Take a photo of a barcode or cover
3.55 AVERAGE
3.55 AVERAGE
dark
reflective
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Loveable characters:
No
adventurous
mysterious
funny
mysterious
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Complicated
About as good as an incomplete novel can be, it's a shame the intervening chapters between chapters 7 and 8 were never completed. You can guess at some of the goings on from what's referred to in the final chapter, but it would have been good to see how Karl escapes from Delamarche et al .
There are elements that are similar to The Trial, which I enjoyed, but Karl's frustrations seem to be more a result of how he interacts with people rather than being faced with an inscrutable bureaucracy no one really understands. As a result it's more realistic than The Trial, though there are still the telltale absurd elements that make it a Kafka novel. What I liked about those events, however, was knowing that Kafka mostly wrote it based on the experiences of his emigrant relatives, and so a lot of the plainly ridiculous things Karl witnesses - the election campaign, the business of the hotel, the large house outside of New York - could all very easily be the exaggerated tales of a cousin who'd been to that strange new country.
Definitely recommend if you enjoy Kafka's writing in general, though I think you should be familiar with his style beforehand to get full enjoyment from it.
There are elements that are similar to The Trial, which I enjoyed, but Karl's frustrations seem to be more a result of how he interacts with people rather than being faced with an inscrutable bureaucracy no one really understands. As a result it's more realistic than The Trial, though there are still the telltale absurd elements that make it a Kafka novel. What I liked about those events, however, was knowing that Kafka mostly wrote it based on the experiences of his emigrant relatives, and so a lot of the plainly ridiculous things Karl witnesses - the election campaign, the business of the hotel, the large house outside of New York - could all very easily be the exaggerated tales of a cousin who'd been to that strange new country.
Definitely recommend if you enjoy Kafka's writing in general, though I think you should be familiar with his style beforehand to get full enjoyment from it.
un innocente si affaccia alla modernità
andare incontro alle metamorfosi potenzialmente infinite di una narrazione incompiuta con la stessa prontezza d'animo di Karl Rossmann. è tremendo il dramma di essere un disperso senza colpe, ma quanto è magnetica quella prima istantanea di America, tutta condensata in una statua della dea libertà "come circonfusa da una luce solare fattasi improvvisamente più intensa".
"ma certo, sono pronto"
andare incontro alle metamorfosi potenzialmente infinite di una narrazione incompiuta con la stessa prontezza d'animo di Karl Rossmann. è tremendo il dramma di essere un disperso senza colpe, ma quanto è magnetica quella prima istantanea di America, tutta condensata in una statua della dea libertà "come circonfusa da una luce solare fattasi improvvisamente più intensa".
"ma certo, sono pronto"
adventurous
challenging
dark
emotional
funny
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
http://divagaciones-de-una-poulain.blogspot.mx/2015/07/2x1-america-y-la-metamorfosis-franz.html
Si quieren valorar este libro por lo que es tienen que tomar en cuenta las siguientes cosas:
1. Es un libro inacabado y publicado póstumamente. Sí, hay algo que parece un final, pero hay un salto extraño hasta él, no parece justificado y lo único que te hace pensar es que Kafka está en drogas.
2. Kafka nunca visitó América. Y tampoco le importó no retratar a una América fiel, lo que se nota desde la primera página. Hay incongruencias por aquí y por allá, pero nada que afecte a la trama. Por ahí en algunas versiones San Francisco está en la costa equivocada y la estatua de la libertad tienen una espada.
Marcados esos dos puntos, pasemos a hablar de la novela. Alguien me dijo una vez que esta es la novela menos Kafkiana de Kafka. Si han leído otras novelas de Kafka lo notarán, si no..., bueno, les basta saber con que no tiene a ningún sujeto convertido en cucaracha. Los protagonistas de Kafka son siempre, básicamente, un self-insert de él (unos más que otros) y Karl Rossmann no se salva de este pequeño detalle.
A pesar de todo, América no deja de ser un producto de su época y, aunque buena novela, entiendo que no a todo el mundo le puede resultar especialmente entretenida, porque no todo el mundo ama a Kafka como yo. Personalmente, me parecía que carecía de una trama demasiado fuerte, pero me gustaban las aventuras de Karl, tan perdido en tierras estadounidenses como cualquier recién llegado y abandonado a su merced. Mi parte favorita fue cuando es elevadorista en un hotel, porque después de eso parece que el único que conoce el rumbo es Kafka y la novela, ya todos lo sabemos, está inacabada.
