Take a photo of a barcode or cover
3.76 AVERAGE
3.76 AVERAGE
[Bedankt aan Blossom Books voor de gratis kopie van Zomerburen in ruil voor een eerlijke review]
As is verbraande törf.
Toen ik voor het eerst over Zomerburen hoorde, was de zomer al voorbij. Meestal lees ik na de zomer geen echt zomerse boeken meer, omdat ik het erg lastig vind om dan nog in de juiste mood te komen. Maar toen ik las dat het verhaal zich afspeelt in Drenthe, raakte ik toch wel geïnteresseerd. Ik ben zelf opgegroeid in Drenthe, en hoewel dit in een hele andere regio binnen Drenthe was (fun fact: achter in het boek wordt even wat aandacht besteed dat er zelfs binnen Drenthe grote verschillen zitten tussen gewoontes en dialecten), voelde dit boek toch wel een beetje als thuiskomen.
In Zomerburen leren we Olivia kennen, een jonge Drent, woonachtig in Amsterdam, die net haar grote liefde Niels op het vliegtuig naar Australië heeft gezet. Alleen. Verdrietig en verward omdat Niels per sé alleen wilde reizen, stapt ze op de trein naar haar opa en oma in Drenthe om daar de zomer door te brengen. Eenmaal daar komt ze weer in contact met Ilse, het buurmeisje van haar grootouders en een vroegere vriendin. En dan wordt alles alleen nog maar verwarrender.
Het fijne aan Zomerburen is hoe realistisch en herkenbaar de personages zijn geschreven. Ik voelde me thuis bij zowel Olivia’s vader (ik ben ook ooit richting de randstad vertrokken en heb daar nooit echt kunnen aarden), Olivia zelf (want ook ik ben een enorme piekerkoningin) en Ilse (toch wel een rasechte Drent). Olivia’s opa voelde ook vertrouwd (net als mijn opa: het beste bedoelen, maar er soms erg ongemakkelijk mee omgaan en vooral de verkeerde dingen zeggen). Het voelde een beetje alsof ik over bekenden aan het lezen was.
En natuurlijk was Drenthe een feest van herkenning. Fietsen langs oneindige weilanden zonder verlichting, schuurfeesten bij de boer, kniepertjes en brobbelwien (en niet alleen bij Oud en Nieuw), en de eeuwige busreizen als je ook maar iets anders wilde doen dan tussen de weilanden zitten. Heerlijk!
Het verhaal zelf is belangrijk en waarschijnlijk vol herkenning voor de mensen die met dezelfde gevoelens worstelen als Olivia. Ik kan daar zelf weinig over zeggen, maar weet van vrienden binnen de lghbtq+ gemeenschap dat (positieve) representatie zo enorm belangrijk is, en veel te weinig aanwezig. Zomerburen is dan ook zeker een boek dat bij mij op de boekenplank blijft staan, zodat mijn kinderen dit boek ook kunnen lezen zodra ze oud genoeg zijn.
Het enige minpuntje dat ik kan geven, is dat er aan het einde van het boek erg veel herhaald werd. Nu snap ik dat dit ook een reflectie is van Olivia’s gepieker, maar daardoor las het einde wat minder lekker weg. En dat voelde wat jammer, want het verhaal werd juist toen wat spannend.
Ik kan Zomerburen in ieder geval aan iedereen aanraden, zelfs buiten de zomermaanden om.
As is verbraande törf.
Toen ik voor het eerst over Zomerburen hoorde, was de zomer al voorbij. Meestal lees ik na de zomer geen echt zomerse boeken meer, omdat ik het erg lastig vind om dan nog in de juiste mood te komen. Maar toen ik las dat het verhaal zich afspeelt in Drenthe, raakte ik toch wel geïnteresseerd. Ik ben zelf opgegroeid in Drenthe, en hoewel dit in een hele andere regio binnen Drenthe was (fun fact: achter in het boek wordt even wat aandacht besteed dat er zelfs binnen Drenthe grote verschillen zitten tussen gewoontes en dialecten), voelde dit boek toch wel een beetje als thuiskomen.
In Zomerburen leren we Olivia kennen, een jonge Drent, woonachtig in Amsterdam, die net haar grote liefde Niels op het vliegtuig naar Australië heeft gezet. Alleen. Verdrietig en verward omdat Niels per sé alleen wilde reizen, stapt ze op de trein naar haar opa en oma in Drenthe om daar de zomer door te brengen. Eenmaal daar komt ze weer in contact met Ilse, het buurmeisje van haar grootouders en een vroegere vriendin. En dan wordt alles alleen nog maar verwarrender.
Het fijne aan Zomerburen is hoe realistisch en herkenbaar de personages zijn geschreven. Ik voelde me thuis bij zowel Olivia’s vader (ik ben ook ooit richting de randstad vertrokken en heb daar nooit echt kunnen aarden), Olivia zelf (want ook ik ben een enorme piekerkoningin) en Ilse (toch wel een rasechte Drent). Olivia’s opa voelde ook vertrouwd (net als mijn opa: het beste bedoelen, maar er soms erg ongemakkelijk mee omgaan en vooral de verkeerde dingen zeggen). Het voelde een beetje alsof ik over bekenden aan het lezen was.
En natuurlijk was Drenthe een feest van herkenning. Fietsen langs oneindige weilanden zonder verlichting, schuurfeesten bij de boer, kniepertjes en brobbelwien (en niet alleen bij Oud en Nieuw), en de eeuwige busreizen als je ook maar iets anders wilde doen dan tussen de weilanden zitten. Heerlijk!
