Scan barcode
lucy_qhuay's review against another edition
3.0
A middle-aged man arrives with a little boy, having been wiped clean of the memories of their former lives, in the country of Novilla to begin a new life.
They are named Simón and David and are promptly inserted in this peculiar society, where everyone seems to want the best for them, but are not particularly kind.
Having forged a strong bond with the boy, Simón assumes the role of guardian and sets as his personal goal to find David's mother, believing he will know who she is when he sees her.
And this is the beginning of this story about a peculiar boy who sees things differently.
I must say I found some parts very intriguing, especially the philosophical thoughts about life, death, men and the world in general, but I also feel I couldn't quite understand what the author was getting at.
I understood David was different. He thought differently and saw things people didn't see in things like numbers, garbage and so on and I understood the philosophical debate that created in between him and Simón.
But what was the point of all of that? Especially with that ending that was so anti-climatic.
I don't really like books with open endings and I think that contributed to my confused.
But all in all, it is a book worth reading.
bookgardendc's review against another edition
4.0
This book might be a five star, but it leaves so many questions that I haven't yet decided for sure! In many ways this is a brilliant book. There are philosophical and religious themes one could teach a whole class on. The world this book takes place in is simultaneously fascinating and dull, which in itself is an accomplishment for a writer. All in all it's a very good book that will really make you think. Just don't expect any answers.
textpublishing's review
5.0
‘Coetzee is a master we scarcely deserve.’
Age
‘…Coetzee gradually, with great intelligence and skill, brings to extraordinary - possibly divine - life an ostensibly simple story.’
Weekend Australian
‘A theological and philosophical fable of considerable brilliance, power and wit. Coetzee hasn’t done anything as fine and beautifully executed as this since Disgrace.’
Canberra Times / Age
‘Coetzee’s characters play with conflicting ideas in a way that is at once disarmingly simple and maddeningly convoluted. The result is a delightful, stimulating puzzle. The Childhood of Jesus is a beautiful yet complex work that will reward the reader handsomely.’
Mark Rubbo, Readings
‘Beautiful but enigmatic fable, written in clean, fierce, present tense prose, seems set in some sort of afterlife…insistently memorable in its spare evocations, it leaves the reader charmed, intrigued, impressed and curious, with much compulsively to ponder.’
Adelaide Advertiser
‘[A] quiet, haunting novel…Coetzee’s calm, emblematic prose lifts the plot into something redolent with metaphor and mystery…Any statement can become a symbol; every event is suffused with potential revelation; something magical is always present and just out of reach…It’s a memorable accomplishment, turning the everyday into the almost everlasting.’
Weekend Herald (NZ)
‘Double Booker Prize-winner Coetzee’s fable has a dream-like, Kafkaesque quality. Are we in some kind of heaven, purgatory or simply another staging post of existence? Clear answers are elusive, but this is a riveting, thought-provoking read and surely Coetzee’s best novel since Disgrace more than a decade ago.’
Daily Mail
‘Written with all of Coetzee’s penetrating rigour, it will be an early contender for an unprecedented third Booker prize.’
Observer
‘The Childhood of Jesus represents a return to the allegorical mode that made him famous…a Kafkaesque version of the nativity story…The Childhood of Jesus does ample justice to his giant reputation: it’s richly enigmatic, with regular flashes of Coetzee’s piercing intelligence.’
Guardian
‘[A] moving but mysterious story of a lost childhood…Is it possible to be deeply affected by a book without really knowing what it’s about? Before reading JM Coetzee’s new novel I might have said no - but now I’m not so sure…[As] disquieting as it is moving…[All] I can say is that ever since I finished it, it’s been going round and round inside my head like nothing else I’ve read in ages.’
Sunday Telegraph
‘The sense of calm, furthered by Coetzee’s spare prose, is very unsettling…These are not the horrors of Waiting for the Barbarians, this is the horror of banality.’
