still has the trappings of “fiction” it doesn’t come off as abstract and poetic—it feels like he’s pushing and poking out the furthest end of reality. See! I knew I would resort to saying some cliche thing about fiction that your high school English teacher said (but alas I did once teach high school English). All in all, it’s a banger and it’s crazy!!! Literally people like throwing rats at each other and wrapping horse’s intestines around themselves. Very different from some of the other contemporary fiction I’ve read that has a medieval setting. It still quite hard and brutal and grey but there’s also this weird tongue in cheek intellectual fantastical thing going on.
I suspect this is the type of book that rewards rereading.
Just your standard multi-panoramic small town story, except it's all fucked.
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Complicated
Βρισκόμαστε στην Μεσαιωνική Ιρλανδία, την εποχή της βουβωνικής πανώλης, της επιδημίας που ονομάστηκε Μαύρος Θάνατος και σύμφωνα με τις σύγχρονες εκτιμήσεις οδήγησε στο θάνατο έναν στους τρεις Ευρωπαίους. Ένας φιλόδοξος νεαρός ευγενής διασχίζει μαζί με την απρόθυμη ακολουθία του την ερημωμένη ενδοχώρα και πηγαίνοντας από χωριό σε χωριό, πλουτίζουν. Με αναχρονιστικές πρακτικές που θα θυμίσουν την εποχή μας, ο Όσπρεϋ ντε Φλουνκλ που εκμεταλλεύεται την επιδημία και τις διεφθαρμένες αρχές, αγοράζει τη γη των πρόσφατα πεθαμένων κοψοχρονιά. Επόμενο χωριό-στόχος, το Νόμπερ.
Βρίσκουν το Νόμπερ σε ερημωμένο και σε καραντίνα, με τους κατοίκους να έχουν κλειστεί στα σπίτια τους. Οι μόνοι που κυκλοφορούν είναι ο αυτοαποκαλούμενος Αμβρόσιος, φαινομενικά επίτροπος του χωριού και η τρελή γυναίκα του, ο Κόλκα, ο μυστήριος, ημίγυμνος σιδεράς του χωριού που περιπολεί επιβάλλοντας την καραντίνα και η Αλάνα, η όμορφη Κέλτισα σύζυγος του. Στα πέριξ του χωριού τριγυρνάνε Κέλτες βάρβαροι, που εκμεταλλεύονται την πανούκλα και τον θάνατο για να λεηλατήσουν τους Νορμανδούς κατοίκους των πόλεων, αλλά και να επανακτήσουν λίγη από την γη που κάποτε ήτανε δική τους, ενώ ταυτόχρονα, οι κάτοικοι του Νόμπερ αρχίζουν να σκιρτούν μέσα στα σπίτια τους και να αναρωτιούνται τι συμβαίνει εκεί έξω.
Ο άπληστος ντε Φλουνκλ και η ακολουθία του σύντομα θα συνειδητοποιήσουν ότι έχουν επισκεφθεί την κόλαση.
Το Νόμπερ που εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2019(καθιστώντας έτσι άκαιρους τυχόν παραλληλισμούς με την δική μας επιδημία και καραντίνα), είναι το πρώτο μεγάλης έκταση πόνημα του ταλαντούχου Ιρλανδού συγγραφέα Όσιν Φεϊγκαν και είναι ένα καλογραμμένο, αλλοπρόσαλλο και άναρχο μυθιστόρημα. Η γραφή του Φεϊγκαν είναι αριστοτεχνική και πρωταγωνιστεί στο βιβλίο, με την γεμάτη αίμα μα συχνά κατακερματισμένη πλοκή του, που πιθανότατα κρύβει ένα βαθύτερο νόημα το οποίο δεν κατάφερα να εντοπίσω και τους εξαθλιωμένους, σαδιστικά σκοτεινούς χαρακτήρες να παίζουν δευτερεύοντες ρόλους. Αιματηρό και μακάβριο, γεμάτο με σκοτεινό και υποχόνδριο χιούμορ, το μεσαιωνικό αυτό μυθιστόρημα που δύσκολα μπορεί να χωρέσει στις συνηθισμένες κατηγοριοποιήσεις, θα δημιουργήσει στον αναγνώστη δυνατές εικόνες που θα μπορούσαν να ανήκουν σε μια Έβδομη Σφραγίδα διασκευασμένης από τους Monty Python.
