Scan barcode
gilliske's review against another edition
4.0
Het eerste deel scoorde voor mij net iets beter dan dit tweede deel.
De fantasiewereld die P.Pullman creëert is nochtans nog steeds ontzagwekkend. Om dit uit het niets bij mekaar te denken! Chapeau! Akkoord, de wereld uit het eerste deel is rijker en magischer dan de nieuwe werelden waarmee je in dit tweede deel kennis maakt. Maar dan nog getuigt dit verhaal van een ongelooflijk rijke verbeeldingskracht bij P. Pullman.
En toch kon dit boek me minder bekoren.
Er waren misschien iets te veel sprongen tussen de verschillende verhaallijnen, wat maakte dat het verhaal wat 'zwaarder' las en iets moeilijker te volgen was. Maar dat was niet zo problematisch dat het boek er een ster door verliest.
Storender vond ik twee punten die ik al eerder tegenkwam bij Pullman (in [b:Het raadsel van de robijn|8962668|Het raadsel van de robijn (Sally Lockhart, #1)|Philip Pullman|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1327524231l/8962668._SY75_.jpg|1128656]):
- de 'grote heldin' is helemaal geen heldin, maar eerder een arrogant, verwend en ergerlijk kind. In dit tweede boek vind ik Lyra helemaal niet zo sympathiek overkomen en ik snap dan ook niet hoe het komt dat zowat iedereen die haar tegenkomt haar onvoorwaardelijk lijkt te mogen en te steunen. Dat 'wringt' een beetje in mijn hoofd en maakt het verhaal iets minder geloofwaardig.
Bovendien brengt Lyra zichzelf continu in de problemen en zijn het de anderen in het verhaal die haar moeten redden. Zelf draagt ze niet zo veel bij - buiten af en toe de alethiometer consulteren.
- te frequent gebruik van de 'deus ex machina'. Te vaak blijken in het boek bepaalde personen plots en zonder noemenswaardige verklaring over de juiste kennis of gaven te beschikken en/of net op de juiste plaats op het juiste moment te zijn en dit net op een cruciaal moment in het verhaal.
Ook hier ging dit voor mij ten koste van de geloofwaardigheid van het verhaal.
Ondanks bovenstaande puntjes van kritiek heb ik toch erg genoten van het lezen en blijf ik een immens respect hebben voor de rijke fantasie van Mr Pullman en vooral ook van de manier waarop hij fantasie- en werkelijke wereld aan mekaar linkt. Nogmaals: Chapeau! Hoedje af!
Nog steeds een dikke 4 sterren waard.
De fantasiewereld die P.Pullman creëert is nochtans nog steeds ontzagwekkend. Om dit uit het niets bij mekaar te denken! Chapeau! Akkoord, de wereld uit het eerste deel is rijker en magischer dan de nieuwe werelden waarmee je in dit tweede deel kennis maakt. Maar dan nog getuigt dit verhaal van een ongelooflijk rijke verbeeldingskracht bij P. Pullman.
En toch kon dit boek me minder bekoren.
Er waren misschien iets te veel sprongen tussen de verschillende verhaallijnen, wat maakte dat het verhaal wat 'zwaarder' las en iets moeilijker te volgen was. Maar dat was niet zo problematisch dat het boek er een ster door verliest.
Storender vond ik twee punten die ik al eerder tegenkwam bij Pullman (in [b:Het raadsel van de robijn|8962668|Het raadsel van de robijn (Sally Lockhart, #1)|Philip Pullman|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1327524231l/8962668._SY75_.jpg|1128656]):
- de 'grote heldin' is helemaal geen heldin, maar eerder een arrogant, verwend en ergerlijk kind. In dit tweede boek vind ik Lyra helemaal niet zo sympathiek overkomen en ik snap dan ook niet hoe het komt dat zowat iedereen die haar tegenkomt haar onvoorwaardelijk lijkt te mogen en te steunen. Dat 'wringt' een beetje in mijn hoofd en maakt het verhaal iets minder geloofwaardig.
Bovendien brengt Lyra zichzelf continu in de problemen en zijn het de anderen in het verhaal die haar moeten redden. Zelf draagt ze niet zo veel bij - buiten af en toe de alethiometer consulteren.
- te frequent gebruik van de 'deus ex machina'. Te vaak blijken in het boek bepaalde personen plots en zonder noemenswaardige verklaring over de juiste kennis of gaven te beschikken en/of net op de juiste plaats op het juiste moment te zijn en dit net op een cruciaal moment in het verhaal.
Ook hier ging dit voor mij ten koste van de geloofwaardigheid van het verhaal.
Ondanks bovenstaande puntjes van kritiek heb ik toch erg genoten van het lezen en blijf ik een immens respect hebben voor de rijke fantasie van Mr Pullman en vooral ook van de manier waarop hij fantasie- en werkelijke wereld aan mekaar linkt. Nogmaals: Chapeau! Hoedje af!
Nog steeds een dikke 4 sterren waard.
jenltarg's review against another edition
5.0
I absolutely love this series and I can't put it down. Pure fantasy bliss.
rndmltrs's review
adventurous
dark
funny
mysterious
reflective
medium-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? No
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? No
3.5
zurpel's review against another edition
adventurous
medium-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? Yes
3.75
protoman21's review against another edition
3.0
I couldn't wait to read this one after finishing Golden Compass, but I found it to be a bit scattered and suffered a bit from middle child syndrome. The second part of a trilogy often ends up feeling a bit like filler. Still going to read Amber Spyglass.
rudy2's review against another edition
adventurous
dark
mysterious
medium-paced
- Plot- or character-driven? A mix
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
2.0
martinelecorff's review against another edition
how did i end up reading an adam and eve retelling?
ruth24's review against another edition
4.0
I rated The Subtle Knife 4/5 stars. Even though that's the same as I rated The Golden Compass, I didn't like it as much. I think that's common in a series, as the first book (if it was really good) builds up so much expectation that you're bound to be a bit disappointed. Even so, it was still a 4/5 star book for me, so I'm not complaining TOO much. But I will go into why I didn't like it as much as the first one.
1) The book felt like a necessary, but not as exciting, middle part of the story.
-I was reading a review of The Subtle Knife earlier and the person said they also felt like the book was just 'the middle' and didn't have a clearly defined beginning, middle and end. They had written a really scathing review of the book, before reading that a lot of people recommend seeing the three books as one long novel. After seeing things that way, he retracted his initial review and re-wrote it in a more positive light. I think I agree with this in some ways, as I am reading the books in sequence, as if they were a long novel, but at the same time plenty of other books that are in a series are capable of having a proper beginning, middle and end. So to sum up, IDK to be honest!
2) The story shifts away from Lyra.
- I really like Lyra as a character, so it's a little disappointing for me when the focus shifts to Will and to other characters in this second book. I don't think that's a fault in the writing - I'm just complaining for complaining's sake :) But I do see that Pullman is showing us that the story goes beyond Lyra, even beyond Will, as whatever is going to happen in the 3rd book is bigger than these two children.
- I guess what I really liked about the first book was the introduction to Lyra's world and there was definitely more of that in the second book. I especially liked the idea of the Specters.
What am I looking forward to in the next book?
1) The book felt like a necessary, but not as exciting, middle part of the story.
-I was reading a review of The Subtle Knife earlier and the person said they also felt like the book was just 'the middle' and didn't have a clearly defined beginning, middle and end. They had written a really scathing review of the book, before reading that a lot of people recommend seeing the three books as one long novel. After seeing things that way, he retracted his initial review and re-wrote it in a more positive light. I think I agree with this in some ways, as I am reading the books in sequence, as if they were a long novel, but at the same time plenty of other books that are in a series are capable of having a proper beginning, middle and end. So to sum up, IDK to be honest!
2) The story shifts away from Lyra.
- I really like Lyra as a character, so it's a little disappointing for me when the focus shifts to Will and to other characters in this second book. I don't think that's a fault in the writing - I'm just complaining for complaining's sake :) But I do see that Pullman is showing us that the story goes beyond Lyra, even beyond Will, as whatever is going to happen in the 3rd book is bigger than these two children.
- I guess what I really liked about the first book was the introduction to Lyra's world and there was definitely more of that in the second book. I especially liked the idea of the Specters.
What am I looking forward to in the next book?
Spoiler
-I hope Will goes into Lyra's world so he can see his daemon for the first time. And if the two grow up, then I'd like to know what form their daemons take. I 'd like to think Will's daemon would be cat-like, since he has a good relationship with cats in The Subtle Knife - his cat Moxie and the one that saves Lyra. I think Lyra's might be an ermine or something like that, as Pantalaimon seems to go into that form often. It's funny how I don't remember any of this from reading the series before. I think I only ever got as far as partway through the second book as I didn't remember anything beyond there being a boy and the two of them being in Oxford.volkiano's review against another edition
adventurous
mysterious
medium-paced
- Plot- or character-driven? Plot
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? No
4.0