Independent on Sunday
‘A breathtaking performance, full of the tears in things and the wonders of which we cannot speak.’
Peter Craven, Sydney Review of Books
‘Poignant and compassionate…A tale that is by turns irritating and deeply satisfying, philosophically soaring yet earthy, maddeningly vague and mercilessly precise.’ 4.5 stars
Good Reading
Age
‘…Coetzee gradually, with great intelligence and skill, brings to extraordinary - possibly divine - life an ostensibly simple story.’
Weekend Australian
‘A theological and philosophical fable of considerable brilliance, power and wit. Coetzee hasn’t done anything as fine and beautifully executed as this since Disgrace.’
Canberra Times / Age
‘Coetzee’s characters play with conflicting ideas in a way that is at once disarmingly simple and maddeningly convoluted. The result is a delightful, stimulating puzzle. The Childhood of Jesus is a beautiful yet complex work that will reward the reader handsomely.’
Mark Rubbo, Readings
‘Beautiful but enigmatic fable, written in clean, fierce, present tense prose, seems set in some sort of afterlife…insistently memorable in its spare evocations, it leaves the reader charmed, intrigued, impressed and curious, with much compulsively to ponder.’
Adelaide Advertiser
‘[A] quiet, haunting novel…Coetzee’s calm, emblematic prose lifts the plot into something redolent with metaphor and mystery…Any statement can become a symbol; every event is suffused with potential revelation; something magical is always present and just out of reach…It’s a memorable accomplishment, turning the everyday into the almost everlasting.’
Weekend Herald (NZ)
‘Double Booker Prize-winner Coetzee’s fable has a dream-like, Kafkaesque quality. Are we in some kind of heaven, purgatory or simply another staging post of existence? Clear answers are elusive, but this is a riveting, thought-provoking read and surely Coetzee’s best novel since Disgrace more than a decade ago.’
Daily Mail
‘Written with all of Coetzee’s penetrating rigour, it will be an early contender for an unprecedented third Booker prize.’
Observer
‘The Childhood of Jesus represents a return to the allegorical mode that made him famous…a Kafkaesque version of the nativity story…The Childhood of Jesus does ample justice to his giant reputation: it’s richly enigmatic, with regular flashes of Coetzee’s piercing intelligence.’
Guardian
‘[A] moving but mysterious story of a lost childhood…Is it possible to be deeply affected by a book without really knowing what it’s about? Before reading JM Coetzee’s new novel I might have said no - but now I’m not so sure…[As] disquieting as it is moving…[All] I can say is that ever since I finished it, it’s been going round and round inside my head like nothing else I’ve read in ages.’
Sunday Telegraph
‘The sense of calm, furthered by Coetzee’s spare prose, is very unsettling…These are not the horrors of Waiting for the Barbarians, this is the horror of banality.’
Independent on Sunday
‘A breathtaking performance, full of the tears in things and the wonders of which we cannot speak.’
Peter Craven, Sydney Review of Books
‘Poignant and compassionate…A tale that is by turns irritating and deeply satisfying, philosophically soaring yet earthy, maddeningly vague and mercilessly precise.’ 4.5 stars
Good Reading
fern17's review against another edition
challenging
reflective
slow-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
2.0
goodcook07's review against another edition
1.0
Coetzee is being declared a classic writer akin to Forrester & Vonnegut but I find his writing to be dull and rambling. This book was weird. Which means it will probably soon be called one of the greatest of all time. I don't get it.
