Take a photo of a barcode or cover
3.79 AVERAGE
3.79 AVERAGE
adventurous
dark
emotional
mysterious
reflective
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Complicated
dark
mysterious
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
I read King for good storytelling. Some books I read for the awesome plotlines, some stories for the new perspectives, some for the characters that I've invested myself in. Reading King for me is for enjoyment's sake, for the sake of reading. It is to immerse myself in his masterful storytelling. And what better way to do that than savouring the little bite-sized pieces of his work? He sometimes writes for the sake of crafting, just like the way painters sometimes paint for the sake of the art itself. He can write a 20 page story about his toaster (which, incidentally, he sort of did in Cookie Jar. It's about a cookie jar) and I would have enjoyed it (and I did). He should write all sorts of things. He should write the washing instructions on the tag of my blouse.
Anyway. I'm going to put down my thoughts on some of the stories that stuck with me. All of them were pretty solid and good on their own - some were not my cup of tea, but like I said, they are still pretty darn good cups of tea - and they complemented each other to make the whole collection very readable.
Bad Little Kid: The first time I went woahhh in this collection. Very creepy, very classic Stephen King. Would have definitely read a full novel about this little asshole.
Afterlife: I feel like this story worked perfectly well as a short story, nothing more, nothing less. Just a great little reflection about life and all its regrets.
Ur: Okay. This is my favourite short story in a long while. Infinite numbers of novels that technically doesn't exist??? I'm a sucker for cosmic accidents and strange sci-fi happenings. Would pay good money for this to become a full-length novel. And even though it was one of the longer short stories in the collection, I was very dismayed when it ended. Felt like it was too abrupt for my sci-fi loving soul.
That Bus Is Another World: Very sobering little reflection piece that brought me down straight home with a clunk from Cookie Jar. What would you have done? If I was desperate enough, I would have probably done the same.
Summer Thunder: I think this was a great one to end off the collection. Very bleak and touching look into the end of all humanity and life itself.
Anyway. I'm going to put down my thoughts on some of the stories that stuck with me. All of them were pretty solid and good on their own - some were not my cup of tea, but like I said, they are still pretty darn good cups of tea - and they complemented each other to make the whole collection very readable.
Bad Little Kid: The first time I went woahhh in this collection. Very creepy, very classic Stephen King. Would have definitely read a full novel about this little asshole.
Afterlife: I feel like this story worked perfectly well as a short story, nothing more, nothing less. Just a great little reflection about life and all its regrets.
Ur: Okay. This is my favourite short story in a long while. Infinite numbers of novels that technically doesn't exist??? I'm a sucker for cosmic accidents and strange sci-fi happenings. Would pay good money for this to become a full-length novel. And even though it was one of the longer short stories in the collection, I was very dismayed when it ended. Felt like it was too abrupt for my sci-fi loving soul.
That Bus Is Another World: Very sobering little reflection piece that brought me down straight home with a clunk from Cookie Jar. What would you have done? If I was desperate enough, I would have probably done the same.
Summer Thunder: I think this was a great one to end off the collection. Very bleak and touching look into the end of all humanity and life itself.
adventurous
dark
funny
mysterious
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
I love this book. Full of interesting short stories that keep you captivated and wanting more.
Content Warnings
Graphic: Alcoholism, Animal death, Bullying, Child abuse, Child death, Cursing, Death, Domestic abuse, Drug abuse, Drug use, Racism, Self harm, Suicidal thoughts, Suicide, Terminal illness, Violence, Blood, Vomit, Car accident, Suicide attempt, Death of parent, Schizophrenia/Psychosis , Alcohol, Sexual harassment
These stories ran the gamut between two and six stars... Yes, I know I'm not allowed to give a six but UR was so incredibly fabulous. I do not want one of those Kindles. I don't think.
So yeah, some bored me, some made me feel sick, some were good, and some were very very good. I'm glad Nathan strong-armed me into reading it ;)
So yeah, some bored me, some made me feel sick, some were good, and some were very very good. I'm glad Nathan strong-armed me into reading it ;)
It took me a while to get into this collection, but I trudged along and was quite pleased that I did. There are some stories that I was not as pleased with, but several that made me stop and think - and also reflect on the brilliance of King's storytelling. I recommend it!
5.0⭐ “...but, there are no second chances. Sorry to disappoint you."
**mild content spoilers**
♡ LBR 2022♡
It’s LeVar Burton Reads, and I’m saying farewell to Season 10 with a classic from the King himself, “Afterlife” by Stephen King.
I’m sorry to say this season passed like a fever dream for me. I usually give more of my consciousness over to the stories, but they had to share my brain with fast-paced, cram-packed academia. Hasty listening sessions left little time for meditation, with seasons 9 and 10 streamlined on top of each other. (For that reason I’m not doing my usual best-of-season ratings. They unfortunately all ran together without distinction.)
I’m still thrilled to show up. Season 10 served as a touchstone back to my calling, a lifesaver that kept me from getting too carried away from my true passion—reading and writing relentlessly (Sadly, not a major at any university I can afford.)
Stephen King first took my hand with another short story—1408, featured in the anthology Blood and Smoke. My first King, but far from my last. For a while I was sort of stuck reading King, the now defunct-to-me JK Rowling, and Palahniuk. Weird authors to cut my teeth on for so long, but they got the job done. I serve the written page like a religion now.
LeVar Burton, reading Stephen King?
For my heart, the literary equivalent of my two favorite actors featured in an Oscar-worthy film. A duet by my two favorite singers of all time. We’re so unbelievably damn lucky and blessed to have this.
Afterlife is a dreaded and curious conviction about what it means to be deliberate, conscious, and affecting with our time on the planet earth. Notes of feminist plight & caustic capitalism frame a story about the all too common, cardinal sin of going through the motions without examining the cost.
Are we really learning, or just responding to stimuli? Do we serve a purpose, or purposely serve?
I’m a better person for hearing this story, especially with LeVar’s sage final reflections. That deep breath really is special. There’s a person on one side of every single story I hear, and a different person on the other side. I always like that one on the other side better.
Thanks so much for reading my review! If you wanna chat about the latest LBR episodes, hit me up in the comments and meet up with us at the LeVar Burton Reads Official Community, on Facebook.
-
**mild content spoilers**
♡ LBR 2022♡
It’s LeVar Burton Reads, and I’m saying farewell to Season 10 with a classic from the King himself, “Afterlife” by Stephen King.
I’m sorry to say this season passed like a fever dream for me. I usually give more of my consciousness over to the stories, but they had to share my brain with fast-paced, cram-packed academia. Hasty listening sessions left little time for meditation, with seasons 9 and 10 streamlined on top of each other. (For that reason I’m not doing my usual best-of-season ratings. They unfortunately all ran together without distinction.)
I’m still thrilled to show up. Season 10 served as a touchstone back to my calling, a lifesaver that kept me from getting too carried away from my true passion—reading and writing relentlessly (Sadly, not a major at any university I can afford.)
Stephen King first took my hand with another short story—1408, featured in the anthology Blood and Smoke. My first King, but far from my last. For a while I was sort of stuck reading King, the now defunct-to-me JK Rowling, and Palahniuk. Weird authors to cut my teeth on for so long, but they got the job done. I serve the written page like a religion now.
LeVar Burton, reading Stephen King?
For my heart, the literary equivalent of my two favorite actors featured in an Oscar-worthy film. A duet by my two favorite singers of all time. We’re so unbelievably damn lucky and blessed to have this.
Afterlife is a dreaded and curious conviction about what it means to be deliberate, conscious, and affecting with our time on the planet earth. Notes of feminist plight & caustic capitalism frame a story about the all too common, cardinal sin of going through the motions without examining the cost.
Are we really learning, or just responding to stimuli? Do we serve a purpose, or purposely serve?
I’m a better person for hearing this story, especially with LeVar’s sage final reflections. That deep breath really is special. There’s a person on one side of every single story I hear, and a different person on the other side. I always like that one on the other side better.
Thanks so much for reading my review! If you wanna chat about the latest LBR episodes, hit me up in the comments and meet up with us at the LeVar Burton Reads Official Community, on Facebook.
-
Jestem wielką zwolenniczką takich zbiorów krótkich opowiadań, gdzie nie zdążę zaangażować się emocjonalnie i mimo ponad 650 stron, Bazar czytało mi się zadziwiająco szybko. Chociaż przyznaję, że pominęłam rozdziały z utworami lirycznymi. Może kiedyś je doczytam.
O kilku opowiadaniach chciałabym wspomnieć:
Premium Harmony - myślę, że doskonale widać tu mistrzostwo pióra Kinga, bo wciągnęłam się i czytałam z niesłabnącym zainteresowaniem, chociaż sytuacja na dłuższą metę nie była nadzwyczajna, a codzienna.
Wydma - sama nie wiem, dlaczego tak bardzo polubiłam to opowiadanie, ale przyznaję, że gdy czytałam je koło północy, to jednak czułam mały dreszczyk.
Wredny dzieciak - ciągle ciekawi mnie, kto (lub co) ostatecznie ukrywa się za tym dzieciakiem i czy jednak czymś dyktuje swoje wybory.
Śmierć - tu jednak trochę się zawiodłam. Może liczyłam na bardziej spektakularne zakończenie...
Moralność - liczyłam na większą fantazję wielebnego, chociaż Norze to mocno odbiło się na psychice, patrząc na jej późniejsze zachowanie.
