Scan barcode
mehsi's review
3.0
4 sterren voor het meeste stuk wat was het prachtig, maar op een gegeven moment werd het echt teveel telescoop dit en dat en ik moest echt door stukken heen worstelen.
lauraxbakker's review
4.0
Tijdens de laatste boekenclub-avond bij de Plukker werd het nieuwste boek van Kader Abdolah 'Voordat het laat wordt' genoemd. Ik moet schuld bekennen; ik heb nog nooit iets van Kader Abdolah gelezen. Waarom? Dat weet ik niet. Wie mij kent weet dat ik grote fascinatie heb voor het Midden-Oosten, waarmee Iran voor mij als één van de meest intrigerende plekken, bovenaan staat.
Dat dit boek werd omschreven was ik dus verkocht. Kader Abdolah wil terug naar zijn moederland, terug naar zijn moeder. Maar terugkeren is onmogelijk: in Iran zal hij worden gearresteerd. Daarom besluit hij onder valse voorwendselen terug te keren. Onder een valse naam en met een vals paspoort weet hij via Iraaks Koerdistan zijn moederland te bereiken.
Hij bereikt zijn ouderlijk huis en treft zijn moeder; maar zijn moeder herkent hem niet meer. Kader besluit intrek te nemen in het oude observatorium en geeft ons een inkijkje in het huidige Iran aan de hand van zijn jeugd- en hedendaagse herinneringen.
Ik heb het boek in één dag uitgelezen. Vanaf bladzijde 1 wordt je in het verhaal getrokken. Het gaat meteen van start, geen lange aanloop, hup! Toch is het tempo van het verhaal normaal. Het leest zoals een normale dag ook voorbij zou gaan. De vertalingen van mythes, gedichten, gezegden, liederen... Het helpt mee aan het vormen van een prachtige omgeving. Een magische omgeving wanneer je je onder een prachtige sterrenhemel waant, in de donkerte van een bergdorp met belangrijke personen en een zelfgemaakte telescoop als gezelschap.
Dat dit boek werd omschreven was ik dus verkocht. Kader Abdolah wil terug naar zijn moederland, terug naar zijn moeder. Maar terugkeren is onmogelijk: in Iran zal hij worden gearresteerd. Daarom besluit hij onder valse voorwendselen terug te keren. Onder een valse naam en met een vals paspoort weet hij via Iraaks Koerdistan zijn moederland te bereiken.
Hij bereikt zijn ouderlijk huis en treft zijn moeder; maar zijn moeder herkent hem niet meer. Kader besluit intrek te nemen in het oude observatorium en geeft ons een inkijkje in het huidige Iran aan de hand van zijn jeugd- en hedendaagse herinneringen.
Ik heb het boek in één dag uitgelezen. Vanaf bladzijde 1 wordt je in het verhaal getrokken. Het gaat meteen van start, geen lange aanloop, hup! Toch is het tempo van het verhaal normaal. Het leest zoals een normale dag ook voorbij zou gaan. De vertalingen van mythes, gedichten, gezegden, liederen... Het helpt mee aan het vormen van een prachtige omgeving. Een magische omgeving wanneer je je onder een prachtige sterrenhemel waant, in de donkerte van een bergdorp met belangrijke personen en een zelfgemaakte telescoop als gezelschap.
More...