You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
3.79 AVERAGE
3.79 AVERAGE
https://ongeduld.com/2021/11/19/dode-zielen-van-nikolaj-gogol/
Dode zielen (Мёртвые души, Mjórtvyje dúshi) van Nikolaj Gogol uit 1842. Zielen zijn onsterfelijk dus wat dacht Gogol wel niet met deze titel? Was dit godslastering? De Russische Orthodoxe kerk had hier een bittere pil aan, maar dit boek draait geheel niet om de ziel (buiten de morele verrotting hiervan dan). Nee dit boek draait om een efficiënte manier van geld verdienen die het hoofdkarakter van Dode Zielen heeft gevonden.
Tsjitsjikov, een simpele man, observeerde het bureaucratische systeem van de Russische overheid een tijdje en kwam tot de volgende conclusie. Landeigenaren moesten de slaven die zij in bezit hadden om een bepaalde hoeveelheid jaar doorgeven aan de overheidsambtenaren, maar om hen niet te overlasten met bureauwerk, hoefde de landeigenaren elke sterfte op zijn land niet direct door te geven, maar kon dit bij de volgende census opnamen. Dit zorgde ervoor dat landeigenaren bezit hadden van verschillende gestorven slaven die volgens de wet nog leefde. Onze Russische held Tsjitsjikov zag zijn kans, hij zou deze "dode" zielen opkopen en gezien ze volgens de wet leefde kon hij ze gebruiken als hefmiddel in het sluiten van verschillende leningen. Kortom geld opvragen door te doen alsof je bezit over veel kapitaal dat garant kan staan, maar dat Tsjitsjikov eigenlijk niet bezat.
Zijn zoektocht naar dode zielen brengt Tsjitsjikov mee door heel Rusland. Door de dikke bebossing, over de toendra's en de besneeuwde vlaktes. Tegelijkertijd brengt hem dit in contact met vele verschillende karakters en hierin blinkt Gogol naar mijn mening uit. Elke keer als we bij de uitwerking van een karakter komen stopt Gogol even met alles wat hij wilde uitwerken in het verhaal en wijdt hij zich volledig toe aan dit karakter. Zo worden we in al het detail meegenomen door het Rusland van 1842 terwijl Gogol ons op een komische wijze de verschillende trekken van de Russische burger laat kennen.
Buiten de nadruk voor detail, is het verhaal pakkend door de morelere uitwerkingen van het verhaal. De corruptie in Rusland, het morele verval, maar ook de Christelijke hoop op vergeving zijn enkele thema's die voorkomen. Zo is ook te merken dat Gogol duidelijk Dante's Goddelijke Komedie probeerde te volgen. Gogol wilde net als Dante drie delen in zijn boek, waarop Tsjitsjikov eerst als echte schurk naar voren gebracht zou worden (vergelijkbaar met Dante zijn reis naar de hel, inferno), maar later zou herrijzen naar de hemel (vergelijkbaar met Dante zijn reis naar het paradijs). Gogol is hier echter nooit aan toe gekomen sinds hij delen van het manuscript van zijn tweede boek heeft afgebrand en vlak hierna in een langzame mentale en fysieke daling terecht kwam, dat eindigde in zijn dood op 42 jarige leeftijd. Desondanks laat dit weer extra ruimte voor ons open om te speculeren of Tsjitsjikov zijn leven om weet te gooien richting het pad van de wet of voor eeuwig vast zou blijven in de Criminaliteit. Een bijzonder boek van de grondlegger van de Russische literatuur.
Dode zielen (Мёртвые души, Mjórtvyje dúshi) van Nikolaj Gogol uit 1842. Zielen zijn onsterfelijk dus wat dacht Gogol wel niet met deze titel? Was dit godslastering? De Russische Orthodoxe kerk had hier een bittere pil aan, maar dit boek draait geheel niet om de ziel (buiten de morele verrotting hiervan dan). Nee dit boek draait om een efficiënte manier van geld verdienen die het hoofdkarakter van Dode Zielen heeft gevonden.
Tsjitsjikov, een simpele man, observeerde het bureaucratische systeem van de Russische overheid een tijdje en kwam tot de volgende conclusie. Landeigenaren moesten de slaven die zij in bezit hadden om een bepaalde hoeveelheid jaar doorgeven aan de overheidsambtenaren, maar om hen niet te overlasten met bureauwerk, hoefde de landeigenaren elke sterfte op zijn land niet direct door te geven, maar kon dit bij de volgende census opnamen. Dit zorgde ervoor dat landeigenaren bezit hadden van verschillende gestorven slaven die volgens de wet nog leefde. Onze Russische held Tsjitsjikov zag zijn kans, hij zou deze "dode" zielen opkopen en gezien ze volgens de wet leefde kon hij ze gebruiken als hefmiddel in het sluiten van verschillende leningen. Kortom geld opvragen door te doen alsof je bezit over veel kapitaal dat garant kan staan, maar dat Tsjitsjikov eigenlijk niet bezat.