Interesante trabajo que, a mí, me gustó mucho, aunque aun no acabo de decidirme si es porque amo a Kafka o porque sea realmente una de sus mejores obras. Creo que es porque amo a Kafka.
Si quieren valorar este libro por lo que es tienen que tomar en cuenta las siguientes cosas:
1. Es un libro inacabado y publicado póstumamente. Sí, hay algo que parece un final, pero hay un salto extraño hasta él, no parece justificado y lo único que te hace pensar es que Kafka está en drogas.
2. Kafka nunca visitó América. Y tampoco le importó no retratar a una América fiel, lo que se nota desde la primera página. Hay incongruencias por aquí y por allá, pero nada que afecte a la trama. Por ahí en algunas versiones San Francisco está en la costa equivocada y la estatua de la libertad tienen una espada.
Marcados esos dos puntos, pasemos a hablar de la novela. Alguien me dijo una vez que esta es la novela menos Kafkiana de Kafka. Si han leído otras novelas de Kafka lo notarán, si no..., bueno, les basta saber con que no tiene a ningún sujeto convertido en cucaracha. Los protagonistas de Kafka son siempre, básicamente, un self-insert de él (unos más que otros) y Karl Rossmann no se salva de este pequeño detalle.
A pesar de todo, América no deja de ser un producto de su época y, aunque buena novela, entiendo que no a todo el mundo le puede resultar especialmente entretenida, porque no todo el mundo ama a Kafka como yo. Personalmente, me parecía que carecía de una trama demasiado fuerte, pero me gustaban las aventuras de Karl, tan perdido en tierras estadounidenses como cualquier recién llegado y abandonado a su merced. Mi parte favorita fue cuando es elevadorista en un hotel, porque después de eso parece que el único que conoce el rumbo es Kafka y la novela, ya todos lo sabemos, está inacabada.
Interesante trabajo que, a mí, me gustó mucho, aunque aun no acabo de decidirme si es porque amo a Kafka o porque sea realmente una de sus mejores obras. Creo que es porque amo a Kafka.
adventurous
challenging
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Kafka'nın ilk romanı olan Amerika görüyorum ki pek çok kişiyi hayal kırıklığına uğratmış çünkü herkesin dediği gibi bu kitabın bir sonu yok. Amerika, Kafka'nın ölümünden sonra onun rızası olmadan basılan, bitmemiş bir kitap. Bu durumda kitabın yarım kalmasıyla ilgili elbette ki Kafka'yı suçlayamayız. Bunun dışında romanın taslakları derlenirken belli ki iki alternatif gidişat bulunmuş ve bu ikisi de kitaba konulmuş. Bu nedenle son iki bölüm birbirinden bağımsız ve kopuk duruyor. Bunu ilk başta belirtmekte fayda olduğunu düşünüyorum. Böylece kitabı okuyup okumama kararınızda bu durumu da değerlendirebilirsiniz.
Gelelim bana. Ben açıkçası bu sonuçsuz olma halinden dolayı bir hayal kırıklığına uğramadım çünkü Kafka'nın yazdıklarında bir son olup olmaması benim için önemli bir detay değil. Kafka tüm okuma süreci içerisinde anlatmak istediklerini zaten adım adım bizlere aktarıyor. Amerika'ya yüzeysel olarak baktığınızda ne kadar kolay okunan ve anlaşılan bir kitap diyebilirsiniz ama ben bu yoruma da hiç katılmıyorum. Kafka'nın Dönüşüm'ünde o kadar olağanüstü şeyler gerçekleşiyordu ki evet burada yazar bize bir şey anlatmak istiyor diyebiliyorduk. Burada ise her şey çok daha olağan görünüyor ama aslında tüm bu olanların altında çok fazla mesaj yatıyor. Sıradan olayların ve insan ilişkilerinin içinde bir olağanüstülük gizli. İnsanların tavırları, mekanlar, özellikle de ana kahramanımızın tepkileri bir sabah bir hamam böceğine dönüşmüşsünüz gibi sizi rahatsız edip bunaltıyor.
