Scan barcode
snoakes7001's review against another edition
5.0
How marvellous it is to discover a truly fabulous author you've never heard of before.
A chance encounter on Twitter gave me the opportunity to land an advance copy of the English translation of this (out in March) because I liked the cover (yeah, I'm shallow and superficial - so what?).
It really is a cracking read - a bittersweet portrait of ageing, dementia and the care of the elderly.
Désiré Cordier has had enough of family life, particularly of being hen-pecked by his wife Monique, and so he hatches a plan to escape - by simulating dementia. His story of how he hoodwinks everyone to get his wish to end his days living quietly in a care home is both wryly amusing and tender.
I'm struggling to think of any books to compare it to, but if you like subtle character-driven comedies (like TV's The Detectorists) then this could well be right up your street.
It'll probably be one of my books of the year and I now want to read everything else by Dimitri Verhulst that's been translated into English.
A chance encounter on Twitter gave me the opportunity to land an advance copy of the English translation of this (out in March) because I liked the cover (yeah, I'm shallow and superficial - so what?).
It really is a cracking read - a bittersweet portrait of ageing, dementia and the care of the elderly.
Désiré Cordier has had enough of family life, particularly of being hen-pecked by his wife Monique, and so he hatches a plan to escape - by simulating dementia. His story of how he hoodwinks everyone to get his wish to end his days living quietly in a care home is both wryly amusing and tender.
I'm struggling to think of any books to compare it to, but if you like subtle character-driven comedies (like TV's The Detectorists) then this could well be right up your street.
It'll probably be one of my books of the year and I now want to read everything else by Dimitri Verhulst that's been translated into English.
lost_ghost's review against another edition
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
2.0
fee_nix05's review against another edition
dark
funny
fast-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? No
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.0
Content Warnings
Graphic: Dementia
Moderate: Excrement
ninapellenkoft's review against another edition
dark
emotional
funny
hopeful
reflective
sad
medium-paced
4.0
Grappig boek, maar door al het lachen vergeet je eigelijk hoe treurig de verhaallijn is. Daardoor meesterlijk geschreven. Enorm veel kritiek wordt er geuit op omgaan met dementerende mensen, verolerghuiszen etc.
ingejanse's review against another edition
4.0
Hilarisch (met als absolute favoriet "Mooie naam. Voor op een grafsteen.") en stiekem toch ook wel aangrijpend (want realistisch in zijn omschrijving van verpleegtehuizen) boek over het veinzen van dementie om daarmee een middelmatig leven tóch eervol en autonoom af te sluiten. Verhulsts taalgebruik en schrijven zijn als altijd prachtig, zeker voor niet-Vlamingen als ik die zo in een onverwacht en verrassend bad woordvondsten vallen.
lampje's review against another edition
adventurous
funny
reflective
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.5
michellesmets's review against another edition
4.0
Verschillende keren hardop gelachen, merci Dimitri!
maike_m's review against another edition
5.0
Geweldig boek, vooral als je van wat donkere humor houdt. Heb er erg om moeten lachen.
Aan de andere kant is het ook wel diep triest dat je ervoor kiest om dementie te veinzen om onder je huidige leven uit te komen. Het is feitelijk een langzame zelfmoord.
De weg naar de diagnose is hilarisch, vooral omdat je sympathie krijgt (in zeer korte tijd) met de hoofdpersoon en meegaat in zijn aversie jegens zijn vrouw.
Ook wat hij doet met Kampcommandant Alzheimer is bijzonder lachwekkend. Om het boek te waarderen, moet je kunnen lachen om de triestheid der dingen. Ook deze roman heeft twee kanten, als je alleen maar de duistere zijde ziet, vind je het waarschijnlijk niet leuk.
Aan de andere kant is het ook wel diep triest dat je ervoor kiest om dementie te veinzen om onder je huidige leven uit te komen. Het is feitelijk een langzame zelfmoord.
De weg naar de diagnose is hilarisch, vooral omdat je sympathie krijgt (in zeer korte tijd) met de hoofdpersoon en meegaat in zijn aversie jegens zijn vrouw.
Ook wat hij doet met Kampcommandant Alzheimer is bijzonder lachwekkend. Om het boek te waarderen, moet je kunnen lachen om de triestheid der dingen. Ook deze roman heeft twee kanten, als je alleen maar de duistere zijde ziet, vind je het waarschijnlijk niet leuk.
eline_berk's review against another edition
3.0
Vele verhaallijnen die langs elkaar heen kronkelen, zich met elkaar verweven en weer uit elkaar groeien alvorens opnieuw samen te komen.
Als ik een samenvatting van dit boek zou moeten geven zou dat het zijn.
Het is Vlaams.
Het u en gij en het Frans irriteerde me mateloos, maar het weerhield me er niet van om verder te lezen.
Volledig in stijl van dit boek heeft deze recensie veel overgecompliceerde woorden. Want tja, dat is literatuur, niet waar?
Humor was aanwezig, zij het in kleine mate. Vooral de verwijzingen naar dingen die je nooit als belangrijk had ingeschat waren van grote waarde voor dit boek en maakte het de moeite van het lezen waard.
Ik kom tot de conclusie dat de hoofdpersoon niet zielig en best slim is, zoals ik eerst dacht, maar gewoon gestoord is. Absoluut, volledig gestoord.
Best een amusant boek als je dan toch iets moet lezen.
Als ik een samenvatting van dit boek zou moeten geven zou dat het zijn.
Het is Vlaams.
Het u en gij en het Frans irriteerde me mateloos, maar het weerhield me er niet van om verder te lezen.
Volledig in stijl van dit boek heeft deze recensie veel overgecompliceerde woorden. Want tja, dat is literatuur, niet waar?
Humor was aanwezig, zij het in kleine mate. Vooral de verwijzingen naar dingen die je nooit als belangrijk had ingeschat waren van grote waarde voor dit boek en maakte het de moeite van het lezen waard.
Ik kom tot de conclusie dat de hoofdpersoon niet zielig en best slim is, zoals ik eerst dacht, maar gewoon gestoord is. Absoluut, volledig gestoord.
Best een amusant boek als je dan toch iets moet lezen.