Take a photo of a barcode or cover
4.41 AVERAGE
4.41 AVERAGE
adventurous
emotional
reflective
sad
tense
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
adventurous
slow-paced
(ελληνικά μετά τους αστερίσκους)
At the heart of the story stands Fitz once again. His journey continues with greater maturity, yet a heavier emotional burden. His relationships with the Fool, Prince Dutiful, and Chade are portrayed with exceptional psychological insight, highlighting his inner struggle between duty and personal identity.
Robin Hobb once again demonstrates her mastery in character development. The Fool is revealed here as perhaps the most complex character in the series—enigmatic, emotionally fragile, and deeply loyal (possibly also the most irritating, but those are negative thoughts, as my therapist reminded me). His relationship with Fitz reaches new depths, touching the borders of love, friendship, and betrayal, all set in an atmosphere rich with innuendos and silent glances.
The plot moves at a slow but steady pace, focusing more on the characters’ inner development and less on action. For some, this might feel like a lull, but readers who appreciate contemplative fantasy and subtle tension will find every page rewarding.
Hobb’s language is, as always, exquisite. Rich, nuanced, and full of delicate shades, it turns even the simplest scenes into experiences. The use of Skill and Wit deepens Fitz’s inner world and adds further dimension to the series’ magic system, which remains more existential than sensational.
Golden Fool is a book that rewards the patient reader. It is less about battles and heroes, and more about how the soul survives in silence, responsibility, and love. It is a profoundly human work, full of melancholy and hope, reaffirming Robin Hobb as one of the most important writers in modern fantasy.
* * * * *
Στο επίκεντρο της ιστορίας βρίσκεται και πάλι ο Fitz. Το ταξίδι του συνεχίζεται με μεγαλύτερη ωριμότητα αλλά και βαρύτερο συναισθηματικό φορτίο. Οι σχέσεις του με τον Γελωτοποιό, τον πρίγκιπα Ντιούτιφουλ και τον Τσέηντ παρουσιάζονται με μια εξαιρετικά λεπτή ψυχολογική διείσδυση, που αναδεικνύει τον εσωτερικό του αγώνα ανάμεσα στο καθήκον και την προσωπική του ταυτότητα.
Η Hobb επιδεικνύει και πάλι τη μαεστρία της στη δημιουργία χαρακτήρων. Ο Γελωτοποιός αποκαλύπτεται εδώ ως ίσως ο πιο πολυσύνθετος χαρακτήρας της σειράς – αινιγματικός, συναισθηματικά εύθραυστος και βαθιά πιστός (ίσως και ο πιο εκνευριστικός, αλλά αυτές είναι αρνητικές σκέψεις, μου είπε η θεραπεύτριά μου). Η σχέση του με τον Fitz περνά σε νέα επίπεδα, αγγίζοντας τα όρια της αγάπης, της φιλίας και της προδοσίας, μέσα σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη υπαινιγμούς και σιωπηρά βλέμματα.
Η πλοκή κινείται με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς, εστιάζοντας περισσότερο στην εσωτερική ανάπτυξη των χαρακτήρων και λιγότερο στη δράση. Για κάποιους αυτό μπορεί να φανεί ως «κοιλιά», όμως οι αναγνώστες που εκτιμούν τη στοχαστική φαντασία και την υπόγεια ένταση θα βρουν κάθε σελίδα απολαυστική.
Η γλώσσα της Hobb είναι, όπως πάντα, υπέροχη. Πλούσια, μεστή και γεμάτη λεπτές αποχρώσεις, μετατρέπει ακόμη και τις πιο απλές σκηνές σε εμπειρίες. Η χρήση της ικανότητας και της γνώσης εμπλουτίζει τον εσωτερικό κόσμο του Fitz και προσφέρει περαιτέρω βάθος στο μαγικό σύστημα της σειράς, το οποίο συνεχίζει να είναι περισσότερο υπαρξιακό παρά εντυπωσιοθηρικό.
Η Επιστροφή του εκτελεστή είναι ένα βιβλίο που επιβραβεύει τον υπομονετικό αναγνώστη. Είναι λιγότερο για μάχες και ήρωες και περισσότερο για το πώς επιβιώνει η ψυχή μέσα στη σιωπή, την ευθύνη και την αγάπη. Πρόκειται για ένα βαθιά ανθρώπινο έργο, γεμάτο μελαγχολία και ελπίδα, που επιβεβαιώνει τη Robin Hobb ως μία από τις σημαντικότερες συγγραφείς της σύγχρονης φαντασίας.
At the heart of the story stands Fitz once again. His journey continues with greater maturity, yet a heavier emotional burden. His relationships with the Fool, Prince Dutiful, and Chade are portrayed with exceptional psychological insight, highlighting his inner struggle between duty and personal identity.
