Scan barcode
mloessiiee's review against another edition
4.0
Ondanks de betrekkelijk slechte recensies, vond ik ook dit een heel fijn en mooi boek. Jazeker heel anders dan de 8 bergen. Maar zo heerlijk langzaam. Puur de beschouwing van een man die de stad en zichzelf ontvluchte.
Zo mooi hoe hij de omgevingen en de eenvoud van de natuur omschrijft. Ja ik vond ook dit erg goed!
Zo mooi hoe hij de omgevingen en de eenvoud van de natuur omschrijft. Ja ik vond ook dit erg goed!
odettebrethouwer's review against another edition
2.0
[b:De acht bergen|35626999|De acht bergen|Paolo Cognetti|https://images.gr-assets.com/books/1499593275s/35626999.jpg|53534051] is het mooiste boek dat ik in 2017 heb gelezen. Ik werd er zo rustig van, en ik waande me zo op de berg.
Ik had dus hoge verwachtingen van dit boek. Pas toen ik het opensloeg en in het colofon keek, zag ik dat Paolo dit boek eerder heeft geschreven dan dat hij De acht bergen geschreven heeft. Daar is hij (terecht) mee doorgebroken, en ik heb in zo'n situatie dan meestal mijn twijfels bij eerder werk van een auteur, zal ik het oppakken of niet.
Want ook bij dit boek zie je weer: toen Paolo dit schreef, was hij nog niet zo een goede schrijver als toen hij De acht bergen schreef. Ik zie de omgeving vooral voor me omdat het zo veel overeenkomsten heeft met De acht bergen, niet omdat de omschrijvingen in De buitenjongen net zo goed en mooi zijn.
Maar wat we vooral opvalt: het is een onrustiger boek. Niet dat er nou zo veel in gebeurt, maar in De acht bergen is dat al helemaal niet. Daar is de kracht van het boek dat je de rust en de ruimte voelt. En ook al zit het hoofdpersonage van De buitenjongen een jaar op een berg, ik voel niet de rust, de ruimte, de eenzaamheid.
Ik word ook niet rustig van het lezen van dit boek. Ik blijf in mijn eigen hier en nu. Terwijl ik tijdens het lezen van De acht bergen juist verrast was als ik opkeek van m'n boek en ik bleek me niet in de Italiaanse wildernis te bevinden.
Misschien heeft de persoon in De buitenjongen de rust niet die de persoon in De acht bergen wel heeft. En/of Paolo heeft zelf die rust tussen het schrijven van deze twee boeken gevonden. Wat het ook mogen zijn, De buitenjongen was niet wat ik verwacht en gehoopt had dat het zou zijn.
Ik had dus hoge verwachtingen van dit boek. Pas toen ik het opensloeg en in het colofon keek, zag ik dat Paolo dit boek eerder heeft geschreven dan dat hij De acht bergen geschreven heeft. Daar is hij (terecht) mee doorgebroken, en ik heb in zo'n situatie dan meestal mijn twijfels bij eerder werk van een auteur, zal ik het oppakken of niet.
Want ook bij dit boek zie je weer: toen Paolo dit schreef, was hij nog niet zo een goede schrijver als toen hij De acht bergen schreef. Ik zie de omgeving vooral voor me omdat het zo veel overeenkomsten heeft met De acht bergen, niet omdat de omschrijvingen in De buitenjongen net zo goed en mooi zijn.
Maar wat we vooral opvalt: het is een onrustiger boek. Niet dat er nou zo veel in gebeurt, maar in De acht bergen is dat al helemaal niet. Daar is de kracht van het boek dat je de rust en de ruimte voelt. En ook al zit het hoofdpersonage van De buitenjongen een jaar op een berg, ik voel niet de rust, de ruimte, de eenzaamheid.
Ik word ook niet rustig van het lezen van dit boek. Ik blijf in mijn eigen hier en nu. Terwijl ik tijdens het lezen van De acht bergen juist verrast was als ik opkeek van m'n boek en ik bleek me niet in de Italiaanse wildernis te bevinden.
Misschien heeft de persoon in De buitenjongen de rust niet die de persoon in De acht bergen wel heeft. En/of Paolo heeft zelf die rust tussen het schrijven van deze twee boeken gevonden. Wat het ook mogen zijn, De buitenjongen was niet wat ik verwacht en gehoopt had dat het zou zijn.
sarraa's review against another edition
2.0
Als je van de woorden "gemzen en lariksen" houdt, zul je je best 154 pagina's vermaken. Wat een ontzettend saai boek, zal geheid diepgang kennen waar ik overheen lees.
20_alicia_01's review against another edition
4.0
Amazing way of telling a journey of a man in nature and himself
caya1999's review against another edition
4.0
Hier en daar een tikje saai doordat er weinig gebeurt en het taalgebruik niet al te poëtisch is, maar een ontzettend mooi, kalm en ontspannend vakantieboek. Ik vind het erg leuk dat er veel intertekstualiteit in zit (juist wel weer erg poëtisch), omdat de hoofdpersoon veel leest en dat hij zelf ook stukjes schrijft.
"Misschien leer je me wel om er met de eerste de beste auto die voorbijkomt vandoor te gaan."
"Misschien leer je me wel om er met de eerste de beste auto die voorbijkomt vandoor te gaan."
sic_corneille's review against another edition
adventurous
hopeful
inspiring
reflective
slow-paced
3.0