Kitabın konusundan bahsetmek gerekirse kısaca şunları söyleyebilirim. Avrupa'da yaşayan 16 yaşında bir çocuğun kendi evinde aslında bir tacize uğraması ve bunun sonucunda hamile kalan evin hizmetçisi nedeniyle ailesi tarafından cezalandırılarak tek başına Amerika'ya yollanması. Herkes bu 16 yaşındaki çocuğun kendi ayakları üzerinde durmasını ve Amerika'da kendine bir yol çizmesini bekliyor. Kitapta aile ilişkileri, din, ahlak, arkadaşlık, kapitalizm, işçi hakları, askerlik, kölelik vs gibi pek çok konuya yönelik göndermeler olduğu belirtiliyor. Merak edenler bu konudaki akademik makaleleri inceleyebilir.
Ben kitabı bir Prag gezisi sonrası bir Kafka incelemesi okuduktan sonra kendisinden de bir şeyler duymak için okudum. Şu an Kafka beynimde karanlık ve acayip silüetli koltuğunda oturuyor. Bu kitapta gerçekten de Kafka'nın gelecekte nasıl bir yazar olacağının kuvvetli ayak seslerini duyuyorsunuz. Keyifli okumalar.
Gelelim bana. Ben açıkçası bu sonuçsuz olma halinden dolayı bir hayal kırıklığına uğramadım çünkü Kafka'nın yazdıklarında bir son olup olmaması benim için önemli bir detay değil. Kafka tüm okuma süreci içerisinde anlatmak istediklerini zaten adım adım bizlere aktarıyor. Amerika'ya yüzeysel olarak baktığınızda ne kadar kolay okunan ve anlaşılan bir kitap diyebilirsiniz ama ben bu yoruma da hiç katılmıyorum. Kafka'nın Dönüşüm'ünde o kadar olağanüstü şeyler gerçekleşiyordu ki evet burada yazar bize bir şey anlatmak istiyor diyebiliyorduk. Burada ise her şey çok daha olağan görünüyor ama aslında tüm bu olanların altında çok fazla mesaj yatıyor. Sıradan olayların ve insan ilişkilerinin içinde bir olağanüstülük gizli. İnsanların tavırları, mekanlar, özellikle de ana kahramanımızın tepkileri bir sabah bir hamam böceğine dönüşmüşsünüz gibi sizi rahatsız edip bunaltıyor.
Kitabın konusundan bahsetmek gerekirse kısaca şunları söyleyebilirim. Avrupa'da yaşayan 16 yaşında bir çocuğun kendi evinde aslında bir tacize uğraması ve bunun sonucunda hamile kalan evin hizmetçisi nedeniyle ailesi tarafından cezalandırılarak tek başına Amerika'ya yollanması. Herkes bu 16 yaşındaki çocuğun kendi ayakları üzerinde durmasını ve Amerika'da kendine bir yol çizmesini bekliyor. Kitapta aile ilişkileri, din, ahlak, arkadaşlık, kapitalizm, işçi hakları, askerlik, kölelik vs gibi pek çok konuya yönelik göndermeler olduğu belirtiliyor. Merak edenler bu konudaki akademik makaleleri inceleyebilir.
Ben kitabı bir Prag gezisi sonrası bir Kafka incelemesi okuduktan sonra kendisinden de bir şeyler duymak için okudum. Şu an Kafka beynimde karanlık ve acayip silüetli koltuğunda oturuyor. Bu kitapta gerçekten de Kafka'nın gelecekte nasıl bir yazar olacağının kuvvetli ayak seslerini duyuyorsunuz. Keyifli okumalar.
My first foray into Kafka, and quite disappointed. I'm not sure if it's just the early-modern style, but I found most of this book filled with pointless narrative dead-ends, non sequiturs, and unlikeable characters. Rossmann is a believable young, idealistic, naive immigrant, but his actions (and those of most of the characters) are sometimes absolutely inexplicable. The whole book was veiled for me with this kind of nightmarish quality which, whether intended as a comment about the lot of an immigrant to the US or not, made this not at all enjoyable. Flashes of bizarre or witty humour did little to redeem this in my opinion.
challenging
funny
mysterious
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Yes