adventurous dark emotional informative inspiring tense fast-paced
Plot or Character Driven: Plot
Strong character development: Yes
Loveable characters: Yes
Diverse cast of characters: No
Flaws of characters a main focus: Yes
adventurous dark emotional hopeful fast-paced
Plot or Character Driven: Plot
Strong character development: Yes
Loveable characters: Yes
Diverse cast of characters: No
Flaws of characters a main focus: No

“The reader will forgive me; probably he knows from experience how easily a man may surrender to superstition, however great his contempt for such foolishness.” <3 Pushkin is frequently likened to Russia’s Shakespeare—but honestly, forget Shakespeare
adventurous funny hopeful fast-paced
Plot or Character Driven: Plot
Strong character development: Yes
Loveable characters: Yes
Diverse cast of characters: No
Flaws of characters a main focus: Complicated

2,75 ☆ - für seine Zeit gut. Das Ende mir zu märchenhaft.

Pushkin der Poet gefällt mir jedoch besser.
adventurous challenging medium-paced
Plot or Character Driven: A mix
Strong character development: Yes
Loveable characters: Complicated
Diverse cast of characters: N/A

Gorgeous flowery language but, to me, the essence is lacking. On the bright side, though, it is fairly concise and the action keeps going forward so even though I wasn't very much into the story, it also didn't drag.

description

Nje nder librat qe ka qendruar me gjate ne listen time te librave "per tu lexuar" ketu ne Goodreads - i shtuar ne 2 korrik 2016 por ne te vertete ka pritur akoma me gjate se aq per t'u lexuar. Pse paska qene kaq i rendesishem ky liber do thoni ju? Apo se Pushkini... Epo dihet Pushkini, ska nevoje te thuash me shume fjale. Jo, jo! Arsyeja e leximit te ketij libri nuk ka qene se "E bija e kapitenit" njihet si kurora e prozes se tij, por per faktin se kusherira ime (emrin e te ciles po e mbaj te fshehur per shkak te GDPR-it - ndonese ai eshte kursi tek I cili kam ngelur me shume here se ne shqiptaret s'u besojme shume ketyre gjerave...) ma ka permendur gjithmone se personazhi kryesor quhet Vasja. Eshte pothuajse e trishte qe ka qene ndjesia ime per t'u ndjere se perkas diku qe me ka shtyre ta kerkoja ta lexoja kete liber per kaq shume kohe - semos duke lexuar ne ato rreshta me shume per Vasjan-bijen-e-kapitenit mund te gjeja veten time dhe te ndihesha qe kisha gjetur vendin ku une perkisja. Per nje person qe do kaq shume qe te dallohet nga te tjeret dhe te mos asociohet me askend kategorisht por te qendroje si nje pishtar I vetem, ndodh qe ka nevoje gjithashtu, ndonjehere, nje here ne kaq kohe te ndjeje qe diku perket. E pastaj e dini kush ishte me e bukura?
1. "Vasja" nuk ishte personazhi kryesor, por ishte mamaje e vajzes se kapitenit
2. "Vasja" nuk ekzistonte fare. Kete liber e lexova ne anglisht dhe emri ishte Vasilisa. Me shume gjasa ne shqip eshte perkthyer si Vasja, por s'mund ta konfirmoj derisa ta kem librin shqip ne duart e mia gje qe nuk kam interes aspak. Ky libri qe bleva ne nje librari te vjeter dhe te lezetshme ne Paris, eshte kaq I bukur: ka nje kopertine ngjyre bojeqielli e lehte, material kartoni pak I trashe, permasat jane si te nje fletoreje shkolle dhe madhesia e tekstit eshte shume e rehatshme per syte. Eshte nje liber shume I bukur per tu patur ne bibioteke, akoma me I bukur nese nuk do te kishte si mbrojtje kopertine nje gazete.

Ja pra keshtu historia ime si Balto 2.