UR - zdecydowanie moje ulubione opowiadanie ze zbioru. Wyczuwałabym tu nawet potencjał na całkiem oddzielną książkę, bo bardzo spodobał mi się motyw związany z tym kindlem.. Liczyłam też w sumie na trochę inne rozwiązanie głównego wątku.
Kiepskie samopoczucie - chociaż zakończenie mnie nie zaskoczyło, to wspominam o tym opowiadaniu ze względu na głównego bohatera, którego zdążyłam bardzo polubić. Mimo wszystko wydaje się bardzo sympatyczny. :D
Billy Blokada - miałam trochę problem z wyobrażeniem sobie scen odgrywanych podczas meczów baseballa, bo kompletnie nie znam się na tym sporcie. Ale Billy to jednak Billy.
Zielony bożek cierpienia - na tym opowiadaniu zawiodłam się najbardziej. Tu też może po prostu postawiłam z automatu za wysoką poprzeczkę, ale to ''coś'' nie zrobiło na mnie zbytnio wrażenia. Liczyłam na większą fantazję autora.
Ten autobus to inny świat - również jedno z ulubionych, chociaż krótkie i niepozorne. Myślę, że byłoby równie dobre jako pełnoprawna powieść. ;)
Nekrolog -bardzo lubię, chociaż właściwie od początku domyślałam się, o czym to opowiadanie będzie (no dobra, późniejszym odkryciem Katie trochę się zdziwiłam). Ale też zawiodłam się na zakończeniu. Spodziewałam się innego postępowania głównego bohatera..
O kilku opowiadaniach chciałabym wspomnieć:
Premium Harmony - myślę, że doskonale widać tu mistrzostwo pióra Kinga, bo wciągnęłam się i czytałam z niesłabnącym zainteresowaniem, chociaż sytuacja na dłuższą metę nie była nadzwyczajna, a codzienna.
Wydma - sama nie wiem, dlaczego tak bardzo polubiłam to opowiadanie, ale przyznaję, że gdy czytałam je koło północy, to jednak czułam mały dreszczyk.
Wredny dzieciak - ciągle ciekawi mnie, kto (lub co) ostatecznie ukrywa się za tym dzieciakiem i czy jednak czymś dyktuje swoje wybory.
Śmierć - tu jednak trochę się zawiodłam. Może liczyłam na bardziej spektakularne zakończenie...
Moralność - liczyłam na większą fantazję wielebnego, chociaż Norze to mocno odbiło się na psychice, patrząc na jej późniejsze zachowanie.
UR - zdecydowanie moje ulubione opowiadanie ze zbioru. Wyczuwałabym tu nawet potencjał na całkiem oddzielną książkę, bo bardzo spodobał mi się motyw związany z tym kindlem.
Spoiler
Chociaż nadal nie rozumiem jednego - dlaczego Wesley i Robbie nie wezwali policji, gdy jechali za pijaną Candy, szczególnie, że ta jeszcze zatrzymała się w jakimś barze i mogliby spokojnie ją do tego czasu zagadać, zamiast niepotrzebnie igrać z prawem. Nie musieliby całej sprawy wyjaśniać nawet policji - niby spełnialiby tylko obywatelski obowiązek. Może czegoś nie doczytałam, nie wiem, albo to moje czyste czepialstwoKiepskie samopoczucie - chociaż zakończenie mnie nie zaskoczyło, to wspominam o tym opowiadaniu ze względu na głównego bohatera, którego zdążyłam bardzo polubić. Mimo wszystko wydaje się bardzo sympatyczny. :D
Billy Blokada - miałam trochę problem z wyobrażeniem sobie scen odgrywanych podczas meczów baseballa, bo kompletnie nie znam się na tym sporcie. Ale Billy to jednak Billy.
Zielony bożek cierpienia - na tym opowiadaniu zawiodłam się najbardziej. Tu też może po prostu postawiłam z automatu za wysoką poprzeczkę, ale to ''coś'' nie zrobiło na mnie zbytnio wrażenia. Liczyłam na większą fantazję autora.
Ten autobus to inny świat - również jedno z ulubionych, chociaż krótkie i niepozorne. Myślę, że byłoby równie dobre jako pełnoprawna powieść. ;)
Nekrolog -bardzo lubię, chociaż właściwie od początku domyślałam się, o czym to opowiadanie będzie (no dobra, późniejszym odkryciem Katie trochę się zdziwiłam). Ale też zawiodłam się na zakończeniu. Spodziewałam się innego postępowania głównego bohatera.
Spoiler
Może ostatecznie obudziłyby się w nim te mordercze zapędy albo napisałby nekrolog sam na siebie
all the stories were good though the last one felt the most disturbing at least for me