Reviews

mijn vrouw, mijn dienstmeid, mijn paard, mijn hond en mijn kopie van Reize door het Aapenland liggen in het water. laat een comment achter wie ik moet redden dan ga ik even een uur verlicht twijfelen.

iriswindmeijer's review

Go to review page

3.0

Al met al vind ik dit een mooi boek, je kunt er goed om lachen en ik ben er met plezier in begonnen, maar ik heb het ook met plezier uitgelezen. Het werd in het middenstuk een beetje langdradig, de vele dialogen tussen de apen lijkten na een tijdje toch erg veel op elkaar, maar uiteindelijk vond ik het heel grappig. Ik vond het wel zielig dat al die apen dood gingen omdat ze hun staart afhakten, en de Vijfianen vind ik maar asociaal, ze laten zomaar de rest van de apen dood gaan zonder over de gevolgen na te denken!
Mijn eerste reactie is niet veranderd, maar wat me wel verbaasd aan het boek is waarom de schrijver heeft gekozen om dat laatste hoofdstukje te schrijven, waarom zou het allemaal een droom moeten zijn geweest. Dat vraag ik me heel erg af en ik vind het jammer dat ik dat nergens kan vinden, want ik vraag me af of dit nou een beter einde was of dat het misschien niet helemaal af was geweest zonder het laatste hoofdstuk waarin de hoofdpersoon wakker wordt. Dit heb ik me gedurende het schrijven van mijn leesverslag nogal vaak afgevraagd maar ik kom er maar niet achter.
Kritiek op de maatschappij is iets wat in mijn ogen in de literatuur een bekend onderwerp is, er zullen altijd mensen zijn die het nodig vinden om kritiek te geven op de maatschappij en wat is een betere manier om deze kritiek te uitten dan in de literatuur. Het is een bekend thema, maar de uitwerking ervan in Reize door het Aapenland vind ik wel verrassend. Ik had nog nooit eerder een imaginaire reisroman gelezen, of in ieder geval niet zo goed moeten ontleden voor een leesverslag, dus ik had er geen ervaring mee, maar ik vind dit een hele leuke manier om je kritiek te uitten.
Ik merk wel dat ik dit een stuk leuker boek vindt van voor 1800 dan het boek dat ik vorig jaar heb gelezen. Vorig jaar had ik Max Havelaar gelezen, maar dit boek is toch een stuk makkelijker om je aandacht bij te houden en een stuk leuker om te lezen. Toch is het niet een van mijn favoriete boeken, ik vind de dialogen en monologen van de apen toch soms vervelen, het enige moment waar er écht vaart in het verhaal zat voor mijn gevoel, waren zijn vlucht naar het Aapenland en de dag waarop alle apen hun staart afhakken.
De taal had ik verder geen problemen mee, het was goed te volgen en veel woorden werden verduidelijkt met voetnoten, waardoor het toch goed te volgen was. Hierdoor werd het niet te moeilijk en raak je niet ontzettend geïrriteerd door alle moeilijke woorden die je achterin het boek moet opzoeken, zoals in bijvoorbeeld de Max Havelaar het geval was.