Take a photo of a barcode or cover
3.66 AVERAGE
3.66 AVERAGE
I have so many mixed feelings about this but it just feels evil as shit and all the pull quotes on the cover from American reviewers tells me it is indeed an evil book. This isn’t about “the individual will” are you fucking kidding yourself?
Good stuff:
Last few chapters really focused on how much damage living through war can do. The official war may be over but it never really ends and lives on in the children who survive. Truly tragic.
The bad:
This book is torture porn.
Why does a book like this so upset me when a book like American Psycho is one of my favorites? Is it possibly because there is a sense of style in AP while this book has hardly any style at all? Could it be that a satire is more able to talk about the brutality of humans in a way that straight prose is not? This books reads like torture porn. American Psycho had comedic relief at the very least. If I must endure chapters of sexual assault and murder at least give me unhinged chapters of musical opinions that make no sense.
Painted Bird offers no such relief. And maybe it doesn’t have to! But when I compare it to similar books it just falls so laughably short. The last few chapters are the best parts because we see the effects of living through the first 17 chapters. But were the countless details of observation and experience of rape worth three chapters? Some images will never leave my mind and were truly stomach turning.
It doesn’t help that it’s just chapter after chapter of unspeakable evil. I don’t doubt that all of those things happened, but when you lay them all on one singular child I think it really hurts whatever purpose you have in mind. It reads like a sick joke. Might have worked better as a collection of short stories.
I’m also bringing up the fact that this guy was friends with Roman Polanski. Yeah, you would know a thing or two about men preying on young women wouldn’t you? It just greatly bothers me when men who keep company with abusers want to write and talk about violence against women and girls.
I can understand why this was so popular in the United States. Europe is displayed as an evil and hopeless place. Not only were the Nazis evil but basically everyone in Poland and beyond was just hungry to rape and murder and torture. And what do you know! You can still live through all that! Individual will! America!!! Land of individuals!!! It doesn’t matter if war is always immoral and destroys lives forever if you live to tell the tale!!! Great to have documented evidence of Americans being illiterate for the past century.
Good stuff:
Last few chapters really focused on how much damage living through war can do. The official war may be over but it never really ends and lives on in the children who survive. Truly tragic.
The bad:
This book is torture porn.
Why does a book like this so upset me when a book like American Psycho is one of my favorites? Is it possibly because there is a sense of style in AP while this book has hardly any style at all? Could it be that a satire is more able to talk about the brutality of humans in a way that straight prose is not? This books reads like torture porn. American Psycho had comedic relief at the very least. If I must endure chapters of sexual assault and murder at least give me unhinged chapters of musical opinions that make no sense.
Painted Bird offers no such relief. And maybe it doesn’t have to! But when I compare it to similar books it just falls so laughably short. The last few chapters are the best parts because we see the effects of living through the first 17 chapters. But were the countless details of observation and experience of rape worth three chapters? Some images will never leave my mind and were truly stomach turning.
It doesn’t help that it’s just chapter after chapter of unspeakable evil. I don’t doubt that all of those things happened, but when you lay them all on one singular child I think it really hurts whatever purpose you have in mind. It reads like a sick joke. Might have worked better as a collection of short stories.
I’m also bringing up the fact that this guy was friends with Roman Polanski. Yeah, you would know a thing or two about men preying on young women wouldn’t you? It just greatly bothers me when men who keep company with abusers want to write and talk about violence against women and girls.
I can understand why this was so popular in the United States. Europe is displayed as an evil and hopeless place. Not only were the Nazis evil but basically everyone in Poland and beyond was just hungry to rape and murder and torture. And what do you know! You can still live through all that! Individual will! America!!! Land of individuals!!! It doesn’t matter if war is always immoral and destroys lives forever if you live to tell the tale!!! Great to have documented evidence of Americans being illiterate for the past century.
adventurous
dark
reflective
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Complicated
challenging
dark
funny
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Content Warnings
Graphic: Rape
dark
reflective
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Complicated
dark
informative
tense
slow-paced
dark
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Content Warnings
Graphic: Animal cruelty, Child abuse, Emotional abuse, Incest, Misogyny, Pedophilia, Physical abuse, Rape, Sexism, Sexual assault, Sexual violence, Violence, War
dark
sad
tense
Plot or Character Driven:
Character
Loveable characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
This might be the most traumatizing book I’ve ever read in my life. If I saw someone across a crowded room with this book in hand, I would run Mrs. Doubtfire style, vaulting over obstacles in my way, so I could slap it away and ask them DO YOU KNOW WHAT YOU’RE ABOUT TO DO TO YOUR BRAIN?! I might never recover. I had to skip over so many animal abuse and child rape scenes. This book is banned in a ton of countries for a variety of reasons, some of which being that the author must be a pervert for writing content like this. But survivors of Holocaust era Eastern Europe were critical that the author watered the traumas of war down too much for soft western audiences. The book doesn’t have a strong plot. The protagonist is a child who is separated from his parents and basically wanders from town to town being absolutely shit on by other humans. Just a constant stream of abuse and terror. He has dark features, so he is labeled a “Gypsy” and ostracized with enthusiasm. The title comes from a scene wherein a man captures birds, paints them outrageous colors, then gets a kick out of releasing them back into their flock. The terrified bird is thrilled to go back to its family. Only now, the flock doesn’t recognize the painted bird as one of their own and treats it as a threat, turning on it and killing it. Ironically, this book kind of turned the author into a painted bird, because everyone was mad at him for writing it. That’s some poetry right there. I recommend this to no one, though I suspect some of you sickos might wanna see what all my fuss is about despite my warnings. Don’t do it.