bettyvd's review against another edition
4.0
Weerom een sober geschreven en intrigerend verhaal. Coetzee presenteert een boel filosofische vragen in een karakterstudie van Jezus. Hij verdient het om veel gelezen te worden! (Coetzee bedoel ik, ;) )
stef369's review against another edition
4.0
Een heel bijzondere roman over een heel bijzondere jongen. "David" komt met "Simon" als vluchteling aan in "Novillo". Simon zorgt als pleegvader voor de jongen en ziet zich als plicht om diens moeder te zoeken. Hij vindt die "op gevoel" in de figuur van Ines, een oorspronkelijk zeer zelfingenomen vrouw, die zich gauw ontpopt tot bezorgde moeder van David. Simon vindt vriendschap bij de stukadoors bij wie hij werkt aan de haven. Wanneer de jongen naar school moet, komt het tot een botsing met de maatschappij. David moet geplaatst worden in een speciaal instituut, maar vlucht weg. Op het einde van de roman vluchten Simon, David en Ines naar "het noorden", om "een nieuw leven te beginnen".
Zo eenvoudig geschreven het verhaal, zo diep en complex is de betekenis ervan. Waar is Novillo? Welke stad is dat? Waarom komen daar mensen aan die "schoongewassen" zijn van hun verleden, van hun herinneringen? En welke betekenis heeft dat: "schoongewassen zijn"? Op p. 181 lezen we over een havenarbeider, Marciano, die verongelukt is: "Marciano heeft rust gevonden. Hij steekt op ditzelfde moment waarschijnlijk de zeeën over, uitkijkend naar het volgende leven. Het zal een geweldig avontuur voor hem zijn, om opnieuw te beginnen, schoongewassen..."
Is Novillo een ander leven? Een leven na het leven? En naar welk leven gaan Simon, David en Ines op het einde van het boek? Op p. 310: (David wou bijna uit de rijdende auto naar buiten springen): " Hij, Simon, remt hard en zet de motor af. 'Doe dat nooit meer! Straks val je en dan ben je dood!' 'Dat kan me niet schelen! Ik wil naar het ander leven!'"
Personages zijn hier meer dragers van ideeën, ze zijn niet "van vlees en bloed". Havenarbeiders, zoals Eugenio, zijn meer een soort wijzen of filosofen. Elena en Fidel: de nuchtere werkelijkheid, realiteit? Simon: de idealist? De vader van David, "God"? De titel van de roman is zeer mysterieus en stemt tot nadenken... hoe was Jezus in zijn kinderjaren? Een bijzonder intelligent kind met een bijzondere visie op het leven, zoals David? En kan zo iemand aanvaard worden in een pragmatisch, utilitaire maatschappij, waar wel een soort "welwillendheid" heerst, maar misschien geen echte, oprechte liefde.
Mooi is ook het fragment over het tellen... (p. 283-284):
"'Waarom wil je jongen zijn sommen niet maken zoals het van de onderwijzer moet?'
'Waarom zou hij, als een innerlijke stem hem zegt dat de methode van de onderwijzer niet de juiste is?'
'Dat kan ik niet volgen. Als er regels juist zijn voor jou en voor mij en voor iedereen, hoe kunnen ze dat niet juist zijn voor hem? En waarom noem je ze door mensen gemaakte regels?'
'Omdat twee plus twee net zo goed drie of negennegentig zou kunnen zijn als we daartoe besloten'
Hoogbegaafde kinderen... Kinderen met een andere visie...
Een zeer sterk boek, om te herlezen.
Zo eenvoudig geschreven het verhaal, zo diep en complex is de betekenis ervan. Waar is Novillo? Welke stad is dat? Waarom komen daar mensen aan die "schoongewassen" zijn van hun verleden, van hun herinneringen? En welke betekenis heeft dat: "schoongewassen zijn"? Op p. 181 lezen we over een havenarbeider, Marciano, die verongelukt is: "Marciano heeft rust gevonden. Hij steekt op ditzelfde moment waarschijnlijk de zeeën over, uitkijkend naar het volgende leven. Het zal een geweldig avontuur voor hem zijn, om opnieuw te beginnen, schoongewassen..."
