Scan barcode
donmarrr's review
4.0
Nat en Louise zijn al vele jaren getrouwd. Hun dochter April is een gevierd popzangeres, hun zoon Danny is advocaat en woont samen met zijn vriend Walter. Tegen de achtergrond van het moderne stadsleven schetst David Leavitt op subtiele wijze de onderlinge verhoudingen binnen het gezin. Als rode draad door het verhaal loopt de ongeneeslijke ziekte van de opstandige moeder.
--------------------------------------------------------------------------
Eendere liefde gaat over een Amerikaans gezin: vader Nat, een nogal ruggegraatloze figuur, is docent informatica; moeder Louise is een rusteloze, zoekende vrouw. Hun homoseksuele zoon Danny en zijn vriend Walter zijn beiden advocaat en dochter April is een befaamd popzangeres. Het valt moeilijk uit te maken wat het treurigst is in deze nieuwste roman vam Leavitt (1961): de wijze waarop Louise gruwelijk langzaam door kanker wordt gesloopt, of de angst voor intimiteit die vrijwel alle personages beheerst en een karikaturaal dieptepunt bereikt in de zich aan computersex overgevende Walter. Toch is er - en dat is het tragische - veel affectie in de roman: tussen moeder en zoon, zoon en dochter, zoon en vriend... Wanneer April een kind wil, insemineert ze zich met behulp van een bedruipspuit met het zaad van een homoseksuele vriend. Opvallend en bijna onmodern is het onuitgesproken mededogen waarmee de personages worden gepresenteerd, al is een milde ironie niet afwezig. Knap verteld, maar slordig vertaald: te vaak schijnt het Amerikaans door het Nederlands heen. Leavitt debuteerde als 19-jarig literair wonderkind in the New Yorker. Goedkope pocketeditie; normale druk, krappe marge.
--------------------------------------------------------------------------
Eendere liefde gaat over een Amerikaans gezin: vader Nat, een nogal ruggegraatloze figuur, is docent informatica; moeder Louise is een rusteloze, zoekende vrouw. Hun homoseksuele zoon Danny en zijn vriend Walter zijn beiden advocaat en dochter April is een befaamd popzangeres. Het valt moeilijk uit te maken wat het treurigst is in deze nieuwste roman vam Leavitt (1961): de wijze waarop Louise gruwelijk langzaam door kanker wordt gesloopt, of de angst voor intimiteit die vrijwel alle personages beheerst en een karikaturaal dieptepunt bereikt in de zich aan computersex overgevende Walter. Toch is er - en dat is het tragische - veel affectie in de roman: tussen moeder en zoon, zoon en dochter, zoon en vriend... Wanneer April een kind wil, insemineert ze zich met behulp van een bedruipspuit met het zaad van een homoseksuele vriend. Opvallend en bijna onmodern is het onuitgesproken mededogen waarmee de personages worden gepresenteerd, al is een milde ironie niet afwezig. Knap verteld, maar slordig vertaald: te vaak schijnt het Amerikaans door het Nederlands heen. Leavitt debuteerde als 19-jarig literair wonderkind in the New Yorker. Goedkope pocketeditie; normale druk, krappe marge.
More...