Take a photo of a barcode or cover
3.64 AVERAGE
3.64 AVERAGE
If you learn one thing from this book, it is that advice is cheap.
2 parts Eastern philosophy (1 part specifically Confucian piety), 2 parts toxic masculinity. To sum up the whole of the book very briefly: because piety many people committed seppuku, also don't yawn in public.
The first third of this book was fairly interesting, but by the end, it has devolved into descriptions of random acts of barbarism. Servants committing suicide over petty failures, arbitrary executions, spontaneous killigs fueled by nothing but a hurt ego, page after page. No context to them, no system behind them, and on a few occassions I didnt even know what lesson the author wanted me to learn. Most of the ones I did understand were about death-worship, how to be subservient to your master, and how to be liked by your peers.
Granted, this book had considerable humorous value. A man whose spinal cord was severed in battle put his head back in place with his hands, was treated with oil and resin, and recovered completely. An incident with a kaishakunin who, upon hearing a comment on his skills at beheading, lost his temper, ripped off the head of the corpse of someone who had just committed seppuku and held it up in the air was described as "rather chilling". There's a page dedicated to explaining why cowardice is the only reason why one wouldn't want to behead a criminal, and a description of how one can flay a decapitated head, by - among other things - urinating on it. The latter is seen by the author as "information to be treasured".
This level of brutality and disregard for life seems to me to be well beyond what was usual at the time. The feuds and territorial wars common in Europe, especially some centuries earlier, were far more civilized than what Hagakure preaches and praises. As the book did have some interesting bits, and as the writing style itself wasn't unpleasant, I'll still rate it with two stars instead of one, despite the immorality and blandness of its philosophy.
Granted, this book had considerable humorous value. A man whose spinal cord was severed in battle put his head back in place with his hands, was treated with oil and resin, and recovered completely. An incident with a kaishakunin who, upon hearing a comment on his skills at beheading, lost his temper, ripped off the head of the corpse of someone who had just committed seppuku and held it up in the air was described as "rather chilling". There's a page dedicated to explaining why cowardice is the only reason why one wouldn't want to behead a criminal, and a description of how one can flay a decapitated head, by - among other things - urinating on it. The latter is seen by the author as "information to be treasured".
This level of brutality and disregard for life seems to me to be well beyond what was usual at the time. The feuds and territorial wars common in Europe, especially some centuries earlier, were far more civilized than what Hagakure preaches and praises. As the book did have some interesting bits, and as the writing style itself wasn't unpleasant, I'll still rate it with two stars instead of one, despite the immorality and blandness of its philosophy.
I just read Hakagure: The Book of the Samurai. "When faced with a crisis, if one puts some spittle on his earlobe and exhales deeply through his nose, he will overcome anything at hand. This is a secret matter. "
Puanım 3/5 (%62/100)
Genel olarak hoşuma gitmiş olsa da İthaki Japon Klasikleri serisinde en sevmediğim kitap oldu sanırım. Bu da seride gerçekten çok önemli ve "güçlü" kitapların/yazarların olmasından kaynaklanıyor. Hagakure ile ilgili birçok olumsuz yorum da gördüm. Bazıları çok yermek için yermiş olsa da bazı eleştirileri de haklı buldum. Kitap için Tsunetomo'nun tecrübelerini ve dönemini anlattığı bir günlük diyebiliriz. Ben daha çok ilk 2 bölümü sevdim çünkü orada genel ve birçoğu yararlı öğütler verilmiş (düzenli, çalışkan ve hırslı olmak, materyalist olmamak vb.). Bundan sonraki bölümler daha çok tarih dersi gibiydi ve ara ara sıkıldım. Zen Budizm ve Konfüçyüs etkilerini de görmek mümkündü. Kitabın başındaki önsözü de okumayı unutmayın.
Kitapta sevmediğim yerlerden birisi de bazı öğütleri kişisel olarak saçma bulmam. Mesela: Kitap okuduktan sonra yakmanız lazım çünkü sadece soylular kitap tutabilir veya bir savaşçı aynı zamanda sanatçı olamaz veya sürekli ölümü düşünmeniz ve onun üstüne gitmeniz gerek gibi. Ama yazıldığı zamanı ve ortamı düşündüğümde bir yere kadar anlam veriyorum. Yine de böyle ilkeler yüzünden (savaşçı kodu veya buşido ne derseniz) belki de çok başarılı ve iyi insanların ölmüş olması düşüncesi üzdü beni. Genel olarak güzel bir kitap, seriyi tamamlamak için alınıp okunabilir.
Genel olarak hoşuma gitmiş olsa da İthaki Japon Klasikleri serisinde en sevmediğim kitap oldu sanırım. Bu da seride gerçekten çok önemli ve "güçlü" kitapların/yazarların olmasından kaynaklanıyor. Hagakure ile ilgili birçok olumsuz yorum da gördüm. Bazıları çok yermek için yermiş olsa da bazı eleştirileri de haklı buldum. Kitap için Tsunetomo'nun tecrübelerini ve dönemini anlattığı bir günlük diyebiliriz. Ben daha çok ilk 2 bölümü sevdim çünkü orada genel ve birçoğu yararlı öğütler verilmiş (düzenli, çalışkan ve hırslı olmak, materyalist olmamak vb.). Bundan sonraki bölümler daha çok tarih dersi gibiydi ve ara ara sıkıldım. Zen Budizm ve Konfüçyüs etkilerini de görmek mümkündü. Kitabın başındaki önsözü de okumayı unutmayın.
Kitapta sevmediğim yerlerden birisi de bazı öğütleri kişisel olarak saçma bulmam. Mesela: Kitap okuduktan sonra yakmanız lazım çünkü sadece soylular kitap tutabilir veya bir savaşçı aynı zamanda sanatçı olamaz veya sürekli ölümü düşünmeniz ve onun üstüne gitmeniz gerek gibi. Ama yazıldığı zamanı ve ortamı düşündüğümde bir yere kadar anlam veriyorum. Yine de böyle ilkeler yüzünden (savaşçı kodu veya buşido ne derseniz) belki de çok başarılı ve iyi insanların ölmüş olması düşüncesi üzdü beni. Genel olarak güzel bir kitap, seriyi tamamlamak için alınıp okunabilir.
reflective
medium-paced
informative
medium-paced
This is a book full of bizarre tales, ranging from how to remove skin from a skull to reminding a samurai to carry make-up in case his complexion is poor. Some are pithy, several are obscure, many are about ritual suicide.
adventurous
informative
inspiring
reflective
fast-paced
Very fun read. Great for anyone interested in the samurai or feudal Japan.
Content Warnings
Moderate: Suicide, Suicide attempt, War
This review is of the translation by Barry W. Steben.
Steben's is a partial translation, and thus really ought to be discounted out of hand. The parts that are included are decently translated, so I don't know why Steben decided not to finish the whole thing. I don't like it.
Steben's is a partial translation, and thus really ought to be discounted out of hand. The parts that are included are decently translated, so I don't know why Steben decided not to finish the whole thing. I don't like it.