Take a photo of a barcode or cover
4.13 AVERAGE
4.13 AVERAGE
emotional
inspiring
reflective
slow-paced
This book is beautifully written. Smith’s way with words is remarkable.
emotional
reflective
slow-paced
reflective
relaxing
tense
medium-paced
It’s hard to rate memoirs because of the fact that they are a person’s retelling of their life. I went through the first half very quickly but it became repetitive and slow after that. The writing was beautiful, you can really tell that the author is a poet.
Anyone who has been through a divorce or relationship issues can probably relate a lot to many feelings that the author wrote about. It was a gut punch but beautiful.
Anyone who has been through a divorce or relationship issues can probably relate a lot to many feelings that the author wrote about. It was a gut punch but beautiful.
hopeful
relaxing
sad
medium-paced
emotional
funny
hopeful
inspiring
sad
medium-paced
emotional
funny
hopeful
inspiring
reflective
sad
medium-paced
I really enjoyed this memoir, if it can be called that? I feel like more than anything else it inspired me to write, which is an excellent thing for any book to do. Only 3 stars because her bitterness shines through the most and I just don't relate to monogamy atm and it's sooooo repetitive (yes I understand that's the point of it, yes I am allowed not to like it). All that being said I do recommend it and I'm looking forward to reading her other books.
emotional
reflective
fast-paced
emotional
inspiring
reflective
slow-paced
Je zou het hier schitterend kunnen maken. Door: Maggie Smith.
Maggie Smith leerde ik kennen, zoals bijna iedereen, door haar gedicht Good Bones dat viraal ging. Sindsdien volg ik haar op Instagram en verzamel ik haar dichtbundels.
Toen ik las dat Je zou het hier schitterend kunnen maken zou verschijnen wist ik dat ik het heel graag wou lezen. Niet alleen omdat ik Maggie-fan ben maar ook omdat ik momenteel zelf aan het scheiden ben. Ook mijn man verliet mij voor iemand anders, ook hij had ‘bewijsmateriaal’ in zijn boekentas van het werk, ook hij nam amper bezittingen mee toen hij vertrok,…
Ondertussen las ik al verschillende ‘scheidingsboeken’: memoirs (zoals deze) maar ook fictie en een graphic novel. Velen daarvan hebben me diep geraakt, Smith heeft me gigantisch gevloerd. Wat ze schrijft is zo herkenbaar, moedig en wijs; zielsverscheurend en harttroostend in één.
Ik heb een week over dit boek gedaan: omdat ik las, het even moest neerleggen, veel heb onderlijnd, gedeeld op Instagram, zelf begon te schrijven, moest huilen,… Dit is een boek dat geen boek meer is, het overstijgt het papier. Haar schrijven kruipt recht in je hoofd, hart, huid en buik. Ik ben er verliefd op. Toen het uit was wou ik gewoon weer van vooraf aan beginnen lezen, om Maggie’s universum niet te moeten verlaten.
Je zou het hier schitterend kunnen maken is poëtisch, vol passende quotes van andere schrijvers en met moedige, wijze, bloedeerlijke stukken van Smith zelf. Ze kijkt het beest in de bek, legt haar ziel eerlijk bloot en toont hoe pijn tot iets moois kan leiden. Voor ons en hopelijk ook voor haar. Diepe buiging, grote knuffel. Nog meer fan!