Take a photo of a barcode or cover
3.92 AVERAGE
3.92 AVERAGE
Ein bisschen durchgeschleppt hab ich mich schon. Dieser breite Cast.. fiel mir schwierig emotionale Beziehungen zu den diversen Figuren aufzubauen.
dark
funny
reflective
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Longer review to come. I might not always be on board with Despentes's writing or her characters, but I don't think there is anyone else doing what she is doing in terms of both story and style.
Na het tegenvallende [b:Het leven van Vernon. Deel 1|29932109|Het leven van Vernon. Deel 1|Virginie Despentes|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1460886235l/29932109._SY75_.jpg|43901932] hoopte ik dat Virginie Despentes (1969) zich in het tweede deel zou concentreren op wat voor mij de grote belofte van haar werk was: het straatleven van Vernon. Helaas, hoewel Despentes een groot deel van haar verhaal inderdaad wijdt aan de zelfkant van de samenleving, blijft het tweede deel van de trilogie misschien nog wel meer dan het eerste aan de oppervlakte en getuigt het van een ambitie die de schrijver niet waarmaakt.
Omdat Despentes een volledig tijdbeeld lijkt te willen geven, gebruikt ze veel personages. Zoveel, dat ze zich genoodzaakt ziet het tweede deel te beginnen met een overzicht van wie wie is – Willy Vandersteen had haar niet overtroffen. De personages vertonen vrijwel geen karakterontwikkeling en zijn zonder uitzondering cynisch en ernstig. Sommigen mopperen dat vroeger alles (linkser en) beter was, bijna allemaal zijn ze op één of andere manier streetwise en roddelen en provoceren ze erop los.
Voor zover hun kritiek op de samenleving wel relevant is, bv. op de hypocrisie van linkse intellectuelen, gaat Despentes daar niet op door. Jammer is verder dat zij elke handeling van een uitleg voorziet.
Soms had ik zo mijn twijfels, bv. wanneer Despentes afrekent met het publiek van een lezing dat volgens haar anno 2015 kennelijk nog niet gewend is aan een vrouw met een hoofddoek:
Of zou ik te naïef zijn? Mooi daarentegen is wel de lange monoloog over de rockscene en het verval tot het grootkapitaal, al haalt de hekeling van de huichelarij het niet bij [b:The Catcher in the Rye|51734682|The Catcher in the Rye|J.D. Salinger|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1565738966l/51734682._SX50_SY75_.jpg|3036731].
Het verhaal zelf zal niet beklijven. De kliek rondom Vernon – de Buttes-Chaumontgroep – is aardig verzonnen, maar niet meer dan dat. Jammer, want ik had me best verheugd op dit boek.
Omdat Despentes een volledig tijdbeeld lijkt te willen geven, gebruikt ze veel personages. Zoveel, dat ze zich genoodzaakt ziet het tweede deel te beginnen met een overzicht van wie wie is – Willy Vandersteen had haar niet overtroffen. De personages vertonen vrijwel geen karakterontwikkeling en zijn zonder uitzondering cynisch en ernstig. Sommigen mopperen dat vroeger alles (linkser en) beter was, bijna allemaal zijn ze op één of andere manier streetwise en roddelen en provoceren ze erop los.
Monogaam is ze nooit geweest. Dat is meer iets voor lelijke meiden.
Voor zover hun kritiek op de samenleving wel relevant is, bv. op de hypocrisie van linkse intellectuelen, gaat Despentes daar niet op door. Jammer is verder dat zij elke handeling van een uitleg voorziet.
Op het gezicht van de Hyena verschijnt haar oude hackersglimlach. Die laat doorschemeren dat ze veel dingen weet waarover ze niet praat.
Soms had ik zo mijn twijfels, bv. wanneer Despentes afrekent met het publiek van een lezing dat volgens haar anno 2015 kennelijk nog niet gewend is aan een vrouw met een hoofddoek:
De aanwezigen gapen haar aan, sommigen vragen zich af of de schoonmaakster te vroeg is, anderen prijzen allochtonen die proberen hun kennis te vergroten, er zijn er die hun tas dichterbij leggen, anderen staren haar aan, zich afvragend of ze een bom in de achterzak van haar spijkerbroek heeft, en de radicaalste figuren zullen waarschijnlijk onderling fluisteren ‘kunnen ze haar er niet uitzetten?
Of zou ik te naïef zijn? Mooi daarentegen is wel de lange monoloog over de rockscene en het verval tot het grootkapitaal, al haalt de hekeling van de huichelarij het niet bij [b:The Catcher in the Rye|51734682|The Catcher in the Rye|J.D. Salinger|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1565738966l/51734682._SX50_SY75_.jpg|3036731].
Ik kom tegenwoordig mensen tegen die toen ze twintig waren op school leerden over concurrentievermogen, of in een bedrijf over marketing, en die me willen wijsmaken dat ze eenzelfde soort jeugd hebben meegemaakt.
Het verhaal zelf zal niet beklijven. De kliek rondom Vernon – de Buttes-Chaumontgroep – is aardig verzonnen, maar niet meer dan dat. Jammer, want ik had me best verheugd op dit boek.
Plus gai que le précédent il est tout aussi intéressant, je l'ai dévoré. J'ai hâte de lire le 3 !
Super drôle et agréable à lire, c'était surprenant la tournure de l'histoire
The second of a trilogy. Vernon is still homeless, but he’s become an enlightened guru who lives in a park and occasionally DJs. Secondary characters are fleshed out. Two women get revenge on a creep. One character dies. Liked it.