Scott made me read this and it was deeply disturbing, but very good. I will never read it again but I still think about it. The thrift shop by the same name is good too:)
dark
emotional
sad
tense
fast-paced
Lądujemy w brutalnych, okrutnych realiach II WŚ. Rodzice, którzy chcą uchronić naszego głównego bohatera przed śmiercią, wysyłają go z miasta na wieś i planują w przyszłości, gdy sytuacja się uspokoi, odnaleźć syna. Niestety, sprawy się komplikują, kontakt z pośrednikiem się urywa, więc odnalezienie chłopca staje się niemożliwe.
Każdy rozdział to inna wieś i inna, przeważnie źle kończąca się przygoda bohatera. Nasz początkowo sześciolatek teoretycznie trafił do miejsca, gdzie miał być bezpieczny, lecz w praktyce musi chodzić od wsi do wsi oraz przetrwać wśród ludzi, żyjących zabobonami, gdzie lekarstwami są mieszanki kości i łajna. Mało tego tylko on odznaczał się ciemniejszymi włosami, oczami i karnacją, więc wzbudzał nie tylko zainteresowanie, ale też agresję.
Mimo że ‘’pech’’ to jego drugie imię, to chłopiec zadziwiająco dobrze sobie radzi, bez względu na porę roku czy porę dnia. Z czasem praktycznie nie okazuje tęsknoty za rodzicami, bo musi skupić się na przetrwaniu. Jednocześnie ze smutkiem obserwujemy, kim chłopiec się staje i kim się stał ostatecznie.
Sama byłam zaskoczona, że książkę czytało mi się tak łatwo (przeczytana w niecałe 24 godziny). Nie uważam akcję za przesadnie wydłużoną czy zbyt szybką. Autor wszystko doskonale wyważył i gdy kończyłam rozdział, to jednak ciekawość kazała mi czytać kolejny i kolejny.
To, z czego jednak Malowany Ptak zasłynął, jest brutalność w nim przedstawiona, i właśnie to mnie skusiło. Wiele rzeczy już w książkach widziałam, więc jestem dość odporna na sceny gwałtu czy innych form okrucieństwa. Dlatego ciężko mi to stwierdzić obiektywnie, ale osoby o słabszych nerwach raczej przez tę książkę nie przebrną, bo jakaś przemoc jest właściwie w każdym rozdziale (zresztą, nie tylko przemoc, ale to nadal bardzo niesmaczne sceny). Można śmiało powiedzieć: tak, to jest świat absolutnie wynaturzony przez wojnę.
Każdy rozdział to inna wieś i inna, przeważnie źle kończąca się przygoda bohatera. Nasz początkowo sześciolatek teoretycznie trafił do miejsca, gdzie miał być bezpieczny, lecz w praktyce musi chodzić od wsi do wsi oraz przetrwać wśród ludzi, żyjących zabobonami, gdzie lekarstwami są mieszanki kości i łajna. Mało tego tylko on odznaczał się ciemniejszymi włosami, oczami i karnacją, więc wzbudzał nie tylko zainteresowanie, ale też agresję.
Mimo że ‘’pech’’ to jego drugie imię, to chłopiec zadziwiająco dobrze sobie radzi, bez względu na porę roku czy porę dnia. Z czasem praktycznie nie okazuje tęsknoty za rodzicami, bo musi skupić się na przetrwaniu. Jednocześnie ze smutkiem obserwujemy, kim chłopiec się staje i kim się stał ostatecznie.
Sama byłam zaskoczona, że książkę czytało mi się tak łatwo (przeczytana w niecałe 24 godziny). Nie uważam akcję za przesadnie wydłużoną czy zbyt szybką. Autor wszystko doskonale wyważył i gdy kończyłam rozdział, to jednak ciekawość kazała mi czytać kolejny i kolejny.
To, z czego jednak Malowany Ptak zasłynął, jest brutalność w nim przedstawiona, i właśnie to mnie skusiło. Wiele rzeczy już w książkach widziałam, więc jestem dość odporna na sceny gwałtu czy innych form okrucieństwa. Dlatego ciężko mi to stwierdzić obiektywnie, ale osoby o słabszych nerwach raczej przez tę książkę nie przebrną, bo jakaś przemoc jest właściwie w każdym rozdziale (zresztą, nie tylko przemoc, ale to nadal bardzo niesmaczne sceny). Można śmiało powiedzieć: tak, to jest świat absolutnie wynaturzony przez wojnę.