Take a photo of a barcode or cover
216 reviews for:
Das Ritual des Wassers (Trilogía de la Ciudad Blanca #2)
Eva García Sáenz de Urturi, Eva García Sáenz de Urturi
3.98 AVERAGE
216 reviews for:
Das Ritual des Wassers (Trilogía de la Ciudad Blanca #2)
Eva García Sáenz de Urturi, Eva García Sáenz de Urturi
3.98 AVERAGE
Het was anderhalf jaar geleden (ruim) dat ik De stilte van de witte stad gelezen had, dus het was even inkomen, maar uiteindelijk echt weer genoten van de leeservaring!
Poh, dat begin. Er werd best veel verwezen naar het eerste deel. En al die namen... niet te doen haha! Ik raad voor plezier in de eerste 70-80 pagina's aan om de seriedelen iets dichter op elkaar te lezen. Gelukkig was het daarna vrij vlot helder genoeg en kon ik volle vaart in dit verhaal duiken.
De stijl van de auteur met veel aandacht voor de geschiedenis vind ik heel tof. Ik leer veel van haar boeken zonder dat het aan spanning verliest. Haar beschrijvingen zorgen dat je echt wordt meegenomen in de omgeving, zowel in het verleden als nu.
Wel vond ik het pittig dat de zaak wederom een flinke link had met het leven van Unai. Ik was even bang voor een herhaling van het eerdere werk van Karin Slaughter, waarin ze haar hoofdpersonages soms dingen aan lijkt te doen om de drama's verder op te voeren. Als de auteur wel de bedoeling heeft om me te laten hechten aan terugkerende personages vind ik dat erg irritant. Uiteindelijk was het hier gelukkig aardig in balans, maar je moet er wel tegen kunnen dat de politiemedewerkers niet gespaard worden.
Bovendien zat ik sowieso met een dubbele pet te lezen, want Unai heeft nog te maken met de gevolgen van een schotwond door zijn brein aan het einde van boek 1. Ten gevolge daarvan heeft hij een afasie. Nu ben ik logopedist in de neurorevalidatie en ik kan je zeggen dat dit niet helemaal is hoe een afasie en het herstel daarvan werkt en dat de logopedische oefeningen ook niet per se kloppend zijn. Soms sloeg het echt kant nog wal. Ik weet nog dat ik me daar einde boek 1 al aan ergerde, dus dat was echt even naast me neerleggen tijdens het lezen van dit boek. In het dankwoord noemt ze de naam van de logopedist die haar geholpen heeft. Met hem zou ik weleens over het vak willen kletsen haha.
Maar goed, dat alles tezamen maakt dat ik zeker een compliment moet maken aan de auteur: want ondanks mijn bezwaren, hield ze me geboeid en aan het boek gekluisterd. Toen ik er eenmaal in zat, las ik hem in twee dagen uit! Een gedegen boek met goede plottwists, een originele verhaallijn en mooie inzichten.
Al met al zeker een aanrader, maar wel eentje waar je een beetje voor moet werken :)
Poh, dat begin. Er werd best veel verwezen naar het eerste deel. En al die namen... niet te doen haha! Ik raad voor plezier in de eerste 70-80 pagina's aan om de seriedelen iets dichter op elkaar te lezen. Gelukkig was het daarna vrij vlot helder genoeg en kon ik volle vaart in dit verhaal duiken.
De stijl van de auteur met veel aandacht voor de geschiedenis vind ik heel tof. Ik leer veel van haar boeken zonder dat het aan spanning verliest. Haar beschrijvingen zorgen dat je echt wordt meegenomen in de omgeving, zowel in het verleden als nu.
Wel vond ik het pittig dat de zaak wederom een flinke link had met het leven van Unai. Ik was even bang voor een herhaling van het eerdere werk van Karin Slaughter, waarin ze haar hoofdpersonages soms dingen aan lijkt te doen om de drama's verder op te voeren. Als de auteur wel de bedoeling heeft om me te laten hechten aan terugkerende personages vind ik dat erg irritant. Uiteindelijk was het hier gelukkig aardig in balans, maar je moet er wel tegen kunnen dat de politiemedewerkers niet gespaard worden.
Bovendien zat ik sowieso met een dubbele pet te lezen, want Unai heeft nog te maken met de gevolgen van een schotwond door zijn brein aan het einde van boek 1. Ten gevolge daarvan heeft hij een afasie. Nu ben ik logopedist in de neurorevalidatie en ik kan je zeggen dat dit niet helemaal is hoe een afasie en het herstel daarvan werkt en dat de logopedische oefeningen ook niet per se kloppend zijn. Soms sloeg het echt kant nog wal. Ik weet nog dat ik me daar einde boek 1 al aan ergerde, dus dat was echt even naast me neerleggen tijdens het lezen van dit boek. In het dankwoord noemt ze de naam van de logopedist die haar geholpen heeft. Met hem zou ik weleens over het vak willen kletsen haha.
