Scan barcode
zidaneabdollahi's review against another edition
4.0
1. این آخرین مقالۀ فروید است که یک سال پیش از مرگش نوشته است؛ با توجه به سیر غیرخطی (تا حدی دایره‌وار) پیشرفت دانش روانکاوی، مفاهیم آن پراکنده بودند و نوشتۀ واحدی برای بیان تمام موضوعات و اکتشافات آن در دست نبود؛ در نتیجه، بنیان‌گذار بزرگ روانکاوی این مقاله را در نه فصل نوشت تا برای افرادی که با این رشته آشنایی ندارند یک طرح و شمای کلی از روانکاوی ارائه دهد.
2. مقاله در نه فصل سعی دارد بدون استدلال و شواهد، نظریات روانکاوی را مطرح کند؛ درنتیجه هضم بسیاری از مطالب به این موجزی بسیار سخت و تاحدی غیرممکن است؛ اما خب باید هدف را درنظر گرفت. هرچند آخرین مقالۀ فروید است اما به گمانم نیاز است قبل از خوانشِ دیگر آثارش مطالعه شود، چرا که با دادن نمایی کلی به خواننده سبب می‌شود درک موضوع آسان‌تر شود.
3. با توجه به تجربۀ خودم در ورود به خوانش فروید، به‌گمانم این مقاله بهترین شروع است؛ هرچند شاید زبان نوشته اندکی سنگین باشد، اما بسی بهتر از نوشته‌های دست دوم دربارۀ کار فروید است؛ زیرا که در این نوشته از زبان خود فروید هم با روانکاوی آشنا می‌شویم. در نتیجه، اگر می‌خواهید شناختی کلی بدون نقد یا تحلیل از روانکاوی پیدا کنید (به هر هدفی)، این مقاله بسی بهتر از نوشته‌های نویسنده‌های دیگر است.
4. این مقاله با نام «رئوس نظریۀ روانکاوی» در شمارۀ 22 مجلۀ ارغنون، با ترجمۀ «حسین پاینده» قرار داده شده است؛ نسخۀ الکترونیک نیز یافت می‌شود. در مجموع ترجمۀ نسبتاً خوبیست؛ البته من نسخه‌ای که (انگلیسی) از آن ترجمه شده یا زبان اصلی یا برگردانِ فارسی دیگری را از این مقاله نخوانده‌ام تا بتوانم به‌خوبی درباب آن نظر دهم اما متأسفانه معادلی که برای برخی از کلمات درنظر گرفته شده است چندان مناسب نیست و برگردانِ برخی از جملات و عبارات نیز می‌توانست بسی بهتر باشد.
5. درصورتی که مانند من آشناییِ آنچنانی با روانکاوی ندارید، هیچگاه ابتدا به سراغ مجلۀ ارغنون نروید! مقالات فروید در دو شماره‌ای که این مجله به روانکاوی اختصاص داده است، بدون هیچ ترتیب زمانی یا موضوعیِ خاصی قرار داده شده‌اند، ضمن اینکه برگردانِ برخی از مقالات به راستی خوب نیست (از جمله مقالۀ «ورای اصل لذت» که از دشوارترین نوشته‌های فروید است!)؛ بنابراین، برخلاف آنچه در ابتدای مجله گفته شده است، آشنایی تمهید مقدمه‌ای مناسب برای شناخت و نقد فرهنگ معاصر در غرب از طریق گزینش واقع‌بینانۀ متون طراز اول، مقالات این مجموعه به هیچ وجه برای آشنایی مناسب نیستند!
پ.ن: خود مقاله 4، ترجمه و مجلۀ ارغنون 3
2. مقاله در نه فصل سعی دارد بدون استدلال و شواهد، نظریات روانکاوی را مطرح کند؛ درنتیجه هضم بسیاری از مطالب به این موجزی بسیار سخت و تاحدی غیرممکن است؛ اما خب باید هدف را درنظر گرفت. هرچند آخرین مقالۀ فروید است اما به گمانم نیاز است قبل از خوانشِ دیگر آثارش مطالعه شود، چرا که با دادن نمایی کلی به خواننده سبب می‌شود درک موضوع آسان‌تر شود.
3. با توجه به تجربۀ خودم در ورود به خوانش فروید، به‌گمانم این مقاله بهترین شروع است؛ هرچند شاید زبان نوشته اندکی سنگین باشد، اما بسی بهتر از نوشته‌های دست دوم دربارۀ کار فروید است؛ زیرا که در این نوشته از زبان خود فروید هم با روانکاوی آشنا می‌شویم. در نتیجه، اگر می‌خواهید شناختی کلی بدون نقد یا تحلیل از روانکاوی پیدا کنید (به هر هدفی)، این مقاله بسی بهتر از نوشته‌های نویسنده‌های دیگر است.
4. این مقاله با نام «رئوس نظریۀ روانکاوی» در شمارۀ 22 مجلۀ ارغنون، با ترجمۀ «حسین پاینده» قرار داده شده است؛ نسخۀ الکترونیک نیز یافت می‌شود. در مجموع ترجمۀ نسبتاً خوبیست؛ البته من نسخه‌ای که (انگلیسی) از آن ترجمه شده یا زبان اصلی یا برگردانِ فارسی دیگری را از این مقاله نخوانده‌ام تا بتوانم به‌خوبی درباب آن نظر دهم اما متأسفانه معادلی که برای برخی از کلمات درنظر گرفته شده است چندان مناسب نیست و برگردانِ برخی از جملات و عبارات نیز می‌توانست بسی بهتر باشد.
5. درصورتی که مانند من آشناییِ آنچنانی با روانکاوی ندارید، هیچگاه ابتدا به سراغ مجلۀ ارغنون نروید! مقالات فروید در دو شماره‌ای که این مجله به روانکاوی اختصاص داده است، بدون هیچ ترتیب زمانی یا موضوعیِ خاصی قرار داده شده‌اند، ضمن اینکه برگردانِ برخی از مقالات به راستی خوب نیست (از جمله مقالۀ «ورای اصل لذت» که از دشوارترین نوشته‌های فروید است!)؛ بنابراین، برخلاف آنچه در ابتدای مجله گفته شده است، آشنایی تمهید مقدمه‌ای مناسب برای شناخت و نقد فرهنگ معاصر در غرب از طریق گزینش واقع‌بینانۀ متون طراز اول، مقالات این مجموعه به هیچ وجه برای آشنایی مناسب نیستند!
پ.ن: خود مقاله 4، ترجمه و مجلۀ ارغنون 3
britthebookguru's review against another edition
4.0
There is one thing that I believe should be fundamentally understood about Freud, whether you like him, hate him, agree with him, or believe he's totally off his rocker: he will not bore you. He may surprise you, frustrate you, make you want to throw his books out of the nearest window and say, "What the absolute hell?". But he will never bore you.
I think Freud is pretty out there. But as a past psych major and a current English major, I find his work, as well as himself, completely fascinating (even when I don't agree with him whatsoever). Disagreeing with the content doesn't make me a hater. It almost makes me love the work itself all the more.
So yeah. 4 stars from me. Bring on the hate anti-Freudians.
I think Freud is pretty out there. But as a past psych major and a current English major, I find his work, as well as himself, completely fascinating (even when I don't agree with him whatsoever). Disagreeing with the content doesn't make me a hater. It almost makes me love the work itself all the more.
So yeah. 4 stars from me. Bring on the hate anti-Freudians.
More...