Het verhaal zelf is belangrijk en waarschijnlijk vol herkenning voor de mensen die met dezelfde gevoelens worstelen als Olivia. Ik kan daar zelf weinig over zeggen, maar weet van vrienden binnen de lghbtq+ gemeenschap dat (positieve) representatie zo enorm belangrijk is, en veel te weinig aanwezig. Zomerburen is dan ook zeker een boek dat bij mij op de boekenplank blijft staan, zodat mijn kinderen dit boek ook kunnen lezen zodra ze oud genoeg zijn.
Het enige minpuntje dat ik kan geven, is dat er aan het einde van het boek erg veel herhaald werd. Nu snap ik dat dit ook een reflectie is van Olivia’s gepieker, maar daardoor las het einde wat minder lekker weg. En dat voelde wat jammer, want het verhaal werd juist toen wat spannend.
Ik kan Zomerburen in ieder geval aan iedereen aanraden, zelfs buiten de zomermaanden om.
Ik wil als eerste kwijt dat ik totaal geen own voices reviewer ben.
Op zich heb ik wel genoten van het verhaal, maar ik heb me ook aan veel dingen geïrriteerd. Voor mij voelde heel veel erg performative en nep, omdat sommige dingen er zo dik bovenop lagen. Ik vond het ook jammer dat het verhaal zo voorspelbaar was. Alleen de titel al liet mij raden hoe het verhaal zou aflopen. Ik moet wel zeggen dat het onderwerp/thema van dit boek echt heel belangrijk is. En ik denk zeker dat het voor jongere lezers een heel goed boek kan zijn.
Op zich heb ik wel genoten van het verhaal, maar ik heb me ook aan veel dingen geïrriteerd. Voor mij voelde heel veel erg performative en nep, omdat sommige dingen er zo dik bovenop lagen. Ik vond het ook jammer dat het verhaal zo voorspelbaar was. Alleen de titel al liet mij raden hoe het verhaal zou aflopen. Ik moet wel zeggen dat het onderwerp/thema van dit boek echt heel belangrijk is. En ik denk zeker dat het voor jongere lezers een heel goed boek kan zijn.
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Flaws of characters a main focus:
Yes
dit was zo'n schattig boek! ik vond het heel leuk om een keer een boek te lezen dat zich in Nederland afspeelt, en niet vol met randstad stereotyperingen zat. de struggles van olivia over studiekeuzes en de toekomst en seksualiteit kwamen me maar al te bekend voor. ik had dit boek echt moeten hebben toen ik 16 was, dat had me waarschijnlijk zo veel geholpen!
in het nederlands lezen is nog steeds echt niet mijn ding, en dat is ook de reden dat ik dit boek niet de volle 5 sterren kan geven. maar dat is dus volledig een mij dingetje, dat ligt zeker niet aan het boek of de auteur!
in het nederlands lezen is nog steeds echt niet mijn ding, en dat is ook de reden dat ik dit boek niet de volle 5 sterren kan geven. maar dat is dus volledig een mij dingetje, dat ligt zeker niet aan het boek of de auteur!
Oh, ik weet niet of ik dit boek recht kan doen met een review...
Het is sowieso, hands down, het beste boek over en met diversiteit dat ik OOIT gelezen heb. Representatie is zo goed gedaan! En het is niet alleen divers wat betreft seksualiteit, maar ook afkomst bijvoorbeeld. Er zit een personage in dat uit Suriname komt, maar ook de vooroordelen vanuit de Randstad over andere regio's zoals Drenthe worden goed neergezet.
En dat hoe goed dit geschreven is. Dit verhaal pakte me. Ik kon gisteravond niet slapen, dus ik ging een klein stukje lezen. Was het plan. Dat werkt vaak goed bij mij. Daar is dit niet het geschikte boek voor, want het ging dus in één ruk uit en toen was het 2.00u 's nachts... Het is een hele goede coming-of-age.
Ik kan niet goed uitdrukken hoe GEWELDIG goed dit boek is, merk ik. Dus er zit niets ander op: snel naar (de webshop van) je lokale boekhandel en aanschaffen en lezen die hap!
Oh en extra hulde voor Myrthe over het aankaarten van het probleem met #ownvoices in het voorwoord. dat is een hele sterke!
Het is sowieso, hands down, het beste boek over en met diversiteit dat ik OOIT gelezen heb. Representatie is zo goed gedaan! En het is niet alleen divers wat betreft seksualiteit, maar ook afkomst bijvoorbeeld. Er zit een personage in dat uit Suriname komt, maar ook de vooroordelen vanuit de Randstad over andere regio's zoals Drenthe worden goed neergezet.
En dat hoe goed dit geschreven is. Dit verhaal pakte me. Ik kon gisteravond niet slapen, dus ik ging een klein stukje lezen. Was het plan. Dat werkt vaak goed bij mij. Daar is dit niet het geschikte boek voor, want het ging dus in één ruk uit en toen was het 2.00u 's nachts... Het is een hele goede coming-of-age.
Ik kan niet goed uitdrukken hoe GEWELDIG goed dit boek is, merk ik. Dus er zit niets ander op: snel naar (de webshop van) je lokale boekhandel en aanschaffen en lezen die hap!
Oh en extra hulde voor Myrthe over het aankaarten van het probleem met #ownvoices in het voorwoord. dat is een hele sterke!
lighthearted
fast-paced
funny
lighthearted
relaxing
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
adventurous
emotional
informative
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes