Take a photo of a barcode or cover
4.52 AVERAGE
4.52 AVERAGE
dark
emotional
reflective
sad
tense
medium-paced
gorgeous. i love carmen maria machado. i love lesbians. i hate the woman in the dream house. i hate that this book ended. read it and weep.
challenging
emotional
reflective
tense
medium-paced
Wow. How is it even possible to create something so beautiful from such a terrible experience.
The author specified that they ate "Israeli Couscous" in a meal and I checked out from there bc like why tf would you say that? Couscous is Moroccan. It's giving passive zionism and I just don't fuck with that.
The fictional parts def flew over my head, everything else was incredible and wrenching for the gut, the head, the understanding of queerness and love (or lack of). I am pained that there is so little on this, especially for when Carmen was writing or experiencing it all.
adventurous
challenging
emotional
hopeful
informative
inspiring
reflective
sad
medium-paced
dark
emotional
informative
reflective
tense
fast-paced
dark
emotional
reflective
medium-paced
Surprising absolutely nobody, Carmen Maria Machado absolutely nails it. The details of being in an abusive relationship (the mixed elation and panic when the woman in the Dream House threatens to break up with her; the mercurial changes in even a single sentence; feeling undeserving of even the kindness your friends and family show you; not telling anyone about what's happening because you know nobody else likes this person; people disbelieving you, and staying friends with your abuser; + much more) are all here, and written in such compelling language. Masterfully crafted. The final chapter is really something. And I love that she included a reading list at the end! Everyone should read this--I feel like I've been waiting for this book since I was 20.
Wat een prachtig geschreven boek, ook op een manier geschreven waarop ik nog nooit een boek heb gelezen. Machado vertelt door middel van analogieën, metaforen en gebeurtenissen in The Dream House haar verhaal over de (psychologisch) gewelddadige relatie waar ze in zat. Ze legt de nadruk erop dat men niet vaak verwacht dat er in lesbische relaties geweld (op wat voor manier dan ook) plaatsvind. Dit omschreef ze met ‘when the oppressed becomes the oppressor’.
Een van de passages die mij het meest aansprak was haar vergelijking met het snoepjes kunstwerk van Felix Gonzalez-Torres en hoe zij zich voelde in haar relatie; wegkwijnend. Gonzalez-Torres maakte een stapel van snoepjes, waar de museumbezoeker van mocht pakken en de snoepjes mocht opeten. Het staat symbool voor zijn partner, die overleed aan Aids, en hoe die ziekte zijn lichaam langzaam liet aftakelen. Dit wist Machado zo mooi te verweven met haar eigen gevoel.
Langste review dat ik ooit heb geschreven; binnenkort boekenclub en essay deadline dus mijn impressie nu alvast vastleggen ;)
Een van de passages die mij het meest aansprak was haar vergelijking met het snoepjes kunstwerk van Felix Gonzalez-Torres en hoe zij zich voelde in haar relatie; wegkwijnend. Gonzalez-Torres maakte een stapel van snoepjes, waar de museumbezoeker van mocht pakken en de snoepjes mocht opeten. Het staat symbool voor zijn partner, die overleed aan Aids, en hoe die ziekte zijn lichaam langzaam liet aftakelen. Dit wist Machado zo mooi te verweven met haar eigen gevoel.
Langste review dat ik ooit heb geschreven; binnenkort boekenclub en essay deadline dus mijn impressie nu alvast vastleggen ;)
challenging
dark
emotional
informative
inspiring
sad
tense
“In this way, the Dream House was a haunted house. You were the sudden, inadvertent occupant of a place where bad things had happened. And then it occurs to you one day, standing in the living room, that you are this house's ghost:32 you are the one wandering from room to room with no purpose, gaping at the moving boxes that are never unpacked, never certain what you're supposed to do. After all, you don't need to die to leave a mark of psychic pain”