Take a photo of a barcode or cover
challenging
dark
emotional
sad
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
adventurous
dark
inspiring
sad
fast-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Complicated
adventurous
inspiring
mysterious
tense
medium-paced
adventurous
dark
emotional
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Another installment where Mr Feist's proof-reader was asleep at the wheel.
The story itself, centering on the rascally, and slightly despicable, Roo Avery, with frequent switches to Erik and company, is enjoyable, being more of an every day life type fantasy, rather than the much more common hack and slash from cover to cover.
Roo isn't, by any means, a typical fantasy hero. Instead, he's a very flawed human being, with real motives and aspirations that, while I might not agree with them, are more true to life. There's no 'For The Kingdom!" battle cry from Roo, more "What's In It For Me?".
Still, an enjoyable read that would have been rated higher had it not been for the too-many-to-count errors (one character, a soldier, calls out that it's "All dear!", now I could be wrong, but shouldn't that have been "All clear!"?), with said errors getting worse as the series goes along.
The story itself, centering on the rascally, and slightly despicable, Roo Avery, with frequent switches to Erik and company, is enjoyable, being more of an every day life type fantasy, rather than the much more common hack and slash from cover to cover.
Roo isn't, by any means, a typical fantasy hero. Instead, he's a very flawed human being, with real motives and aspirations that, while I might not agree with them, are more true to life. There's no 'For The Kingdom!" battle cry from Roo, more "What's In It For Me?".
Still, an enjoyable read that would have been rated higher had it not been for the too-many-to-count errors (one character, a soldier, calls out that it's "All dear!", now I could be wrong, but shouldn't that have been "All clear!"?), with said errors getting worse as the series goes along.
Οι φίλοι μας Έρικ και Ρου επιστρέφουν με την αποδεκατισμένη ομάδα τους στην Κρόντορ, όπου και τους απονέμεται χάρη και ο μεν Έρικ μπαίνει κανονικά στο στρατό του βασιλιά, ενώ ο Ρου αποφασίζει να δραστηριοποιηθεί στον τομέα των επιχειρήσεων.
Το υπόλοιπο βιβλίο είναι η προσπάθεια του Ρου να βγάλει λεφτά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κάτι που μέχρι το ¼ περίπου του βιβλίου έχει αρχίσει να ξενερώνει τον αναγνώστη, αλλά περιέργως, μετά αρχίζει και γίνεται ενδιαφέρον. Ο Feist μπαίνει για τα καλά στο πνεύμα του εμπορίου και της τέχνης των οικονομικών σε σημείο που πλησιάζει εκείνο το υπέροχο βιβλίο του Steven Erikson από τη σεριά Malazaan Book of the fallen (βαριά πεντάρια όσα έχω προλάβει να διαβάσω) που αποτελεί εγχειρίδιο πολιτικής οικονομίας -λέω για το «Midnight Tides» εκείνο με τον υπέροχο τσιγγούνη Tehol που έχει για υπηρέτη τον Mael με το ψευδώνυμο Bug. Λίγο πριν φτάσει στα χρηματιστήρια παραγώγων και ενώ αναπτύσσει μέχρι και το factoring, ο Feist σηκώνει το πόδι από το γκάζι και κρατάει το βιβλίο στο πλαίσιο του καλού fantasy.
Παράλληλα, για να μην ξεχνάει ο αναγνώστης ότι διαβάζει Serpentwar Saga, μια αποστολή προσπαθεί να κάνει στις σαύρες ό,τι έκανε και ο σμηναγός Ντουλίτλ στο Τόκιο, απλώς χωρίς ιπτάμενα μέσα. Αλλά, παρά το γεγονός ότι το θέμα της σάγκας είναι ο πόλεμος με τις σαύρες, αυτά θα μας απασχολήσουν ελάχιστα στο παρόν, σημασία έχει ότι ο Ρου κάνει ένα γάμο συμφέροντος και μετά «βγάνει λεφτά».
Φυσικά και θα υπάρξουν ατυχίες, πισωγυρίσματα, προδοσίες, κερατιλίκια, ίντριγκα, εκτελέσεις και χαρακτήρες που εκεί που πας να τους συνηθίσεις, τους ξεχνάει ο συγγραφέας για 250-300 σελίδες και μετά τους αναφέρει άλλη μια φορά και τους ξαναξεχνάει, φυσικά και θα πάνε να βρούνε τον πλάστη τους (όχι της κουζίνας, τον άλλο, τον θεϊκής υποστάσεως) φιγούρες που συμπαθήσαμε, αγαπήσαμε, αντιπαθήσαμε με την πρώτη ματιά κ.ο.κ. και φυσικά θα έχουμε και λίγη μαγεία και μάχη, αλλά περισσότερο ως γαρνιτούρα στο κυρίως πιάτο, το οποίο στο μενού αναφέρεται ως (δεν ξέρω αν σας το είπα ήδη) «ο Ρου βγάνει λεφτά».