Maar goed, dat alles tezamen maakt dat ik zeker een compliment moet maken aan de auteur: want ondanks mijn bezwaren, hield ze me geboeid en aan het boek gekluisterd. Toen ik er eenmaal in zat, las ik hem in twee dagen uit! Een gedegen boek met goede plottwists, een originele verhaallijn en mooie inzichten.
Al met al zeker een aanrader, maar wel eentje waar je een beetje voor moet werken :)
Me ha gustado más que la primera parte aunque creo que en algún caso la historia queda un poco enrevesada metiendo personajes con relaciones que no son necesarias.
Al final queda bien hilada la historia, te mantiene pendiente todo el libre y consigue que no quieras dejar de leer.
Al final queda bien hilada la historia, te mantiene pendiente todo el libre y consigue que no quieras dejar de leer.
No se si me gusta más o menos que su primera parte. Ciertamente aquí no alcance a adivinar por dónde estaban los giros pero creo que algunas cosas se sacaron de la manga de improviso no fueron llevadas de la mano adecuadamente. Aún así espero leer pronto el final de la trilogía
Misma estructura que la primera novela. Las sorpresas saben a menos porque ya imaginas lo que puede pasar y tu imaginación va más rápida que la historia. Bastante entretenido.
adventurous
dark
emotional
mysterious
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Ich tue es der Autorin nicht gleich und verzichte auf Wiederholungen bei der Rezension. Sáenz wendet die gefundene Erfolgsformel (Baskenmythologie, Massenmörder mit Geschichtsfimmel, Schlüssel in der dunklen Vergangenheit der Ermittler) erneut an und reüssiert.
Die Mordmethode und die aufgearbeiteten Grundkonflikte wandeln sich ein wenig. Statt um (horizontale) Partnerschaft und Verwandtschaft geht es jetzt vor allem um die (vertikale) Eltern-Kind-Beziehung. Statt dem Verstoß durch die Brüder ist der Missbrauch durch den Vater jetzt dunkler Motor von Mord und Hass. Die Fähigkeit zur Elternschaft steht in Frage, die Angst um das eigene Täterwerden (auch durch Wegsehen) rückt ins Zentrum.
Daneben verhandelt Sáenz gekonnt und einer tiefgreifenderen Analyse offen die Problematik der weiblichen Täterschaft. Eine Frau tritt zugleich als femme fatale, als Täterin und als Opfer auf, betreibt mit ihrer ambivalenten Rolle den spannungsreichen Fortgang der Geschichte.
Insofern bleibt es eine 'atypische' Krimiserie, die sich nun freilich dem Problem gegenüber sieht, zwischen Variation und Wiederholung zum dritten Mal die richtige Balance zu finden. Wie den Rezensionen (oder allein der absteigenden Sternezahl) schon entnommen werden kann, ist Sáenz dies nicht gelungen. Auf dem Couchtisch liegt der dritte Band trotzdem schon.
Die Mordmethode und die aufgearbeiteten Grundkonflikte wandeln sich ein wenig. Statt um (horizontale) Partnerschaft und Verwandtschaft geht es jetzt vor allem um die (vertikale) Eltern-Kind-Beziehung. Statt dem Verstoß durch die Brüder ist der Missbrauch durch den Vater jetzt dunkler Motor von Mord und Hass. Die Fähigkeit zur Elternschaft steht in Frage, die Angst um das eigene Täterwerden (auch durch Wegsehen) rückt ins Zentrum.
Daneben verhandelt Sáenz gekonnt und einer tiefgreifenderen Analyse offen die Problematik der weiblichen Täterschaft. Eine Frau tritt zugleich als femme fatale, als Täterin und als Opfer auf, betreibt mit ihrer ambivalenten Rolle den spannungsreichen Fortgang der Geschichte.
Insofern bleibt es eine 'atypische' Krimiserie, die sich nun freilich dem Problem gegenüber sieht, zwischen Variation und Wiederholung zum dritten Mal die richtige Balance zu finden. Wie den Rezensionen (oder allein der absteigenden Sternezahl) schon entnommen werden kann, ist Sáenz dies nicht gelungen. Auf dem Couchtisch liegt der dritte Band trotzdem schon.
"Los Ritos del Agua" es la segunda novela de la trilogía "La Ciudad Blanca" escrita por Eva García Sáenz de Urturi. La trama sigue al inspector Unai López de Ayala, también conocido como Kraken, mientras investiga una serie de asesinatos que tienen lugar en la ciudad de Vitoria.
La investigación se vuelve cada vez más complicada cuando descubre que los asesinatos parecen estar relacionados con antiguas leyendas y rituales de la ciudad. Para resolver el caso, Kraken debe sumergirse en la historia de Vitoria y enfrentarse a sus propios demonios personales.
