Take a photo of a barcode or cover
3.46 AVERAGE
3.46 AVERAGE
Intense. It kept me on engaged from start to finish. I could sense the anxiety and panic.
The inciting scene in this book, where Gerald decides to rape Jessie and she decides that's not going to happen, is so intensely written and so well done that it triggered me, and I could not continue
This is what happens when you don’t have a safe word
- Characters - 7.5; fine, I liked the internal voices, this would have been better if the book was written by a woman
- Atmosphere/Tone - 8; spooky!
- Writing/Style - 8; no huge complaints
- Plot - 9; very cool plot, execution could have been better
- Pacing - 7.5; I wanted more about
the murderer - Relationships - 7.5; could have been conveyed better
- Enjoyment - 8; I had fun
- Bonus points - 1 bonus point for fleshiness, but could have been goopier
Total: 56.5/7 =8.0714
challenging
dark
emotional
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Complicated
Really only read it because it was slightly connected to Dolores Claiborne. It was fine. Not super gripping, but had some interesting bits.
Ik ben altijd wel te vinden voor een boek van Stephen King. Of het nu zijn epossen zijn zoals The Dark Tower of de wat compactere verhalen zoals Pet Semetary... Ik vind er meestal wel mijn gading in. De man heeft natuurlijk hier en daar wel eens een misser op zijn naam staan, maar er zit altijd wel iets enorm intrigerend in hetgeen hij neerpent. Met veel zin dan ook aan Gerald's Game begonnen maar even leek het erop alsof ik me hier serieus mispakt had.
Waar King normaal gezien een meester is in opbouw (al neemt hij daar soms zelfs teveel tijd voor), is de premisse van Gerald's Game al na het eerste hoofdstuk duidelijk. Jessie blijft vastgeketend achter op het bed terwijl manlief dood op de grond ligt en wat volgt is een relaas van Jessie en de stemmen in haar hoofd. King probeert wat meer diepgang te brengen door een wel erg pijnlijk verleden tot in de puntjes te beschrijven en hoewel dat blijft boeien, is het niet hetgeen waarom ik juist zo'n fan ben van de man. Halverwege leek er teveel herhalende focus op de incestueuze relatie tussen kleine Jessie en haar vader te zitten en dan doet King weer waar hij goed in is. Ik kan me al niet meer herinneren hoe vaak ik met The Joker van de Steve Miller Band heb mee gekweeld, maar die simpele openingstekst krijgt hier een lugubere tint mee. King schiet in een stroomversnelling en het einde met de brief naar Ruth doet perfect wat het moet doen. Je blijft met een erg vervelend gevoel achter (hoe die confrontatie tussen Joubert en Jessie wordt beschreven met Joubert die de noodkreten van Jessie nadoet.. Kippenvel!) en dat is wat ik zoek in King.
Hij raakt je en volgens mij is hij de enige die me avond na avond in een boek laat lezen waarin een incest relatie tot in de puntjes wordt beschreven. Geen gemakkelijke thematiek en toch... Hij flikt het maar weer. Gerald's Game is niet één van zijn beste boeken, verre van zelfs, maar in mijn ogen is het het waard om dit toch tot het einde door te lezen. Is vorig jaar verfilmd en op Netflix uitgebracht, vraag me af hoeveel er van het boek is overgebleven.
Waar King normaal gezien een meester is in opbouw (al neemt hij daar soms zelfs teveel tijd voor), is de premisse van Gerald's Game al na het eerste hoofdstuk duidelijk. Jessie blijft vastgeketend achter op het bed terwijl manlief dood op de grond ligt en wat volgt is een relaas van Jessie en de stemmen in haar hoofd. King probeert wat meer diepgang te brengen door een wel erg pijnlijk verleden tot in de puntjes te beschrijven en hoewel dat blijft boeien, is het niet hetgeen waarom ik juist zo'n fan ben van de man. Halverwege leek er teveel herhalende focus op de incestueuze relatie tussen kleine Jessie en haar vader te zitten en dan doet King weer waar hij goed in is. Ik kan me al niet meer herinneren hoe vaak ik met The Joker van de Steve Miller Band heb mee gekweeld, maar die simpele openingstekst krijgt hier een lugubere tint mee. King schiet in een stroomversnelling en het einde met de brief naar Ruth doet perfect wat het moet doen. Je blijft met een erg vervelend gevoel achter (hoe die confrontatie tussen Joubert en Jessie wordt beschreven met Joubert die de noodkreten van Jessie nadoet.. Kippenvel!) en dat is wat ik zoek in King.
Hij raakt je en volgens mij is hij de enige die me avond na avond in een boek laat lezen waarin een incest relatie tot in de puntjes wordt beschreven. Geen gemakkelijke thematiek en toch... Hij flikt het maar weer. Gerald's Game is niet één van zijn beste boeken, verre van zelfs, maar in mijn ogen is het het waard om dit toch tot het einde door te lezen. Is vorig jaar verfilmd en op Netflix uitgebracht, vraag me af hoeveel er van het boek is overgebleven.
challenging
dark
emotional
mysterious
sad
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
adventurous
challenging
dark
emotional
funny
mysterious
reflective
sad
tense
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Stephen King has always been terrible with endings. If you cut off the last few chapters off of this book, it would have been excellent. If the 'Space Cowboy' was allowed to remain the 'Space Cowboy', some maybe-there-maybe-isn't, the book would have excelled beyond expectations. The weird want to name the monster, give him a detailed criminal record, and a past made him into this shitty SCP-knockoff (and its to the detriment of the book).
Horrifying and grotesque in its gruesome details. King has such a talent for drawing out terror and insisting on the little details of a scene to make it as realistic and painful as possible.