Ένας πολλά υποσχόμενος συγγραφέας και ένα καλογραμμένο, πρωτότυπο βιβλίο.
Βρίσκουν το Νόμπερ σε ερημωμένο και σε καραντίνα, με τους κατοίκους να έχουν κλειστεί στα σπίτια τους. Οι μόνοι που κυκλοφορούν είναι ο αυτοαποκαλούμενος Αμβρόσιος, φαινομενικά επίτροπος του χωριού και η τρελή γυναίκα του, ο Κόλκα, ο μυστήριος, ημίγυμνος σιδεράς του χωριού που περιπολεί επιβάλλοντας την καραντίνα και η Αλάνα, η όμορφη Κέλτισα σύζυγος του. Στα πέριξ του χωριού τριγυρνάνε Κέλτες βάρβαροι, που εκμεταλλεύονται την πανούκλα και τον θάνατο για να λεηλατήσουν τους Νορμανδούς κατοίκους των πόλεων, αλλά και να επανακτήσουν λίγη από την γη που κάποτε ήτανε δική τους, ενώ ταυτόχρονα, οι κάτοικοι του Νόμπερ αρχίζουν να σκιρτούν μέσα στα σπίτια τους και να αναρωτιούνται τι συμβαίνει εκεί έξω.
Ο άπληστος ντε Φλουνκλ και η ακολουθία του σύντομα θα συνειδητοποιήσουν ότι έχουν επισκεφθεί την κόλαση.
Το Νόμπερ που εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2019(καθιστώντας έτσι άκαιρους τυχόν παραλληλισμούς με την δική μας επιδημία και καραντίνα), είναι το πρώτο μεγάλης έκταση πόνημα του ταλαντούχου Ιρλανδού συγγραφέα Όσιν Φεϊγκαν και είναι ένα καλογραμμένο, αλλοπρόσαλλο και άναρχο μυθιστόρημα. Η γραφή του Φεϊγκαν είναι αριστοτεχνική και πρωταγωνιστεί στο βιβλίο, με την γεμάτη αίμα μα συχνά κατακερματισμένη πλοκή του, που πιθανότατα κρύβει ένα βαθύτερο νόημα το οποίο δεν κατάφερα να εντοπίσω και τους εξαθλιωμένους, σαδιστικά σκοτεινούς χαρακτήρες να παίζουν δευτερεύοντες ρόλους. Αιματηρό και μακάβριο, γεμάτο με σκοτεινό και υποχόνδριο χιούμορ, το μεσαιωνικό αυτό μυθιστόρημα που δύσκολα μπορεί να χωρέσει στις συνηθισμένες κατηγοριοποιήσεις, θα δημιουργήσει στον αναγνώστη δυνατές εικόνες που θα μπορούσαν να ανήκουν σε μια Έβδομη Σφραγίδα διασκευασμένης από τους Monty Python.
Ένας πολλά υποσχόμενος συγγραφέας και ένα καλογραμμένο, πρωτότυπο βιβλίο.
challenging
dark
mysterious
reflective
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Content Warnings
Graphic: Alcoholism, Animal cruelty, Animal death, Body horror, Confinement, Gore, Mental illness, Misogyny, Sexism, Violence, Blood, Murder, Injury/Injury detail
Moderate: Rape, Sexual assault, Sexual content
Minor: Slavery, Suicide
dark
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
"I am more alluring again than most Gaels as my small stature had concentrated and purified my beauty, like an essence" is a line from this book.
A chaotic maelstrom of violence ends up ultimately aimless and populated with a vast array of characters, none of which we know well or care about.
A chaotic maelstrom of violence ends up ultimately aimless and populated with a vast array of characters, none of which we know well or care about.