Take a photo of a barcode or cover
4.08 AVERAGE
4.08 AVERAGE
This is 100% a love letter to growing up in New England and having a literal found family (and maybe a bit to baseball? You can't say this author isn't a fan of the Red Sox LMAO). I'm very happy I listened to this audiobook, because I think I would have put the physical book down at some point and not picked it back up. There's just something about literary fiction audiobooks that makes them so satisfying to listen to. This story was quite sad at some points, but it was also secretly and achingly happy. Beatrix, Gerald, and William's growth throughout the years was breathtaking, and the additional POVs of Rose, Mrs. G, and Millie really helped to flesh out the story and their characters. The heartbreak and pain of the war years had no quick release, instead it echoed for decades. Honestly, I read this book because I was really drawn to the title. It turned out to be literal in the beginning, and then a bit more metaphorical at the end, but yeah this was a good and thoughtful time! Every once in a while there's a detail that's like huh??? (Ex. the bathing conversation or Rose's obsession with the Kennedys), but I think that was added to show that these characters have weird or complex thoughts, just like the rest of us. Also William kinda pissed me off at times, but I got over it after a while.
emotional
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
emotional
hopeful
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
emotional
hopeful
reflective
relaxing
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
This is a book that was given to me by my Secret Santa, and I finally got around to reading it. It is a very well written book and brings to the surface, anlot of things about life, death, family, friends, and how all of these things interact during times of great world stress like World War II, as is the case in this book. It is a long, sprawling, and sweeping book that sweeps across two continents and between two families. These two families are separated by the Atlantic Ocean, Beatrix Thompson, at the age of 11, is sent across to the United States in order to avoid the blitz that is occurring in London, where her parents are. She is housed with a family of four – a father mother and two boys. The book covers her time staying with them for five years while the war was raging in Europe. And then it goes back over to England when Beatrix leaves after the war is over. The book moves along at a slow pace until approximately 10 years after Beatrix has come back to England when one of the sons that she was living with stopped to visit her in England. This brings Beatrix’s mind back to her time that she spent with the Gregory family. There are a lot of emotions in this book and it is very well written, although I found that at times it dragged a bit and it took me an awfully long time to get through it as I was reading other books that became available from my holds at the library. I found that I could easily slip back into the story and into the characters every time I did leave it to read another book and I would slip right back p into the story again. The book took me through many varied human emotions and I was right back there With Beatrix, William and Gerald. Sometimes it’s nice to read a leisurely, pleasant book that moves along at its own pace, and that’s what I found out with this one.
Namens uitgeverij Signatuur / Aw Bruna mocht ik dit verhaal lezen en recenseren, waarvoor dank!
In dit verhaal wordt je meegenomen naar Londen, ten tijde van de Tweede Wereldoorlog.
Als de Duitse luchtmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog een reeks bombardementen op Londen uitvoert, maken Millie en Reginald Thompson een onmogelijke keuze: ze evacueren hun elfjarige dochter Beatrix naar Amerika. Bea vertrekt per boot naar de kust van New England. Ze wordt opgenomen in een welvarende familie en al vrij snel voelt het leven in Amerika natuurlijker aan dan het simpele leventje dat ze in Engeland leidde. Jaren later, na de oorlog, keert ze terug naar Londen, maar de herinnering aan haar Amerikaanse familie laat haar niet los.
In de verte, de zee, was voor mij een typisch voorbeeld waarom een simpel boek niet direct saai hoeft te zijn.
Dit is een verhaal zonder nagelbijtende spanning of zeer indrukwekkende gebeurtenissen.
De kracht van dit verhaal vond ik dat het zich natuurlijk in de oorlog afspeelt, wat al indrukwekkend genoeg is.
In het begin stoorde ik me een beetje aan de ontbrekende spanning, maar gaandeweg het verhaal leerde ik om dit verhaal anders te bekijken dan een avontuurlijk verhaal.
Het verhaal vond ik open en puur geschreven. De kenmerken van de Tweede Wereldoorlog worden in dit verhaal goed neergezet.
Het is dan weliswaar een fictief verhaal, maar door de realistische schrijfstijl van de auteur had het wat mij betreft ook door kunnen gaan voor non fictief.
Het verhaal is geschreven vanuit verschillende pov's in het vertelperspectief.
Het fijne hieraan vond ik dat enkele pov's zich in Engeland bevinden en sommige in Amerika.
Hierdoor zat er een fijne dimensie en diepgang aan het verhaal.
De balans tussen de pov's vond ik goed. De afwisseling hiertussen was telkens vrij vlot, maar niet afgeraffeld.
Hierdoor vond ik de personages ook erg passend in het verhaal. Er was een fijne diversiteit in karakters en leeftijden.
Het verhaal geeft een mooi beeld van een leven in de oorlog, maar ook noodgedwongen afscheid nemen, maar ook gezinshereniging.
Ik kijk dan ook zeker met een fijn gevoel terug op dit verhaal, en wil het zeker aanraden aan diegene die graag verhalen lezen met de Tweede Wereldoorlog als thema.
In dit verhaal wordt je meegenomen naar Londen, ten tijde van de Tweede Wereldoorlog.