Is Novillo een ander leven? Een leven na het leven? En naar welk leven gaan Simon, David en Ines op het einde van het boek? Op p. 310: (David wou bijna uit de rijdende auto naar buiten springen): " Hij, Simon, remt hard en zet de motor af. 'Doe dat nooit meer! Straks val je en dan ben je dood!' 'Dat kan me niet schelen! Ik wil naar het ander leven!'"
Personages zijn hier meer dragers van ideeën, ze zijn niet "van vlees en bloed". Havenarbeiders, zoals Eugenio, zijn meer een soort wijzen of filosofen. Elena en Fidel: de nuchtere werkelijkheid, realiteit? Simon: de idealist? De vader van David, "God"? De titel van de roman is zeer mysterieus en stemt tot nadenken... hoe was Jezus in zijn kinderjaren? Een bijzonder intelligent kind met een bijzondere visie op het leven, zoals David? En kan zo iemand aanvaard worden in een pragmatisch, utilitaire maatschappij, waar wel een soort "welwillendheid" heerst, maar misschien geen echte, oprechte liefde.
Mooi is ook het fragment over het tellen... (p. 283-284):
"'Waarom wil je jongen zijn sommen niet maken zoals het van de onderwijzer moet?'
'Waarom zou hij, als een innerlijke stem hem zegt dat de methode van de onderwijzer niet de juiste is?'
'Dat kan ik niet volgen. Als er regels juist zijn voor jou en voor mij en voor iedereen, hoe kunnen ze dat niet juist zijn voor hem? En waarom noem je ze door mensen gemaakte regels?'
'Omdat twee plus twee net zo goed drie of negennegentig zou kunnen zijn als we daartoe besloten'
Hoogbegaafde kinderen... Kinderen met een andere visie...
Een zeer sterk boek, om te herlezen.
rysiaczek's review against another edition
3.0
Na pewno jest to książka, którą każdy fan prozy Coetzee powinien przeczytać. Nie jest może wybitna, ale autor wprowadza nas w świat pełen alegorii i niedopowiedzeń, jednocześnie zmuszając na odpowiadanie na zadawane przez "Jezusa" pytania. I oczywiście można tę książkę interpretować poprzez historię rodziny z Nazaretu, ale tak naprawdę to interpretacja narzucana jedynie przez tytuł. Osobiście uważam, iż idealnie zostało to podsumowane w zdaniu: "Dzieciństwo Jezusa w świecie bez Boga".
flijn's review against another edition
2.0
A man and a boy arrive in a new land. They don't remember much from their past; the man's mission is to find the boy a mother.
The new land is both hospitable and indifferent. The people are friendly, they get a place to stay, food, and a job. But it feels like a land of ghosts, where everyone drifts through 'life', nothing changes, and nothing is questioned.
I honestly don't know what to make if this book. I did not like it, and I feel like I don't understand it. But it is well-written, the converstations between the child and the man are intriguing , and the setting offers many possibilities of reflection on what it means to live, to belong, to adapt.
Most people would agree that living is not the same as surviving, that having to fight for physical safety, food and shelter is a sub-human existence. But when these things are provided, what does it take to really 'live'? Don't we need our story of who we are, to be recocgnized and understood by others, just as much as we need bread and water?
In the end, I like the questions this book poses way more than I enjoyed reading it.
The new land is both hospitable and indifferent. The people are friendly, they get a place to stay, food, and a job. But it feels like a land of ghosts, where everyone drifts through 'life', nothing changes, and nothing is questioned.
I honestly don't know what to make if this book. I did not like it, and I feel like I don't understand it. But it is well-written, the converstations between the child and the man are intriguing , and the setting offers many possibilities of reflection on what it means to live, to belong, to adapt.
Most people would agree that living is not the same as surviving, that having to fight for physical safety, food and shelter is a sub-human existence. But when these things are provided, what does it take to really 'live'? Don't we need our story of who we are, to be recocgnized and understood by others, just as much as we need bread and water?
In the end, I like the questions this book poses way more than I enjoyed reading it.