Scan barcode
kaylarussin's review against another edition
5.0
STALKER by Lars Kepler is definitely one of my favorite books I’ve read this year. It’s very graphic and extremely detailed but it’s a wild ride that I loved. I’ve always enjoyed police procedural type of books and this is no exception. When a book creeps you out and makes you actually feel like you are being watched, you know it’s good! I loved the characters in the book, and can’t wait to read the rest of Kepler’s work to see how they’ve all developed to this point. STALKER is part of a series, but they can all be read standalone. This was my first Kepler book and I was okay without knowing the series background, but now that I’m hooked on the writing I’ll be catching up!
jhd016's review against another edition
3.0
Stalker continues the Joona Linna series pretty serviceably but the cracks are starting to show after reading 4 books before this one. I kind of glazed over whenever hypnosis came back up, not sure why they went back to that well again. The rest of the book maintains equal parts action thriller, detective mystery, and erotic neo-noir. It would feel way more effective at maybe 2/3rds the length it runs.
jalfredsson's review against another edition
adventurous
challenging
dark
mysterious
tense
medium-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? Yes
4.0
romysvx's review against another edition
3.0
⭐️3.25/5
"Stalkerem" po paroletniej przerwie powracam do kontynuowania poznawania przygód szwedzkiego komisarza Joony Linny. Mam bardzo sprzeczne odczucia co do 5 odsłony cyklu autorstwa Larsa Keplera. Z jednej strony czytało mi się ją wyśmienicie i wciągnęła mnie na amen. Intryga kryminalna była tak zawiła, a akcja tak dynamiczna, trzymająca w napięciu i pełna niespodziewanych zwrotów fabularnych, że jak usiadłam do lektury to kontakt się ze mną urywał, a jedyny świat jaki dla mnie istniał to ten przedstawiony na kartach powieści. Ponad 600-stronicowe tomiszcze połknęłam w niecałe dwie doby. No i niby wszystko pięknie idealnie, och wow książka zasługująca na 10 gwiazdek. A no właśnie nie. Bo pomimo najwyższych walorów rozrywkowych i sporej dawki czytelniczej przyjemności jaką zapewnił mi "Stalker" w trakcie lektury to jednak już na następny dzień po skończeniu książki mój entuzjazm znacznie opadł. Dopiero na chłodno zdałam sobie sprawę, że jednak tak kolorowo to nie było i powieść mimo, że niezwykle interesująca, to jednak dosyć nijaka i niezapadająca w pamięć.
Sprytnie całkowity brak jakiegokolwiek klimatu przyćmiony jest przez szalenie dynamiczną akcję. Sama historia jest tak angażująca, że w trakcie czytania ów brak tak charakterystycznej dla skandynawskich thrillerów mrocznej, zimnej atmosfery jest kompletnie niezauważalny. A przecież często to właśnie otoczka samej opowieści bardziej niż właściwa treść przesądza o znakomitości książki. Osobiście uwielbiam kryminały Michaela Connelly'ego - to co je tak wyróżnia z tysiąca innych pozycji z tego gatunku to właśnie unikatowy, niepodrabialny klimat jaki potrafi wykreować autor. Z kart powieści Connelly'ego aż wylewa się amerykańskość - każde zdanie przesiąknięte jest czy to brudem Los Angeles czy duchotą i suchym powietrzem Nowego Meksyku. Te książki są tak realistyczne, że czyta się je jak reportaże. W pisarstwie małżeństwa kryjącego się pod pseudonimem Lars Kepler żadne z powyższych nie występuje. Nie wiem, może stałam się wyjątkowo wybredna jeśli chodzi o kryminały i wciągająca, logiczna i pełna twistów historia to dla mnie już za mało, żeby uznać książkę za bardzo dobrą. Może zbytnio “wsiąkłam” w klimatyczne pozycje wspomnianego już Connelly'ego czy Grange’a i Mankella - autorów którzy nie stronią od wplatania w fabułę swoich powieści aktualnych problemów społecznych, polityki i historii, że kryminał pozbawiony tych elementów nie jest już dla zaspokojenia mojej satysfakcji czytelniczej wystarczający.
Jeszcze w trakcie czytania byłam pewna, że "Stalkera" będę polecać na prawo i lewo jako jeden z najlepszych dostępnych na rynku skandynawskich kryminałów. Dobrze, że nie pisałam tej opinii na świeżo po zamknięciu książki, bo teraz moje odczucia są - może nie diametralnie - ale jednak daleko różne. Nadal twierdzę, że powieść Keplera jako czytadło sprawdza się doskonale - wciąga tak, że pokona nawet najgorszy zastój czytelniczy. Ale niestety - "Stalker" to tylko i wyłącznie czytadło i czytelnicy lubujący się w ambitniejszych kryminałach, które poza rozrywką dostarczają porcji wiedzy o świecie - koniec końców będą rozczarowani.
https://romy-czyta.blogspot.com/
"Stalkerem" po paroletniej przerwie powracam do kontynuowania poznawania przygód szwedzkiego komisarza Joony Linny. Mam bardzo sprzeczne odczucia co do 5 odsłony cyklu autorstwa Larsa Keplera. Z jednej strony czytało mi się ją wyśmienicie i wciągnęła mnie na amen. Intryga kryminalna była tak zawiła, a akcja tak dynamiczna, trzymająca w napięciu i pełna niespodziewanych zwrotów fabularnych, że jak usiadłam do lektury to kontakt się ze mną urywał, a jedyny świat jaki dla mnie istniał to ten przedstawiony na kartach powieści. Ponad 600-stronicowe tomiszcze połknęłam w niecałe dwie doby. No i niby wszystko pięknie idealnie, och wow książka zasługująca na 10 gwiazdek. A no właśnie nie. Bo pomimo najwyższych walorów rozrywkowych i sporej dawki czytelniczej przyjemności jaką zapewnił mi "Stalker" w trakcie lektury to jednak już na następny dzień po skończeniu książki mój entuzjazm znacznie opadł. Dopiero na chłodno zdałam sobie sprawę, że jednak tak kolorowo to nie było i powieść mimo, że niezwykle interesująca, to jednak dosyć nijaka i niezapadająca w pamięć.
