Scan barcode
annettebooksofhopeanddreams's review
4.0
Ik lees normaal gesproken eigenlijk geen non-fictie. Ik ben te veel een liefhebber van dramatiek, van een bepaalde poëzie in mijn boeken, van een tikkeltje magie. Maar, ik ben een groter liefhebber van de wielersport, wellicht juist omdat de non-fictie verhalen die in de wielersport live op televisie geschreven worden niet onderdoen voor goed geschreven fictie. Jongensboeken en damesromans, ik hou er van. Ik was daarom toch wel benieuwd naar dit boek en toen ik het gesigneerd kon bestellen op Van der Breggens website, aarzelde ik geen moment.
Dit boek is eigenlijk vooral zoals Van der Breggen zelf ook overkomt in interviews op televisie: Lekker nuchter, stevig met beide voeten in de klei en vol met respect voor alle mensen om haar heen. In tegenstelling tot veel andere wielerboeken is dit geen zielig verhaal, maar wel het soort verhaal waarvan je wil dat jonge wielrenners en talenten het lezen. Als je in de wielerwereld een rolmodel uit moet kiezen, is Van der Breggen een hele goede.
Met name omdat dit boek een zo gezond mogelijke manier van topsport bedrijven beschrijft. Anna van der Breggen volgt geen extreme diëten die niet heel zelden eetstoornissen veroorzaken. Ze beschrijft ook geen helse trainingen, maar waarschuwt eerder om niet te hard van stapel te lopen. En hoewel het als topsporter natuurlijk onmogelijk is om je leven niet om wielrennen te laten draaien, beschrijft Van der Breggen heel mooi dat het haar leven is, maar niet het belangrijkste.
Tussen de hoofdstukken geschreven door Van der Breggen door, beschrijven ook familieleden, vrienden, collega's en begeleiders hoe zij sleutelmomenten in haar leven en carrière beleefd hebben. Net zoals in de televisie-interviews mis ik persoonlijk wel de echt emotionele diepgang. Van der Breggen omschrijft zichzelf wel als een behoorlijk koele kikker, maar net dat laagje extra had dit boek net dat beetje meer persoonlijk kunnen maken.
Maar, mocht je dromen van een carrière als professioneel wielrenner, dan is dit boek lezen een goed begin.
Dit boek is eigenlijk vooral zoals Van der Breggen zelf ook overkomt in interviews op televisie: Lekker nuchter, stevig met beide voeten in de klei en vol met respect voor alle mensen om haar heen. In tegenstelling tot veel andere wielerboeken is dit geen zielig verhaal, maar wel het soort verhaal waarvan je wil dat jonge wielrenners en talenten het lezen. Als je in de wielerwereld een rolmodel uit moet kiezen, is Van der Breggen een hele goede.
Met name omdat dit boek een zo gezond mogelijke manier van topsport bedrijven beschrijft. Anna van der Breggen volgt geen extreme diëten die niet heel zelden eetstoornissen veroorzaken. Ze beschrijft ook geen helse trainingen, maar waarschuwt eerder om niet te hard van stapel te lopen. En hoewel het als topsporter natuurlijk onmogelijk is om je leven niet om wielrennen te laten draaien, beschrijft Van der Breggen heel mooi dat het haar leven is, maar niet het belangrijkste.
Tussen de hoofdstukken geschreven door Van der Breggen door, beschrijven ook familieleden, vrienden, collega's en begeleiders hoe zij sleutelmomenten in haar leven en carrière beleefd hebben. Net zoals in de televisie-interviews mis ik persoonlijk wel de echt emotionele diepgang. Van der Breggen omschrijft zichzelf wel als een behoorlijk koele kikker, maar net dat laagje extra had dit boek net dat beetje meer persoonlijk kunnen maken.
Maar, mocht je dromen van een carrière als professioneel wielrenner, dan is dit boek lezen een goed begin.
andrewspink's review
3.0
Interesting to read Anna van der Breggen's story in her own words. Of course, the problem with autobiographies is always that the reader has no idea how much things are left out or adjusted to suit the writer's perspective. The description of how she lost of Marianne Vos in Chapter 9 for instance; she writes that she only cared that the team won, but that seems unconvincing given that she has just spent two pages describing the incident. There are a few places where the editing could have been better, e.g. duplicate texts like why 'Smiley' was called that being in two places. But those are minor points, bottom line was that it was an interesting read.
thijsoost's review
4.0
Een mooi inkijkje in de ontwikkeling van zowel Anna als het vrouwenwielrennen!
More...