Zijn zoektocht naar dode zielen brengt Tsjitsjikov mee door heel Rusland. Door de dikke bebossing, over de toendra's en de besneeuwde vlaktes. Tegelijkertijd brengt hem dit in contact met vele verschillende karakters en hierin blinkt Gogol naar mijn mening uit. Elke keer als we bij de uitwerking van een karakter komen stopt Gogol even met alles wat hij wilde uitwerken in het verhaal en wijdt hij zich volledig toe aan dit karakter. Zo worden we in al het detail meegenomen door het Rusland van 1842 terwijl Gogol ons op een komische wijze de verschillende trekken van de Russische burger laat kennen.
Buiten de nadruk voor detail, is het verhaal pakkend door de morelere uitwerkingen van het verhaal. De corruptie in Rusland, het morele verval, maar ook de Christelijke hoop op vergeving zijn enkele thema's die voorkomen. Zo is ook te merken dat Gogol duidelijk Dante's Goddelijke Komedie probeerde te volgen. Gogol wilde net als Dante drie delen in zijn boek, waarop Tsjitsjikov eerst als echte schurk naar voren gebracht zou worden (vergelijkbaar met Dante zijn reis naar de hel, inferno), maar later zou herrijzen naar de hemel (vergelijkbaar met Dante zijn reis naar het paradijs). Gogol is hier echter nooit aan toe gekomen sinds hij delen van het manuscript van zijn tweede boek heeft afgebrand en vlak hierna in een langzame mentale en fysieke daling terecht kwam, dat eindigde in zijn dood op 42 jarige leeftijd. Desondanks laat dit weer extra ruimte voor ons open om te speculeren of Tsjitsjikov zijn leven om weet te gooien richting het pad van de wet of voor eeuwig vast zou blijven in de Criminaliteit. Een bijzonder boek van de grondlegger van de Russische literatuur.
adventurous
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
5 Stars • Dead Souls by Nikolai Gogol follows the cunning Pavel Ivanovich Chichikov as he travels through Russia, buying "dead souls"—serfs who are deceased but still listed in government records. His scheme aims to use these souls as collateral for a loan, exposing the corruption and moral decay of Russian society through his interactions with various landowners. Each character represents a satirical critique of societal flaws.
#DeadSouls #NikolaiGogol #Bookstagram
#DeadSouls #NikolaiGogol #Bookstagram
adventurous
dark
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Yes
I prefer the first part over the second (unfinished) one, love how Gogol describes and introduces every character...just sometimes he slightly overdoes it
تدور أحداث هذه الرواية في زمن كان النظام الساري في العمالة في الأراضي الزراعية فيه هو نظام القنانة , و معنى القنّ في اللغة هو "العَبْدُ الذى كان أَبوه مملوكًا لمواليه" , ففي هذا النظام , يكون العبد أو القن ليس مملوكاً بذاته لصاحب الأرض , بل يكون عمله في الأرض مملوكاً لصاحبها.
في هذه الرواية , يقوم أصحاب الأراضي بدفع ضرائب على الأقنان, و التي يتم عدّها و جردها كل عشر سنين , و في حال مات أحد هذه الأقنان , فإنه يعتبر حياً في الدولة لحين الجرد القادم.
بطل الرواية يدعى تشيتشيكوف , , وهو رجل فطن يستغل نظام جرد الأقنان لصالحه , فيتنقل بين ملاك الأقنان و يعرض عليهم
أن يشتري منهم الأقنان أو الأنفس الميتة و يريحهم من عبء دفع الضرائب على أقنان ميتة لا يستفيدون منها لغرضٍ في نفسه هو , لا يعلمه ملاك الأنفس.
استمعت لهذه الرواية على قناة مزامير السيدة ميم على يوتيوب ,و برأيي كانت تجربة ممتعةً بحق. أنصح بالراوية و بقناة اليوتيوب المذكورة أيضاً .
أ
في هذه الرواية , يقوم أصحاب الأراضي بدفع ضرائب على الأقنان, و التي يتم عدّها و جردها كل عشر سنين , و في حال مات أحد هذه الأقنان , فإنه يعتبر حياً في الدولة لحين الجرد القادم.
بطل الرواية يدعى تشيتشيكوف , , وهو رجل فطن يستغل نظام جرد الأقنان لصالحه , فيتنقل بين ملاك الأقنان و يعرض عليهم
أن يشتري منهم الأقنان أو الأنفس الميتة و يريحهم من عبء دفع الضرائب على أقنان ميتة لا يستفيدون منها لغرضٍ في نفسه هو , لا يعلمه ملاك الأنفس.
استمعت لهذه الرواية على قناة مزامير السيدة ميم على يوتيوب ,و برأيي كانت تجربة ممتعةً بحق. أنصح بالراوية و بقناة اليوتيوب المذكورة أيضاً .
أ
plot was good but didn’t like his writing style as much as other russian authors
A humorous and ranging epic. Gogol dives to the heart of certain personalities and figures we encounter even today.
This is a very funny book with and intriguing plot filled with interesting and colorful characters. However it feels very disjointed. I had very high expectations for this book and was very disappointed. I felt that lots of the long winded part consisted of Gogol just liaising details that didn’t contribute much to the story. I wouldn’t recommend this to people. It’s sadly the first Russian classic I didn’t love :(
challenging
mysterious
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes