4.32 AVERAGE

adventurous dark

آه...
یوناتان...
نون قندیِ عزیز دلم... :) :( :*
عالی بود و بس.
با تمام وجودم دوستش داشتم و درکش کردم ...
slow-paced

Het is zeldzaam, een kinderboek dat een perfect voorleesboek is. Na mijn kinderen al op behoorlijk wat boeken getrakteerd te hebben, kom ik steeds meer tot die conclusie. Véél boeken (voor een oudere leeftijd dan voor kleuters) komen het meest tot hun recht in de geschreven versie, onderworpen aan blikken die sneller voorbijrazen over de saaiere stukken en die alles opnemen bij de spannende stukken, daarbij de moeilijke woorden snel achter zich latend. De traagheid van het voorlezen kan de mindere momenten in een boek veel minder goed verbloemen.

Maar het is zo mooi, als je voorleest en merkt dat het klopt. Dat het tempo van het verhaal natuurlijk aanvoelt, en de taal niet gebukt gaat onder een te schriftelijk karakter. Dit is dus zo een boek.

Het is heel vreemd, maar ik ben niet helemaal zeker of ik als kind dit boek gelezen heb - en ik heb nochtans zowat alles van Astrid Lindgren gelezen, tot aan haar (bijzonder triestige) kortverhalen toe. Maar ergens, nog steeds, zat ik met het idee in mijn hoofd dat dit boek voor jongens was - en het is maar mijn nieuwsgierigheid nu omdat zoveel mensen dit als hun lievelingskinderboek aanduiden, dat me ertoe gebracht heeft dit boek uit de bibliotheek mee te nemen.

Wel, ik was dus verkeerd, dit is geen boek voor jongens, zelfs al gaat het over jongens. Het is een tijdloos verhaal over de liefde tussen twee broers, een verhaal dat mee zijn aandoenlijkheid haalt uit het feit dat het verteld wordt vanuit het standpunt van de jongste broer: kleine Karel die zo opkijkt naar zijn oudere broer, net een prins. Het vertelt een avontuur dat niemand wil beleven, maar soms moet men nu eenmaal dapper zijn. En het einde is erg opvallend, vooral omdat Astrid Lindgren het perfect op een conventionele manier kon beëindigen en dat dan tóch niet doet. Maar daarmee bewijst ze aan Karel, wat je als lezer natuurlijk al lang weet: dat hij wél dapper is.

Ik weet niet of mijn kinderen exact hetzelfde voelden als ik, maar ik vond dit boek een pareltje.
adventurous emotional sad medium-paced
Plot or Character Driven: Character
Strong character development: Yes
Loveable characters: Complicated
poetryinthepity's profile picture

poetryinthepity's review

5.0

i read this book many many times as a kid but i'd completely forgotten it ended Like That jesus christ dude

Jonah (5jaar): het mooiste was dat ze doodgingen en in hun kleren naar nagijala gingen en daar avonturen beleefden. Ook waren ze heel lief tegen elkaar en jonathan is mijn lievelingsbroer want hij heet hetzelfde als ik.
medium-paced

Nog steeds een prachtboek!

nefariousvirgo's review

5.0

I can’t even begin to describe this book. It’s sad and hopeful and so so beautiful. Please read it