Reviews

İlginç bir kısa roman. Hikaye adını aldığı Klara ile ilgili değil aslında. Hikayenin merkezinde halasıyla yaşayan ve evden neredeyse hiç çıkmayan, sadece bir arkadaşı olan, ruhen de bedenen de bakir, yirmi beş yaşlarındaki Aratov var. Ve Aratov kafasında yarattığı bir Klara imgesine, aslında var olmayan bir kadına aşık oluyor. Çünkü Klara'yı sadece iki sahnede görebiliyoruz kitapta, ne düşündüğünü, neyi neden yaptığını bilemiyoruz. Gerisini tamamen Aratov'un kuruntuları oluşturuyor. Kitabın mistik bir tarafı olduğunu dahi düşünmüyorum ben, aşktan ziyade bir delilik öyküsü bu. Gerçek hayatta aşkı bulamamış, bunun için girişimde dahi bulunmamış birinin kendine Romeo ve Juliet'teki gibi bir hikaye yaratma çabası. Romantik desen değil, hüzünlü desen emin değilim. Ama Aratov'un bu deliliği üzerine çok daha uzun ve doyurucu bir roman yazılabilirmiş, bu haliyle sonu fazla aceleye getirilmiş gibi hissettirdi bana.

ikovski's review against another edition

Go to review page

4.0

Bu ne Yakov Aratov'un ne de Klara Miliç'in hikayesi.
Bu romantik bir kitap değil. Mistik bir kitap değil. Spiritüel bir kitap değil.

Şimdi hikayeyi okuyunca şöyle denebilir:
- Antisosyal bir zavallının vicdan azabı, suçluluk duygusu
- Hayatında ilk defa libidonun bedenine yayıldığını fark etmeyen bakirin aşk humması
- İki kez referans edilen, anasını yitirmiş bir öksüzün sevgi açlığı (hello freud)
- Çok okumaktan ve yalnızlıktan artık hayalle gerçeği karıştırıp delirmenin trajedisi
- İki kez referans edilen, bulduğu ilk ortak nokta 'el değmemiş' ile zaten kendi dünyasında yaşayan münzevinin, bâtın bir dünya daha yaratıp düş peşinde yok olması
- Halbuki sıtma olan birinin ateşten ne yaptığını bilmemesi
- Daha da ileri gider ve derim ki kibirli bir erkeğin kendini bir halt sanıp üstüne felsefe kasması (tumblr sigara içki kitap fotoğrafı altındaki yazılar enter)
- Daha da abartıp derim ki zaten şizofrendi

Turgenyev öykünün adını “Ölümden Sonra” koymak isterken sanıyorum gerçekten düşündüğü yukarıdakiler değildi ama kahrolası ruslar bayılıyorlar ballamaya u know.

Klara bir imge.
Klara'nın aptal ve bahtı kara oluşu boşuna değil.
Klara'nın "hiç anlamadınız" diye yakınması boşuna değil; diriyken de ölüyken de.

~~En başlarda, kısa süre için aklıma bir Zebercet gelmedi değil.~~

Tabii ölümünden önce yazdığı düşünülürse ve çevirmen notunda belirtilen, Turgenyev'in annesinin, aşık olduğu kadın Viardot için çingene demesi ve Yakov'un da Klara için aynı sıfatı yakıştırması ve üstüne kitapta da benzetilmesi düşünüldüğünde, mübalağaya gerek yok, bayağı aşık kavuşması.

SEKSEN SAYFADAN ÇIKAN CEVHERE BAK
xoxoxo
iko

inesdef's review against another edition

Go to review page

4.0

A short love story in the style of Edgar Poe or Theophile Gaultier.

jayrothermel's review against another edition

Go to review page

3.0

Turgenev as a serious reader of Nathaniel Hawthorne is on display in "Clara Militch." The fine-featured Aratov cannot take Clara seriously until she kills herself in the wake of his rejection. Her fit of pique captures him like nothing else, and he fades out insisting he has never felt better.

"Clara Militch" gives us Aratov from birth to death. For all his curiosities and hobbies, he is a youth sheltered to the point of social handicap. He is only "woke" when a woman dies of his rejection.

Supernatural elements are minimal, and until the ending's "lock of hair," can all be ascribed to Aratov's psychological state.

drunkoctopus's review against another edition

Go to review page

emotional fast-paced

Plot- or character-driven? Character
Strong character development? Yes
Loveable characters? N/A
Diverse cast of characters? N/A
Flaws of characters a main focus? It's complicated

4.75

More...