Sprytnie całkowity brak jakiegokolwiek klimatu przyćmiony jest przez szalenie dynamiczną akcję. Sama historia jest tak angażująca, że w trakcie czytania ów brak tak charakterystycznej dla skandynawskich thrillerów mrocznej, zimnej atmosfery jest kompletnie niezauważalny. A przecież często to właśnie otoczka samej opowieści bardziej niż właściwa treść przesądza o znakomitości książki. Osobiście uwielbiam kryminały Michaela Connelly'ego - to co je tak wyróżnia z tysiąca innych pozycji z tego gatunku to właśnie unikatowy, niepodrabialny klimat jaki potrafi wykreować autor. Z kart powieści Connelly'ego aż wylewa się amerykańskość - każde zdanie przesiąknięte jest czy to brudem Los Angeles czy duchotą i suchym powietrzem Nowego Meksyku. Te książki są tak realistyczne, że czyta się je jak reportaże. W pisarstwie małżeństwa kryjącego się pod pseudonimem Lars Kepler żadne z powyższych nie występuje. Nie wiem, może stałam się wyjątkowo wybredna jeśli chodzi o kryminały i wciągająca, logiczna i pełna twistów historia to dla mnie już za mało, żeby uznać książkę za bardzo dobrą. Może zbytnio “wsiąkłam” w klimatyczne pozycje wspomnianego już Connelly'ego czy Grange’a i Mankella - autorów którzy nie stronią od wplatania w fabułę swoich powieści aktualnych problemów społecznych, polityki i historii, że kryminał pozbawiony tych elementów nie jest już dla zaspokojenia mojej satysfakcji czytelniczej wystarczający.
Jeszcze w trakcie czytania byłam pewna, że "Stalkera" będę polecać na prawo i lewo jako jeden z najlepszych dostępnych na rynku skandynawskich kryminałów. Dobrze, że nie pisałam tej opinii na świeżo po zamknięciu książki, bo teraz moje odczucia są - może nie diametralnie - ale jednak daleko różne. Nadal twierdzę, że powieść Keplera jako czytadło sprawdza się doskonale - wciąga tak, że pokona nawet najgorszy zastój czytelniczy. Ale niestety - "Stalker" to tylko i wyłącznie czytadło i czytelnicy lubujący się w ambitniejszych kryminałach, które poza rozrywką dostarczają porcji wiedzy o świecie - koniec końców będą rozczarowani.
https://romy-czyta.blogspot.com/
thebookeer's review against another edition
4.0
Since it has been proven that the Sandman is dead, the hypnotist Erik Maria Bark goes to find him somewhere only a few know to look. With a heavy heart, Joona decides to return and is soon knees deep in a new case that somehow feels so familiar. He is not part of the investigation team any more and his chair and table now belong to police officer Margot Silverman. It seems kind of unbelieveable how much information one ex-policeman is able to retrieve from colleagues that he is more up-to-date than his former colleagues.
I liked the surprising plot twist. But there are still some hidden sub-stories in this book that are not explained further- like, what happens between Joona and the woman who is caring for him in the camp where he is hiding? Should I keep it in mind for further reference?
I liked the surprising plot twist. But there are still some hidden sub-stories in this book that are not explained further- like, what happens between Joona and the woman who is caring for him in the camp where he is hiding? Should I keep it in mind for further reference?
colorfulleo92's review against another edition
4.0
My latest reread of Joona Lina series by the husband and wife duo Lars Kepler. Still love the series this time around, thankfully. Such an intense and nail biting suspense and if what I remember is correct the best one are yet to come. So excited to continue!
blubberbooks's review against another edition
5.0
Lars Kepler har et suverænt sprog og måde at fortælle sin historie på. Selvom der var noget historie med undervejs, så var det ikke noget der gjorde bogen kedelig eller som gjorde den træg at komme videre med. Bogen var en klar page-turner, og man måtte bare læse videre for at finde ud af hvad det var for en stalker, og hvad det næste skridt ville være. Jeg regnede personligt ikke ud hvem morderen var før det nærmest var for sent og hele historien udfoldet. Det har forfatteren gjort godt!
morganc_2's review against another edition
5.0
What can I say, I LOVE the Joona Linna series from Lars Kepler. I really need to start at the beginning, but after how The Sandman ended I just had to read Stalker. I do find myself getting overwhelmed with the length, but as I read on I realize that I can’t put it down! The story is gripping and I love the suspense and thrill.
seang81's review against another edition
4.0
I'm a sucker for Swedish crime thrillers and didn't realise I hadn't reviewed this at the time! My wife actually bought me a copy of this, hence the late review. I remember reading the Hypnotist and feeling I was missing something - not realising Stalker is the 5th book in the series, that makes sense. Stalker is another example of why Swedish crime fiction is so engrossing - thrilling characters, desolate places and nordic noir. Recommended - but remember to read at least The Hypnotist first!