Scan barcode
obviouschild96's review against another edition
emotional
reflective
medium-paced
- Plot- or character-driven? Character
- Strong character development? It's complicated
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? It's complicated
4.5
thepentheimk's review against another edition
2.0
I picked this up immediately after reading While England Sleeps, and unfortunately, it's not even close. The novella ranged wildly; the first a three, the second a one, the third a four. Which should make it closer to three stars, but really, it wasn't. I didn't particularly enjoy it, and the second is pretty much awful, so. Two stars.
donmarrr's review against another edition
4.0
Arkansas is het eerste boek van de jonge Amerikaanse schrijver David Leavitt (1961) sinds het verschijnen van zijn geruchtmakende roman Terwijl Engeland slaapt. In Nederland werd hij vooral bekend met zijn romans De verloren taal der kranen en Eendere liefde. Arkansas bevat drie prachtige novellen waarin Leavitt op overtuigende wijze de grote lijnen en de talloze details laat zien waaruit levens en gebeurtenissen zijn opgebouwd. De scriptiekunstenaar gaat over de onorthodoxe maar lonende onderneming van een homoseksuele schrijver die, in ruil voor seks, scripties schrijft voor studenten. Het houten Jubileum biedt een hernieuwde kennismaking met Celia en Nathan, personages die al in Leavitts werk figureren sinds zijn debuut Familiedans. Zij ontmoeten elkaar ditmaal in 'Toscane. Saturn Street ten slotte is het verhaal van een scenarioschrijver in Los Angeles die als vrijwilliger maaltijden rondbrengt bij aidspatiënten.
-------------
In 1993 klaagde de (inmiddels overleden) dichter Stephen Spender Leavitt aan omdat diens roman 'While England Sleeps' (1993) deels was gebaseerd op een voorval uit Spenders leven. Hoe zo'n plagiaatkwestie zelfs een jonge briljante schrijver blokkeert blijkt uit het feit dat dit sindsdien Leavitts eerste boek is én uit het eerste, autobiografische, verhaal uit deze bundel: 'De Scriptiekunstenaar' gaat over een jonge, homosexuele, van plagiaat beschuldigde schrijver die in ruil voor sex scripties schrijft voor studenten. 'Het Houten Jubileum' grijpt terug op personages uit de debuutbundel 'Family Dancing' (1984). Na jaren ontmoeten Celia en Nathan elkaar weer op Celia's luxe 'kookboerderij' in Toscane, waar een voor Leavitt typerende relationele 'dans' wordt opgevoerd tussen Lizzie, Seth, Nathan, Celia en haar fraaie jonge kok Mauro. In 'Saturn Street' brengt scenarioschrijver Jerry in Los Angeles als vrijwilliger maaltijden rond bij aidspatiënten. Heel overtuigend schetst Leavitt de subtiele relatie die ontstaat tussen Jerry en één van de patiënten. Hij is intelligent, geestig en een superieur verteller over de laat 20e eeuwse (Amerikaanse) 'mores'.
---------------
David Leavitt (Pittsburgh, USA, 1961) groeide op in Palo Alto, Californië. Zijn vader was professor aan Stanford University. Na de middelbare school verruilde Leavitt de westkust van Amerika voor het oosten en meldde zich op achttienjarige leeftijd als student letteren bij de Yale University in New Haven. Hij volgde onder meer colleges in creative writing. Tijdens zijn studie begon hij korte verhalen te schrijven.
Leavitt was negentien toen zijn eerste korte verhaal in The New Yorker verscheen. Daarna verschenen verhalen van zijn hand in Harper’s. Op zijn drieëntwintigste brak Leavitt wereldwijd door met zijn debuut Family Dancing.
In opdracht van het blad Esquire viel hem in 1985 de eer te beurt om in een essay te beschrijven hoe zijn generatie tegen de wereld aankijkt, een vraag die door Esquire eens in de tien jaar aan een jonge, veelbelovende schrijver wordt voorgelegd. In het verleden kweten gerenommeerde schrijvers als F. Scott Fitzgerald en William Styrion zich van deze taak. Het essay, Next Generation, werd in Nederland gepubliceerd in Vrij Nederland.
Leavitts succesvolle romandebuut Verloren taal der kranen werd bewerkt tot een televisiefilm.
In enkele van Leavitts verhalen komen dezelfde personages terug: Celia en Nathan. Deze twee dienden als basis voor de voorstelling Celia (1993) van de Rotterdamse theatergroep Bonheur. In 1997 kocht David Leavitt met zijn vriend Mark Mitchell een verwaarloosde boerderij in Maremma, in het zuiden van Toscane. De belevenissen rond de aankoop en het opknappen van het huis staan beschreven in de verhalenbundel In de Maremma.
Momenteel is David Leavitt docent creative writing aan de Universiteit van Florida.
-------------
In 1993 klaagde de (inmiddels overleden) dichter Stephen Spender Leavitt aan omdat diens roman 'While England Sleeps' (1993) deels was gebaseerd op een voorval uit Spenders leven. Hoe zo'n plagiaatkwestie zelfs een jonge briljante schrijver blokkeert blijkt uit het feit dat dit sindsdien Leavitts eerste boek is én uit het eerste, autobiografische, verhaal uit deze bundel: 'De Scriptiekunstenaar' gaat over een jonge, homosexuele, van plagiaat beschuldigde schrijver die in ruil voor sex scripties schrijft voor studenten. 'Het Houten Jubileum' grijpt terug op personages uit de debuutbundel 'Family Dancing' (1984). Na jaren ontmoeten Celia en Nathan elkaar weer op Celia's luxe 'kookboerderij' in Toscane, waar een voor Leavitt typerende relationele 'dans' wordt opgevoerd tussen Lizzie, Seth, Nathan, Celia en haar fraaie jonge kok Mauro. In 'Saturn Street' brengt scenarioschrijver Jerry in Los Angeles als vrijwilliger maaltijden rond bij aidspatiënten. Heel overtuigend schetst Leavitt de subtiele relatie die ontstaat tussen Jerry en één van de patiënten. Hij is intelligent, geestig en een superieur verteller over de laat 20e eeuwse (Amerikaanse) 'mores'.
