Take a photo of a barcode or cover
3.96 AVERAGE
3.96 AVERAGE
dark
funny
reflective
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
4 stars for the doggo. Not much to comment on this since Kundera does it throughout the entire novel. 4 different archetypes of people loving and fucking and living different perspectives of the same communist world.
emotional
inspiring
reflective
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
Yes
An exploration of the essence of being, the conflict and balance of lightness and weight. I had greater expectations of this novel. Kundera's poetic and philosophical ramblings are soothing and stimulating, but he fails to evoke any emotional investment in his characters. All are intriguing but are more like case studies. As is typically the case, looking past the surface to the underlying meaning is where this novel's true value lies. Ultimately though, it's difficult for me to love a book whose female lead is so utterly weak that she allows herself to be continually tormented by her husband's uncontrollable womanizing.
Like the best stories this one is beautiful and sad. But the narrator engages in one of my literary pet peeves: explicitly interpreting the story for the reader.
من یک‌جورایی کتاب رو سه بار خوندم. دفعه اول ٧ سال پیش. وقتی شروعش کردم تصمیم گرفتم بگذارمش برای وقتی دیگه؛ که الان مناسبم نیست. در ذهنم موقعیت مشخص کردم برای خواندنش. که هروقت در این موقعیت بودم دوباره برم سراغش. و حالا اون وقت دیگه رسیده بود. :)
و خوندمش. یک بار فارسی و یک بار انگلیسی. تقریبا همزمان.
(ستاره های نسخه انگلیسی و فارسی متفاوت اند.)
درواقع ماجرا این بود که داشتم می‌خوندمش، که دوستی تو گودریدز بهم گفت حتما به نسخه انگلیسی هم مراجعه کنم. و چقدر خوشحالم که یکی بهم گفت، و منم پشت گوش ننداختم!
چون که...
باورم نمی‌شه.
کتاب فصل فصل حذف شده. همینطوری سانسور پشت سانسور. داستان‌هایی که تو ازشون هیچی نمی‌فهمی. و فکر می‌کنی کتاب فلسفیه (!) و منطقیه که نفهمی. نثری که می‌پره، و فکر می‌کنی مشکل از فهم توست. اما،
نثر انگلیسی روون بود، هیچ سختی یا نفهمیدنی در کار نبود. و خوندنش واقعا لذت بخش بود. اونقدری که امیدوارم کرد به توانایی خوندن کتاب‌های انگلیسی.
یعنی مسئله اینه که من نمی‌فهمم چطور این کتاب اینقدر تو ایران محبوبه. اینقدر همه دوسش دارن. اصلا فهمیدن داستان چیه؟ من فکر نمی‌کنم اگه فقط همینو خونده بودم، اصلا خوشم میومد از کتاب. جداً قسمت‌های خیلی مهمی از داستان توی نسخه فارسی حذف شدن. از صحنه‌های اروتیک گرفته، تا روابط بین افراد، اتفاق‌هایی که براشون میوفته، عقاید سیاسی، صحبت‌هایی راجع به خدا، حتی درمورد گوشتخواری! و...
و اونایی که حذف نشدن هم یه جوری نوشته شده که تو درست حسابی نمی‌فهمی.
یعنی موقعیت‌های زیادی بود که من یه پاراگراف می‌خوندم و بعد می‌رفتم سراغ نسخه انگلیسی و تازه می‌فهمیدم چی گفته! با اینکه استثنائاً مشکل سانسور نبوده. و غصه‌ش اینه که من پرویز همایون‌پور رو جزو مترجم‌های خوب و باسوادمون می‌دونستم...
خوندنش تجربه عجیب و قشنگی بود برام. بسیار به فکر فرو بردم و خیلی دوستش داشتم و رابطه عمیقی باهاش برقرار کردم.
***اما خواهش اکیدم اینه که یا نخونید، یا نسخه انگلیسی رو بخونید، یا هردو همزمان.
و خوندمش. یک بار فارسی و یک بار انگلیسی. تقریبا همزمان.
(ستاره های نسخه انگلیسی و فارسی متفاوت اند.)
درواقع ماجرا این بود که داشتم می‌خوندمش، که دوستی تو گودریدز بهم گفت حتما به نسخه انگلیسی هم مراجعه کنم. و چقدر خوشحالم که یکی بهم گفت، و منم پشت گوش ننداختم!
چون که...
باورم نمی‌شه.
کتاب فصل فصل حذف شده. همینطوری سانسور پشت سانسور. داستان‌هایی که تو ازشون هیچی نمی‌فهمی. و فکر می‌کنی کتاب فلسفیه (!) و منطقیه که نفهمی. نثری که می‌پره، و فکر می‌کنی مشکل از فهم توست. اما،
نثر انگلیسی روون بود، هیچ سختی یا نفهمیدنی در کار نبود. و خوندنش واقعا لذت بخش بود. اونقدری که امیدوارم کرد به توانایی خوندن کتاب‌های انگلیسی.
یعنی مسئله اینه که من نمی‌فهمم چطور این کتاب اینقدر تو ایران محبوبه. اینقدر همه دوسش دارن. اصلا فهمیدن داستان چیه؟ من فکر نمی‌کنم اگه فقط همینو خونده بودم، اصلا خوشم میومد از کتاب. جداً قسمت‌های خیلی مهمی از داستان توی نسخه فارسی حذف شدن. از صحنه‌های اروتیک گرفته، تا روابط بین افراد، اتفاق‌هایی که براشون میوفته، عقاید سیاسی، صحبت‌هایی راجع به خدا، حتی درمورد گوشتخواری! و...
و اونایی که حذف نشدن هم یه جوری نوشته شده که تو درست حسابی نمی‌فهمی.
یعنی موقعیت‌های زیادی بود که من یه پاراگراف می‌خوندم و بعد می‌رفتم سراغ نسخه انگلیسی و تازه می‌فهمیدم چی گفته! با اینکه استثنائاً مشکل سانسور نبوده. و غصه‌ش اینه که من پرویز همایون‌پور رو جزو مترجم‌های خوب و باسوادمون می‌دونستم...
خوندنش تجربه عجیب و قشنگی بود برام. بسیار به فکر فرو بردم و خیلی دوستش داشتم و رابطه عمیقی باهاش برقرار کردم.
***اما خواهش اکیدم اینه که یا نخونید، یا نسخه انگلیسی رو بخونید، یا هردو همزمان.
I can see why so many men like this book. It was an *insert eye roll emoji* for me though.
Such an interesting book that weaves the human experience with philosophy. Characters were really well developed and their relationships offered a poignant commentary on society that most can relate to. I feel like I understand the world and humanity better now. Makes me happy to be a philosophy student!!
Misschien wel mijn lievelingsboek of all time, mooi geschreven en er zitten zulke slimme ideeën in waar ik nog steeds vaak aan denk