Και, δε θα το πιστέψετε, μέχρι το τέλος του βιβλίου ο Ρου «έχει βγάλει ΠΟΛΛΑ λεφτά», τόσα ώστε η επιστροφή των ηρώων από την άλλη άκρη του κόσμου να πιάνει δύο παραγράφους σκάρτες, επειδή αφενός έχουμε πολλά λεφτά και, αφετέρου, έχουμε απ’ ό,τι φαίνεται μεγαλύτερα προβλήματα. Προβλήματα που ίσως σχετίζονται με την… Οργή ενός δαιμονικού βασιλιά.
Τριάρι, αλλά solid τριάρι, αξιοπρεπέστατο και ευχάριστο στην ανάγνωση.
Το υπόλοιπο βιβλίο είναι η προσπάθεια του Ρου να βγάλει λεφτά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κάτι που μέχρι το ¼ περίπου του βιβλίου έχει αρχίσει να ξενερώνει τον αναγνώστη, αλλά περιέργως, μετά αρχίζει και γίνεται ενδιαφέρον. Ο Feist μπαίνει για τα καλά στο πνεύμα του εμπορίου και της τέχνης των οικονομικών σε σημείο που πλησιάζει εκείνο το υπέροχο βιβλίο του Steven Erikson από τη σεριά Malazaan Book of the fallen (βαριά πεντάρια όσα έχω προλάβει να διαβάσω) που αποτελεί εγχειρίδιο πολιτικής οικονομίας -λέω για το «Midnight Tides» εκείνο με τον υπέροχο τσιγγούνη Tehol που έχει για υπηρέτη τον Mael με το ψευδώνυμο Bug. Λίγο πριν φτάσει στα χρηματιστήρια παραγώγων και ενώ αναπτύσσει μέχρι και το factoring, ο Feist σηκώνει το πόδι από το γκάζι και κρατάει το βιβλίο στο πλαίσιο του καλού fantasy.
Παράλληλα, για να μην ξεχνάει ο αναγνώστης ότι διαβάζει Serpentwar Saga, μια αποστολή προσπαθεί να κάνει στις σαύρες ό,τι έκανε και ο σμηναγός Ντουλίτλ στο Τόκιο, απλώς χωρίς ιπτάμενα μέσα. Αλλά, παρά το γεγονός ότι το θέμα της σάγκας είναι ο πόλεμος με τις σαύρες, αυτά θα μας απασχολήσουν ελάχιστα στο παρόν, σημασία έχει ότι ο Ρου κάνει ένα γάμο συμφέροντος και μετά «βγάνει λεφτά».
Φυσικά και θα υπάρξουν ατυχίες, πισωγυρίσματα, προδοσίες, κερατιλίκια, ίντριγκα, εκτελέσεις και χαρακτήρες που εκεί που πας να τους συνηθίσεις, τους ξεχνάει ο συγγραφέας για 250-300 σελίδες και μετά τους αναφέρει άλλη μια φορά και τους ξαναξεχνάει, φυσικά και θα πάνε να βρούνε τον πλάστη τους (όχι της κουζίνας, τον άλλο, τον θεϊκής υποστάσεως) φιγούρες που συμπαθήσαμε, αγαπήσαμε, αντιπαθήσαμε με την πρώτη ματιά κ.ο.κ. και φυσικά θα έχουμε και λίγη μαγεία και μάχη, αλλά περισσότερο ως γαρνιτούρα στο κυρίως πιάτο, το οποίο στο μενού αναφέρεται ως (δεν ξέρω αν σας το είπα ήδη) «ο Ρου βγάνει λεφτά».
Και, δε θα το πιστέψετε, μέχρι το τέλος του βιβλίου ο Ρου «έχει βγάλει ΠΟΛΛΑ λεφτά», τόσα ώστε η επιστροφή των ηρώων από την άλλη άκρη του κόσμου να πιάνει δύο παραγράφους σκάρτες, επειδή αφενός έχουμε πολλά λεφτά και, αφετέρου, έχουμε απ’ ό,τι φαίνεται μεγαλύτερα προβλήματα. Προβλήματα που ίσως σχετίζονται με την… Οργή ενός δαιμονικού βασιλιά.
Τριάρι, αλλά solid τριάρι, αξιοπρεπέστατο και ευχάριστο στην ανάγνωση.
adventurous
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
adventurous
mysterious
reflective
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
This was a somewhat disappointing follow-up to Shadow of a Dark Queen. Roo is so frustrating to follow. I hate his infidelity, it makes it hard to root for him.
Un peu en dessous du précédent ... les parties liées au commerce ne sont pas vraiment simple à comprendre, et Roo est super clairvoyant dans les affaires tout en ayant de grosses œillères côté sentimental.
Pour Erik il se passe trop de choses en trop peu de temps, c'est assez décousu je trouve.
Pour Erik il se passe trop de choses en trop peu de temps, c'est assez décousu je trouve.
adventurous
mysterious
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes