Take a photo of a barcode or cover
2.01k reviews for:
Night Shift: Excursions into Horror by the Author of Carrie and The Shining
Stephen King
3.91 AVERAGE
2.01k reviews for:
Night Shift: Excursions into Horror by the Author of Carrie and The Shining
Stephen King
3.91 AVERAGE
dark
emotional
mysterious
fast-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
No
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Complicated
A good selection of stories that showcase King’s early writings. Some favourites are Strawberry Spring, Jerusalem’s Lot, I Am the Doorway, Children of the Corn, Sometimes They Come Back, and Quitters, Inc. I would definitely recommend this!
adventurous
dark
emotional
mysterious
reflective
sad
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
No
Loveable characters:
N/A
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
dark
emotional
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Flaws of characters a main focus:
Complicated
This is one of his best short story collections, all of them are bangers and there are Sooo many good ones one right after the other. So many stories just stick with you for years
Φτηνός και αφελής τρόμος για καταναλωτές χαρτοπολτού.
Μακάρι να μπορούσα να βρω κάτι καλό να πω για έστω και ένα από τα διηγήματα, αλλά τα βρήκα το ένα πιο γελοίο από το άλλο.
Οι νταλίκες; Όταν έχεις διαβάσει το Skirmish του Cliffod Simak, σκέφτεσαι πόσο επιδερμικά έγραψε πάνω στο ίδιο concept ο King.
I Am the Doorway? O King χέζει πάνω στα κόκκαλα πολύ καλύτερων συγγραφέων που έχουν ασχοληθεί με το θέμα της οικειοποίησης του σώματος από ξένες μορφές ζωής. Αν θέλετε ενα καλύτερο δείγμα γραφής στο ίδιο concept, διαβάστε το Τhe Autopsy του Michael Shea.
Η διακοπή του τσιγάρου; Μαφιόζοι σε δέρνουν και σου κόβουν κομματάκια από σένα και τους αγαπημένους σου μέχρι να το κόψεις. Παιδαριώδες. Διαβάστε το A Ticket to Tranai του Robert Sheckley και θα θα δείτε τι θα πει (θεσμικός) παραλογισμός με ηθικό υπόβαθρο.
Τα παιδιά του καλαμποκιού; Ο ορισμός του ηλίθιου "τρόμου".
Ο μπαμπούλας; Χλιαρός τρόμος για παιδιά, που ίσως είχε πέραση τη δεκαετία του... 1930
Τα στρατιωτάκια που ρίχνουν με πραγματικά πυρά; Είναι να απορείς πώς έχτισε όνομα ο Κινγκ, μέχρι να θυμηθείς ότι έγραψε στις ΗΠΑ
Ο πεθαμένος νταής του σχολείου που έρχεται να σκοτώσει και τον δεύτερο αδερφό; Γελάω...
The Lawnmower Man? Ο γυμνός τύπος που γαμάει και τρώει το γρασίδι στο όνομα του Πάνα και δεν είναι ένα σπαρταριστό κωμικό διήγημα; Μόνο θλίψη.
The Woman in the Room"? Η ευθανασία της μάνας... Ένας γιος χαπακώνει την άρρωστη και πονεμένη μάνα του και φεύγει αφήνοντάς την να πεθάνει. Θέλω πω, έτσι απλά. Χωρίς φιοριτούρα και δαντέλες.
I know what you need? Κλασικός King, που γράφει μια κάτω του μετρίου ιστορία με παραφυσικά/παραψυχικά φαινόμενα και για κάποιο λόγο ο κόσμος τσιμπάει.
Jerusalem's Lot? Όχι μόνο οι βρικόλακες είναι πασέ αλλά και το ημερολογιακό/επιστολικό στυλ γραφής δε δουλεύει καλά.
One for the road? Μπέρδεμα χωρίς λόγο, φλυαρία και στο τέλος πάλι βρικόλακες που σκοτώνονται με το πέταγμα μιας βίβλου.
The Ledge? Ο κακός κερατάς που παγιδεύει τον χαραμοφάη γκόμενο της γυναίκας του, αλλά στο τέλος την πατάει; Πόσα κλισέ ακόμα;
Από μένα είναι όχι. Όχι στο φτηνό τρόμο και τις απλοϊκές μέχρις ανοησίας πλοκές.
Μακάρι να μπορούσα να βρω κάτι καλό να πω για έστω και ένα από τα διηγήματα, αλλά τα βρήκα το ένα πιο γελοίο από το άλλο.
Οι νταλίκες; Όταν έχεις διαβάσει το Skirmish του Cliffod Simak, σκέφτεσαι πόσο επιδερμικά έγραψε πάνω στο ίδιο concept ο King.
I Am the Doorway? O King χέζει πάνω στα κόκκαλα πολύ καλύτερων συγγραφέων που έχουν ασχοληθεί με το θέμα της οικειοποίησης του σώματος από ξένες μορφές ζωής. Αν θέλετε ενα καλύτερο δείγμα γραφής στο ίδιο concept, διαβάστε το Τhe Autopsy του Michael Shea.
Η διακοπή του τσιγάρου; Μαφιόζοι σε δέρνουν και σου κόβουν κομματάκια από σένα και τους αγαπημένους σου μέχρι να το κόψεις. Παιδαριώδες. Διαβάστε το A Ticket to Tranai του Robert Sheckley και θα θα δείτε τι θα πει (θεσμικός) παραλογισμός με ηθικό υπόβαθρο.
Τα παιδιά του καλαμποκιού; Ο ορισμός του ηλίθιου "τρόμου".
Ο μπαμπούλας; Χλιαρός τρόμος για παιδιά, που ίσως είχε πέραση τη δεκαετία του... 1930
Τα στρατιωτάκια που ρίχνουν με πραγματικά πυρά; Είναι να απορείς πώς έχτισε όνομα ο Κινγκ, μέχρι να θυμηθείς ότι έγραψε στις ΗΠΑ
Ο πεθαμένος νταής του σχολείου που έρχεται να σκοτώσει και τον δεύτερο αδερφό; Γελάω...
The Lawnmower Man? Ο γυμνός τύπος που γαμάει και τρώει το γρασίδι στο όνομα του Πάνα και δεν είναι ένα σπαρταριστό κωμικό διήγημα; Μόνο θλίψη.
The Woman in the Room"? Η ευθανασία της μάνας... Ένας γιος χαπακώνει την άρρωστη και πονεμένη μάνα του και φεύγει αφήνοντάς την να πεθάνει. Θέλω πω, έτσι απλά. Χωρίς φιοριτούρα και δαντέλες.
I know what you need? Κλασικός King, που γράφει μια κάτω του μετρίου ιστορία με παραφυσικά/παραψυχικά φαινόμενα και για κάποιο λόγο ο κόσμος τσιμπάει.
Jerusalem's Lot? Όχι μόνο οι βρικόλακες είναι πασέ αλλά και το ημερολογιακό/επιστολικό στυλ γραφής δε δουλεύει καλά.
One for the road? Μπέρδεμα χωρίς λόγο, φλυαρία και στο τέλος πάλι βρικόλακες που σκοτώνονται με το πέταγμα μιας βίβλου.
The Ledge? Ο κακός κερατάς που παγιδεύει τον χαραμοφάη γκόμενο της γυναίκας του, αλλά στο τέλος την πατάει; Πόσα κλισέ ακόμα;
Από μένα είναι όχι. Όχι στο φτηνό τρόμο και τις απλοϊκές μέχρις ανοησίας πλοκές.
dark
mysterious
tense
medium-paced
Wie bei allen Kurzgeschichtensammlungen ist es schwierig, sie zu bewerten, denn sie beinhalten oft zu gleichen Teilen Knüller wie Füller. Was sich hier erkennen lässt, sind Hommagen an H. P. Lovecraft und Edgar Allan Poe, sowie viele Ideen aus Stephen King's eigenen Werken (Tipp: Lest "Brennen muss Salem" vorher). Hier meine Worst-to-Best-Liste der Kurzgeschichten:
- Lastwagen
- Nächtliche Brandung
- Die Frau im Zimmer
- Manchmal kommen sie wieder
- Ich weiß, was du brauchst
- Schlachtfeld
- Spätschicht
- Quitters, Inc.
- Erdbeerfrühling
- Ich bin das Tor
- Briefe aus Jerusalem
- Einen auf den Weg
- Die letzte Sprosse
- Der Rasenmähermann
- Kinder des Mais
- Das Schreckgespenst
- Graue Masse
- Der Mauervorsprung
- Der Mann, der Blumen liebte
- Der Wäschemangler
- Lastwagen
- Nächtliche Brandung
- Die Frau im Zimmer
- Manchmal kommen sie wieder
- Ich weiß, was du brauchst
- Schlachtfeld
- Spätschicht
- Quitters, Inc.
- Erdbeerfrühling
- Ich bin das Tor
- Briefe aus Jerusalem
- Einen auf den Weg
- Die letzte Sprosse
- Der Rasenmähermann
- Kinder des Mais
- Das Schreckgespenst
- Graue Masse
- Der Mauervorsprung
- Der Mann, der Blumen liebte
- Der Wäschemangler
dark
mysterious
tense
fast-paced
dark
medium-paced
“The thing under my bed waiting to grab my ankle isn't real. I know that, and I also know that if I'm careful to keep my foot under the covers, it will never be able to grab my ankle.”
i will never understand how this dude got so famous. It’s not that i think he’s overrated it’s that i genuinely think he’s an awful writer. I truly, truly don’t get it.