Als de Duitse luchtmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog een reeks bombardementen op Londen uitvoert, maken Millie en Reginald Thompson een onmogelijke keuze: ze evacueren hun elfjarige dochter Beatrix naar Amerika. Bea vertrekt per boot naar de kust van New England. Ze wordt opgenomen in een welvarende familie en al vrij snel voelt het leven in Amerika natuurlijker aan dan het simpele leventje dat ze in Engeland leidde. Jaren later, na de oorlog, keert ze terug naar Londen, maar de herinnering aan haar Amerikaanse familie laat haar niet los.
In de verte, de zee, was voor mij een typisch voorbeeld waarom een simpel boek niet direct saai hoeft te zijn.
Dit is een verhaal zonder nagelbijtende spanning of zeer indrukwekkende gebeurtenissen.
De kracht van dit verhaal vond ik dat het zich natuurlijk in de oorlog afspeelt, wat al indrukwekkend genoeg is.
In het begin stoorde ik me een beetje aan de ontbrekende spanning, maar gaandeweg het verhaal leerde ik om dit verhaal anders te bekijken dan een avontuurlijk verhaal.
Het verhaal vond ik open en puur geschreven. De kenmerken van de Tweede Wereldoorlog worden in dit verhaal goed neergezet.
Het is dan weliswaar een fictief verhaal, maar door de realistische schrijfstijl van de auteur had het wat mij betreft ook door kunnen gaan voor non fictief.
Het verhaal is geschreven vanuit verschillende pov's in het vertelperspectief.
Het fijne hieraan vond ik dat enkele pov's zich in Engeland bevinden en sommige in Amerika.
Hierdoor zat er een fijne dimensie en diepgang aan het verhaal.
De balans tussen de pov's vond ik goed. De afwisseling hiertussen was telkens vrij vlot, maar niet afgeraffeld.
Hierdoor vond ik de personages ook erg passend in het verhaal. Er was een fijne diversiteit in karakters en leeftijden.
Het verhaal geeft een mooi beeld van een leven in de oorlog, maar ook noodgedwongen afscheid nemen, maar ook gezinshereniging.
Ik kijk dan ook zeker met een fijn gevoel terug op dit verhaal, en wil het zeker aanraden aan diegene die graag verhalen lezen met de Tweede Wereldoorlog als thema.
I really liked this book… up until the point where I didn’t. I gave it four stars because I really enjoyed the author’s writing and because I loved it for the first three quarters of the book. I’ve read a lot of historical fiction, but Bea’s character getting sent to live in America during the war so that she would be safe was a new concept for me.
SPOILERS beyond this point. I loved the stories of the family going to the island and spending their summers there. Any kid would love summers like that. It was obvious from the start that there was competition between William and Ethan, but it got a little weird later. Speaking of weird, I’m not sure why the author felt the need to have a 13-year old girl getting bathed by the woman she was sent to live with. It was understandable in the beginning when she first arrived there, but it got weird. Even the author wrote in the story that it was weird. I didn’t really see a point for it, other than it was their time. Couldn’t they have cooked together, worked in the garden, or pretty much anything else but bathing a 13-year old girl. That was creepy. The author’s beautiful writing is the only thing that kept the weirdness from getting a bigger deduction.
I also wasn’t crazy about the ending. I wanted Bea and William to be together. Her coming back to the US for his funeral is ultimately what sets up the rest of the book, but I just wasn’t comfortable with the ending. I felt like she and Ethan only get together only get together because she wants to be back in the life that she left behind because she didn’t feel comfortable in her original life.
The more I think about it, the book is 3.5 stars for me. The author’s writing was really good though; she is one of those who writes really beautiful descriptions of the surroundings. She’s also a really good storyteller.
SPOILERS beyond this point. I loved the stories of the family going to the island and spending their summers there. Any kid would love summers like that. It was obvious from the start that there was competition between William and Ethan, but it got a little weird later. Speaking of weird, I’m not sure why the author felt the need to have a 13-year old girl getting bathed by the woman she was sent to live with. It was understandable in the beginning when she first arrived there, but it got weird. Even the author wrote in the story that it was weird. I didn’t really see a point for it, other than it was their time. Couldn’t they have cooked together, worked in the garden, or pretty much anything else but bathing a 13-year old girl. That was creepy. The author’s beautiful writing is the only thing that kept the weirdness from getting a bigger deduction.
I also wasn’t crazy about the ending. I wanted Bea and William to be together. Her coming back to the US for his funeral is ultimately what sets up the rest of the book, but I just wasn’t comfortable with the ending. I felt like she and Ethan only get together only get together because she wants to be back in the life that she left behind because she didn’t feel comfortable in her original life.
The more I think about it, the book is 3.5 stars for me. The author’s writing was really good though; she is one of those who writes really beautiful descriptions of the surroundings. She’s also a really good storyteller.
emotional
informative
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
No
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
No
I enjoyed the beginning of the book the most. The whole story with the sleeping with one brother and lying to, then marrying the other brother was beyond weird.
This was exactly what it needed to be. I’d read the first third of this unedited back in 2021 and really enjoyed it. So much so that when my boss said I didn’t need to finish it, I didn’t…because I wanted to read it in all it’s edited glory rather than speed ahead through the almost-there version. Even though I’m not a big rereader, I was still captivated even while reading the stuff I’d seen before. I teared up a bunch of times. Idk, it’s not great work of literature but it’s a damn good WWII historical fiction.