---------------
David Leavitt (Pittsburgh, USA, 1961) groeide op in Palo Alto, Californië. Zijn vader was professor aan Stanford University. Na de middelbare school verruilde Leavitt de westkust van Amerika voor het oosten en meldde zich op achttienjarige leeftijd als student letteren bij de Yale University in New Haven. Hij volgde onder meer colleges in creative writing. Tijdens zijn studie begon hij korte verhalen te schrijven.
Leavitt was negentien toen zijn eerste korte verhaal in The New Yorker verscheen. Daarna verschenen verhalen van zijn hand in Harper’s. Op zijn drieëntwintigste brak Leavitt wereldwijd door met zijn debuut Family Dancing.
In opdracht van het blad Esquire viel hem in 1985 de eer te beurt om in een essay te beschrijven hoe zijn generatie tegen de wereld aankijkt, een vraag die door Esquire eens in de tien jaar aan een jonge, veelbelovende schrijver wordt voorgelegd. In het verleden kweten gerenommeerde schrijvers als F. Scott Fitzgerald en William Styrion zich van deze taak. Het essay, Next Generation, werd in Nederland gepubliceerd in Vrij Nederland.
Leavitts succesvolle romandebuut Verloren taal der kranen werd bewerkt tot een televisiefilm.
In enkele van Leavitts verhalen komen dezelfde personages terug: Celia en Nathan. Deze twee dienden als basis voor de voorstelling Celia (1993) van de Rotterdamse theatergroep Bonheur. In 1997 kocht David Leavitt met zijn vriend Mark Mitchell een verwaarloosde boerderij in Maremma, in het zuiden van Toscane. De belevenissen rond de aankoop en het opknappen van het huis staan beschreven in de verhalenbundel In de Maremma.
Momenteel is David Leavitt docent creative writing aan de Universiteit van Florida.
quirkycynic's review against another edition
3.0
I've only heard vaguely of David Leavitt so this was pretty much a blind read that I didn't know what I was expecting. The three novellas in this are well-written, sometimes really funny, but don't feel like they really go anywhere unexpected or come to some any profound points. My favourite of the bunch should be Saturn Street since AIDS-narratives usually reduce me to a blubbering mass of intense feels, but that one felt too short and constricted for the narrative growth or emotional turns to feel natural. I would have wanted it to be a novel, while the other two were entertaining if a little lightweight and probably should have themselves been short stories. My favourite was probably The Wooden Anniversary since I love the concept of a woman and her gay best friend having a platonic relationship as dysfunctional as a real marriage.
Also two of these three novellas are set in Los Angeles and feature first-person narrators who are both dating actors and who both ritually rent pornography from the real-life Circus of Books, but who are supposed to be different characters. I don't know but I feel like there should have been someone in the process of publishing this book who should have pointed out that these two stories share such specific details but are supposed to be unrelated. I just found that weird.
Also two of these three novellas are set in Los Angeles and feature first-person narrators who are both dating actors and who both ritually rent pornography from the real-life Circus of Books, but who are supposed to be different characters. I don't know but I feel like there should have been someone in the process of publishing this book who should have pointed out that these two stories share such specific details but are supposed to be unrelated. I just found that weird.
sophronisba's review against another edition
3.0
I liked the first story much more than the other two. But it was nice to read novellas instead of full-blown novels or short stories.
julieb's review against another edition
3.0
"Whereas Justin had made himself resident: in Phil, in Saturn Street. Along with George and Roxy and Kein and all the other people for whom L.A. wasn’t some weird, grief-induced dream, but a place to live; a place they had chosen to live."
"Saturn" the best of the three. Enjoyed some of the writing. Always happy to ride along when Los Angeles is a character.
"People a generation older than I was all remembered where they’d been when Kennedy was killed: me, I remembered the first time I heard about the disease."
Me too.
Shall I read his other work?
"Saturn" the best of the three. Enjoyed some of the writing. Always happy to ride along when Los Angeles is a character.
"People a generation older than I was all remembered where they’d been when Kennedy was killed: me, I remembered the first time I heard about the disease."
Me too.
Shall I read his other work?
julieb's review
3.0
"Whereas Justin had made himself resident: in Phil, in Saturn Street. Along with George and Roxy and Kein and all the other people for whom L.A. wasn’t some weird, grief-induced dream, but a place to live; a place they had chosen to live."
"Saturn" the best of the three. Enjoyed some of the writing. Always happy to ride along when Los Angeles is a character.
"People a generation older than I was all remembered where they’d been when Kennedy was killed: me, I remembered the first time I heard about the disease."
Me too.
Shall I read his other work?
"Saturn" the best of the three. Enjoyed some of the writing. Always happy to ride along when Los Angeles is a character.
"People a generation older than I was all remembered where they’d been when Kennedy was killed: me, I remembered the first time I heard about the disease."
Me too.
Shall I read his other work?
debshelf's review
3.0
Three novellas of which I only remember one clearly. I think the first one was the best.
More...