Nese merremi me librin tani, a mund te me shpjegoje njeri pse te gjithe personazhet mashkullore ruse duhet te quhen Ivan??? Vazhdon drama ime me te mbajturin mend emrat e personazheve por tani, ndryshe nga Ana Karenina, nuk beja dot nje trung familjar sepse keta persona skishin lidhje me njeri tjetrin. Ivan-Filani qe ishte oficer, Ivan-Fisteku qe ishte kapiten, Ivan-Filan-Fisteku qe ishte komandanti dhe te gjithe kane dhe pseudonimet e tyreeee!!!! Dhe si dreqin jane gradat ne ushtri? Pse nuk eshte nje tabele si shtojce qe tregon se si eshte hierarkia e gradave ne ushtri? Kush eshte me I rendesishem komandanti apo kapiteni? Kjo pjesa ishte shume acaruese saqe ne fund u bene nje Ivan I vetem te gjithe. Epo kjo pune...

description2

Libri me ngjajti se tepermi me historite e Selma Lagerlof - madje ishin akoma me pak interesante. Histori qe tregohen ndoshta buze nje zjarri bubulak ne kamp apo qe kane kaluar goje pas goje per nje ndodhi te caktuar - por qe ne vetvete nuk permbajne ndonje mesim mbreselenes, jane thjesht histori te nje populli ne nje kohe te caktuar. Ndoshta, duke patur parasysh kontekstin historik dhe social, rendesia e veprave te tilla nuk ishte tek permbajtja sesa tek pasuria e fjalorit te perdorur dhe rrjedhshmeria e historise. Perkthimi ne anglisht ishte aq I mire sa kishte kaq shume fjale qe nuk I kuptova fare - dallohet qe ishin te nje kohe komplet tjeter. Librat e vjeter shqip qe kam lexuar kane nje fjalor te ngjashem por aty qartazi jam e interesuar sepse me duket sikur hap nje arke te fshehur dhe zbuloj sekretet e vendit tim qe lidhen me mua ne nje forme ose tjeter, teksa per te huajt... le te bejne cte duan. Shaka, shaka! Por ne te vertete jam e interesuar ne librat shqip per pasurine e fjalorit pasi arrij ta kuptoj origjinen e atyre fjaleve dhe sesi jane krijuar dhe sesi njerezit I kane perdorur dhe sesi kane ndryshuar ne ditet e sotme, gje qe e kam te veshtire ta bej per gjuhe qe nuk jane gjuha amtare. Nuk e mbaj mend se kush ka qene, por dikush dikur ka thene se ne vend qe te perdorni fjale te medha, pershkruajeni ngjarjen qe lexuesi ta ndjeje dhe perjetoje ate fjalen. Ky liber kishte shume fjale te medha dhe kur nuk I kupton shumicat prej tyre, sikur nuk e perjeton dot sic e donte autori,

Ndaj nuk guxoj ta vleresoj kete liber me asnje yll sepse kam shume mangesi ne te kuptuarit dhe interesin e te analizuarit duke patur parasysh te gjitha pikepamjet e mundshme. Do thoni ju qe po te ishte nje liber I nje autorit te vitit 2017 psh nuk do me dridhej dora ti jepja dy yje - dhe keni shume te drejte, por ne kopertinen e ketij libri qendron emri I Pushkinit qe do ngrihet nga varri e do suli gjithe Rusine ndaj meje po e fyeva.

Last time I read The Captain's Daughter, around the age of twelve, I experienced it as if it was a romance novel.

Upon re-reading it in my thirties, I see it as a romanticized fairy tale about a gruesome time in history. The resolution and turns in the story felt way too happy and convenient for the main character. But Pushkin is really good at turns of phrase. 3 for the unrealistic story, 4 for the language, averaged and rounded up --- four goodreads stars.

See you again in twenty years.

Una noia mortale, per fortuna lunga appena un centinaio di pagine. Ai limiti del ridicolo.