A lo largo de la novela, se exploran temas como la religión, la mitología y las tradiciones culturales de la región vasca. También se profundiza en la vida personal de Kraken y su relación con su familia y amigos.
En resumen, "Los Ritos del Agua" es una novela de misterio y suspense que combina la historia y la cultura con una trama emocionante y personajes complejos.
La investigación se vuelve cada vez más complicada cuando descubre que los asesinatos parecen estar relacionados con antiguas leyendas y rituales de la ciudad. Para resolver el caso, Kraken debe sumergirse en la historia de Vitoria y enfrentarse a sus propios demonios personales.
A lo largo de la novela, se exploran temas como la religión, la mitología y las tradiciones culturales de la región vasca. También se profundiza en la vida personal de Kraken y su relación con su familia y amigos.
En resumen, "Los Ritos del Agua" es una novela de misterio y suspense que combina la historia y la cultura con una trama emocionante y personajes complejos.
4⭐
Tras leer la primera parte de esta trilogía que me gustó mucho tenía curiosidad por saber como seguiría la historia de los protagonistas y lo empecé enseguida.
Siguen las relaciones entre los diferentes personajes (Unai, Estívaliz y Blanca) añadiendo más información sobre ellos.
El desarrollo de la historia también se sitúa en Vitoria y se alterna en dos tiempos distintos, conociendo esta vez a un Unai más joven. Los asesinatos se basan en antiguos rituales de la mitología celta.
Pese a todo esto similar al primer libro se le añaden personajes cruciales.
Enganchada más al desarrollo de los personajes que a la trama no sabría decir si me ha gustado más que el anterior, al ser bastante similares.
Hay un aspecto chirriante: la carga emocional de tantas muertes o peligros alrededor de alguien, nadie podría soportarlo y seguir adelante sin plantearse una terapia psicológica. Dicho personaje sigue adelante como si nada.
Una novela donde las relaciones familiares (en sus diferentes versiones) tienen un gran protagonismo mantiene una lectura ágil, diálogos interesantes y un buen equilibrio entre descripción, narración y trama.
Tras leer la primera parte de esta trilogía que me gustó mucho tenía curiosidad por saber como seguiría la historia de los protagonistas y lo empecé enseguida.
Siguen las relaciones entre los diferentes personajes (Unai, Estívaliz y Blanca) añadiendo más información sobre ellos.
El desarrollo de la historia también se sitúa en Vitoria y se alterna en dos tiempos distintos, conociendo esta vez a un Unai más joven. Los asesinatos se basan en antiguos rituales de la mitología celta.
Pese a todo esto similar al primer libro se le añaden personajes cruciales.
Enganchada más al desarrollo de los personajes que a la trama no sabría decir si me ha gustado más que el anterior, al ser bastante similares.
Hay un aspecto chirriante: la carga emocional de tantas muertes o peligros alrededor de alguien, nadie podría soportarlo y seguir adelante sin plantearse una terapia psicológica. Dicho personaje sigue adelante como si nada.
Una novela donde las relaciones familiares (en sus diferentes versiones) tienen un gran protagonismo mantiene una lectura ágil, diálogos interesantes y un buen equilibrio entre descripción, narración y trama.
Oscuro, adictivo y lleno de giros brillantes
Los ritos del agua es una continuación impecable de la trilogía de la Ciudad Blanca. Eva García Sáenz de Urturi vuelve a sumergirnos en un thriller profundamente atmosférico, con una narrativa que entrelaza el pasado y el presente de forma magistral.
Unai, como protagonista, se enfrenta esta vez no solo a crímenes impactantes, sino también a sus propias heridas emocionales. La investigación te atrapa desde el principio, y los nuevos elementos mitológicos y rituales le añaden una capa fascinante a la trama.
La autora mantiene el ritmo ágil, con capítulos que se devoran y revelaciones que sorprenden. Es imposible no admirar la construcción de los escenarios, la tensión constante y la complejidad emocional de los personajes.
Una lectura intensa y adictiva. ¡Altamente recomendada!
Los ritos del agua es una continuación impecable de la trilogía de la Ciudad Blanca. Eva García Sáenz de Urturi vuelve a sumergirnos en un thriller profundamente atmosférico, con una narrativa que entrelaza el pasado y el presente de forma magistral.
Unai, como protagonista, se enfrenta esta vez no solo a crímenes impactantes, sino también a sus propias heridas emocionales. La investigación te atrapa desde el principio, y los nuevos elementos mitológicos y rituales le añaden una capa fascinante a la trama.
La autora mantiene el ritmo ágil, con capítulos que se devoran y revelaciones que sorprenden. Es imposible no admirar la construcción de los escenarios, la tensión constante y la complejidad emocional de los personajes.
Una lectura intensa y adictiva. ¡Altamente recomendada!
mysterious
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
No