Robin Hobb once again demonstrates her mastery in character development. The Fool is revealed here as perhaps the most complex character in the series—enigmatic, emotionally fragile, and deeply loyal (possibly also the most irritating, but those are negative thoughts, as my therapist reminded me). His relationship with Fitz reaches new depths, touching the borders of love, friendship, and betrayal, all set in an atmosphere rich with innuendos and silent glances.
The plot moves at a slow but steady pace, focusing more on the characters’ inner development and less on action. For some, this might feel like a lull, but readers who appreciate contemplative fantasy and subtle tension will find every page rewarding.
Hobb’s language is, as always, exquisite. Rich, nuanced, and full of delicate shades, it turns even the simplest scenes into experiences. The use of Skill and Wit deepens Fitz’s inner world and adds further dimension to the series’ magic system, which remains more existential than sensational.
Golden Fool is a book that rewards the patient reader. It is less about battles and heroes, and more about how the soul survives in silence, responsibility, and love. It is a profoundly human work, full of melancholy and hope, reaffirming Robin Hobb as one of the most important writers in modern fantasy.
* * * * *
Στο επίκεντρο της ιστορίας βρίσκεται και πάλι ο Fitz. Το ταξίδι του συνεχίζεται με μεγαλύτερη ωριμότητα αλλά και βαρύτερο συναισθηματικό φορτίο. Οι σχέσεις του με τον Γελωτοποιό, τον πρίγκιπα Ντιούτιφουλ και τον Τσέηντ παρουσιάζονται με μια εξαιρετικά λεπτή ψυχολογική διείσδυση, που αναδεικνύει τον εσωτερικό του αγώνα ανάμεσα στο καθήκον και την προσωπική του ταυτότητα.
Η Hobb επιδεικνύει και πάλι τη μαεστρία της στη δημιουργία χαρακτήρων. Ο Γελωτοποιός αποκαλύπτεται εδώ ως ίσως ο πιο πολυσύνθετος χαρακτήρας της σειράς – αινιγματικός, συναισθηματικά εύθραυστος και βαθιά πιστός (ίσως και ο πιο εκνευριστικός, αλλά αυτές είναι αρνητικές σκέψεις, μου είπε η θεραπεύτριά μου). Η σχέση του με τον Fitz περνά σε νέα επίπεδα, αγγίζοντας τα όρια της αγάπης, της φιλίας και της προδοσίας, μέσα σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη υπαινιγμούς και σιωπηρά βλέμματα.
Η πλοκή κινείται με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς, εστιάζοντας περισσότερο στην εσωτερική ανάπτυξη των χαρακτήρων και λιγότερο στη δράση. Για κάποιους αυτό μπορεί να φανεί ως «κοιλιά», όμως οι αναγνώστες που εκτιμούν τη στοχαστική φαντασία και την υπόγεια ένταση θα βρουν κάθε σελίδα απολαυστική.
Η γλώσσα της Hobb είναι, όπως πάντα, υπέροχη. Πλούσια, μεστή και γεμάτη λεπτές αποχρώσεις, μετατρέπει ακόμη και τις πιο απλές σκηνές σε εμπειρίες. Η χρήση της ικανότητας και της γνώσης εμπλουτίζει τον εσωτερικό κόσμο του Fitz και προσφέρει περαιτέρω βάθος στο μαγικό σύστημα της σειράς, το οποίο συνεχίζει να είναι περισσότερο υπαρξιακό παρά εντυπωσιοθηρικό.
Η Επιστροφή του εκτελεστή είναι ένα βιβλίο που επιβραβεύει τον υπομονετικό αναγνώστη. Είναι λιγότερο για μάχες και ήρωες και περισσότερο για το πώς επιβιώνει η ψυχή μέσα στη σιωπή, την ευθύνη και την αγάπη. Πρόκειται για ένα βαθιά ανθρώπινο έργο, γεμάτο μελαγχολία και ελπίδα, που επιβεβαιώνει τη Robin Hobb ως μία από τις σημαντικότερες συγγραφείς της σύγχρονης φαντασίας.
I think my trauma is not letting me give this five ⭐️s.
I have not been okay since the Farseer trilogy, but this book broke something in me. I find myself in tears still afterwards. I love Fitz even more so.
But I will say this, this left too many unanswered questions.
Like Jek, Paragon….hello? Let me say that again, PARAGON???? The Fool…
We never went back, we got sidetracked with everything else that went on. I still need these answers.
I have not been okay since the Farseer trilogy, but this book broke something in me. I find myself in tears still afterwards. I love Fitz even more so.
But I will say this, this left too many unanswered questions.
Like Jek, Paragon….hello? Let me say that again, PARAGON???? The Fool…
We never went back, we got sidetracked with everything else that went on. I still need these answers.
Stopped reading series before I got to this point
slow-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
adventurous
dark
emotional
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
adventurous
emotional
inspiring
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes