Take a photo of a barcode or cover
les_lectures_hallucinees's review against another edition
4.0
Ma première excursion avec Donato Carrisi, le fameux maître du thriller italien, qui ne sera pas la dernière. Un thriller bien malin, machiavélique qui prend tout un tourbillon d’efficacité, de suspense et de rythme. À travers la trame qui peut paraître complexe, Carrisi enfile son habit de criminologue et nous amène à disséquer l’esprit d’un tueur dans toute sa dégénérescence. Cela met en lumière un détour très apprécié du roman, pour bien doser la tension et repartir de plus belle dans la macabre aventure. Si j’ai constaté quelques défauts au niveau de la caractérisation des personnages, particulièrement de Mia, je n’en tiendrai pas rigueur cette fois, en sachant que c’est un premier roman et que les prochains tomes s’annoncent plus développé à ce sujet. Avec une histoire qui nous pousse à analyser les moindres recoins de l’âme sombre d’un tueur en série, avec une écriture bien soignée et méthodique et ce malgré une fin un peu fantaisiste, Donato Carrisi maîtrise l’art de buildup le momentum du récit qu’il entreprend. Le talent de Carrisi n’est pas quelque chose qu’on devrait chuchoter à autrui, bien au contraire. Une belle réussite!
maps_booktube's review against another edition
3.0
Un thriller avec un forme assez différente du “thriller” typique.
Les enquêteurs nous sont étrangers et éloignés sans être antipathiques. Ils auraient probablement gagner à nous être plus sympathiques par contre.
L’agente Mila Vasquez est celle que l’on suit la majorité du temps et elle semble mystérieusement pleine de secrets.
L’enquête est vraiment complexe et le rythme est alterné par différentes sections dont on ne comprend pas le sens avant la fin quoiqu’elles sont tout de même intéressantes et agréables à lire.
Le sens du “punch” est très répétitif à la fin de chaque chapitre.
L’enquête est vraiment complexe et les processus d’investigation, de recherche, d’analyse des preuves et des lieux d’intérêt sont vraiment bien expliqués et intéressants.
Le bémol c’est que les liens fait par les enquêteurs deviennent de moins en moins abordables par le lecteur (ou juste par moi) au fur et à mesure de l’avancement de l’enquête.
Les différents revirements sont malgré tout surprenants (lorsqu’on les comprend) et il y en a beaucoup et jusqu’à la toute fin.
La notice de l’auteure à la fin du livre est vraiment pertinente.
Les enquêteurs nous sont étrangers et éloignés sans être antipathiques. Ils auraient probablement gagner à nous être plus sympathiques par contre.
L’agente Mila Vasquez est celle que l’on suit la majorité du temps et elle semble mystérieusement pleine de secrets.
L’enquête est vraiment complexe et le rythme est alterné par différentes sections dont on ne comprend pas le sens avant la fin quoiqu’elles sont tout de même intéressantes et agréables à lire.
Le sens du “punch” est très répétitif à la fin de chaque chapitre.
L’enquête est vraiment complexe et les processus d’investigation, de recherche, d’analyse des preuves et des lieux d’intérêt sont vraiment bien expliqués et intéressants.
Le bémol c’est que les liens fait par les enquêteurs deviennent de moins en moins abordables par le lecteur (ou juste par moi) au fur et à mesure de l’avancement de l’enquête.
Les différents revirements sont malgré tout surprenants (lorsqu’on les comprend) et il y en a beaucoup et jusqu’à la toute fin.
La notice de l’auteure à la fin du livre est vraiment pertinente.
mizlitterature's review against another edition
4.0
Malgré 2 moments profondément incohérents, une rivalité féminine dérangeante (même si elle finit par avoir une explication) et le délai extrême avant d’avoir un peu de profondeur dans les personnages, c’est sans contredit mon roman policier préféré à ce jour. Je ne sais pas si c’est juste parce que je n’explore pas vraiment ce genre, mais je n’ai presque rien deviné. Je suivais l’auteur avidement, curieuse de savoir où il allait m’amener. Et chaque fois qu’on semblait découvrir un coupable, ce n’était pas tout à fait lui. Du bonbon!
C'était mon Top 10 parmi mes lectures de 2020.
Je veux voir les autres livres du Top 10
C'était mon Top 10 parmi mes lectures de 2020.
Je veux voir les autres livres du Top 10
kwildarenis's review against another edition
5.0
Mila Vasquez, enquêtrice, spécialiste en enlèvement. Des fillettes disparues. Des bras gauches, seulement, retrouvés. Un serial killer qui joue avec la police. "Quand on tue des enfants, Dieu se tait, le Diable murmure."
Je suis contente d'enfin vous parler d'un de mes auteurs de romans policiers préférés, l'italien Donato Carrisi, l'auteur entre autres de la saga du Chuchoteur, autrement appelé le cycle de Mila Vasquez. Il a plusieurs autres sagas criminelles dont je vous parlerai.
Carrisi est un auteur prolifique, sortant un roman par an, ainsi que des scénarios télévisuels et réalisant ses propres adaptations au cinéma. Il est aussi atypique en ce qu'il est avant tout un juriste, ayant écrit une thèse sur un tueur en série italien. Carrisi c'est donc un vrai, un spécialiste, presque un criminologue avant d'être auteur.
La saga du Chuchoteur débute en 2009 avec Il Suggeritore, paru en français chez calmann Levy dans une traduction d'Anaïs Bokobza, comme tous ses autres romans. Suivent L'Écorchée (L'ipotesi del male), L'Égarée (L'uomo del labirinto) et Le jeu du Chuchoteur (Il gioco del Suggeritore) en 2018, dernier de cette saga pour le moment. Ce cycle a remporté plusieurs prix dont le prix du polar européen SNCF et prix des lecteurs du livre de poche en 2011 pour le premier tome.
L'écriture de Donato Carrisi est une écriture très fluide, pleine de rebondissements. Il prend plaisir à mener le lecteur en bateau plusieurs fois au cours d'un même roman et les twists s'enchaînent. Le Chuchoteur et ses suites sont des page turners, impossibles à lâcher avant la dernière page. Les sujets sont glauques sans êtres graphiques et l'héroïne principale est bien écrite, sans clichés ni trop de male gaze. C'est par le Chuchoteur que j'ai découvert Carrisi et j'achète désormais chaque automne mon nouveau polar de cet auteur, comme un rituel.
Je suis contente d'enfin vous parler d'un de mes auteurs de romans policiers préférés, l'italien Donato Carrisi, l'auteur entre autres de la saga du Chuchoteur, autrement appelé le cycle de Mila Vasquez. Il a plusieurs autres sagas criminelles dont je vous parlerai.
Carrisi est un auteur prolifique, sortant un roman par an, ainsi que des scénarios télévisuels et réalisant ses propres adaptations au cinéma. Il est aussi atypique en ce qu'il est avant tout un juriste, ayant écrit une thèse sur un tueur en série italien. Carrisi c'est donc un vrai, un spécialiste, presque un criminologue avant d'être auteur.
La saga du Chuchoteur débute en 2009 avec Il Suggeritore, paru en français chez calmann Levy dans une traduction d'Anaïs Bokobza, comme tous ses autres romans. Suivent L'Écorchée (L'ipotesi del male), L'Égarée (L'uomo del labirinto) et Le jeu du Chuchoteur (Il gioco del Suggeritore) en 2018, dernier de cette saga pour le moment. Ce cycle a remporté plusieurs prix dont le prix du polar européen SNCF et prix des lecteurs du livre de poche en 2011 pour le premier tome.
L'écriture de Donato Carrisi est une écriture très fluide, pleine de rebondissements. Il prend plaisir à mener le lecteur en bateau plusieurs fois au cours d'un même roman et les twists s'enchaînent. Le Chuchoteur et ses suites sont des page turners, impossibles à lâcher avant la dernière page. Les sujets sont glauques sans êtres graphiques et l'héroïne principale est bien écrite, sans clichés ni trop de male gaze. C'est par le Chuchoteur que j'ai découvert Carrisi et j'achète désormais chaque automne mon nouveau polar de cet auteur, comme un rituel.
psychologist_reads's review against another edition
1.0
Υπάρχουν παραπάνω από ένας τρόποι να διαβάσει κανείς αυτό το βιβλίο:
1) ως αναγνώστης αστυνομικού που διαβάζει αστυνομικό βιβλίο
2) ως αναγνώστης άσχετος με το αστυνομικό που διαβάζει αστυνομικό βιβλίο
3) ως αναγνώστης αστυνομικού που διαβάζει ένα wannabe ψυχολογικό-υπερφυσικό page-turner
4) ως αναγνώστης άσχετος με το αστυνομικό που διαβάζει ένα wannabe ψυχολογικό-υπερφυσικό page-turner.
Σε κανένα από τα άνωθεν σενάρια ο αναγνώστης αστυνομικού δεν θα καταφέρει να απολαύσει αυτό το βιβλίο γιατί, με απλά λόγια, ο "Υποβολέας" είναι ένα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ αστυνομικό βιβλίο.
Δεν υπάρχει σε όλο το βιβλίο ίχνος αστυνομικής έρευνας, μόνο ανυπόστατες θεωρίες και σπασμωδικές κινήσεις βασισμένες στο "αστυνομικό δαιμόνιο", για τις οποίες στην πραγματική ζωή κόσμος θα έχανε τη δουλειά του.
Ανακαλύπτουν στοιχεία ζωτικής σημασίας χάρη στις τηλεπαθητικές ικανότητες ενός μέντιουμ. Και στην ύπνωση.
Υπάρχουν περισσότερες από μία αναληθοφάνειες που είναι το λιγότερο αστείες. Όπως το ανθρώπινο περίγραμμα στον τοίχο που έχει καλυφθεί από αίμα ή το γεγονός ότι κάποιος κατάφερε να αυτοκτονήσει... δαγκώνοντας τους καρπούς του. Και δεν θέλω καν να μπω στο κομμάτι των οπτικοακουστικών ψευδαισθήσεων και του πώς λειτουργούν. Spoiler alert: δεν λειτουργούν όπως νομίζει ο συγγραφέας.
Το μυστήριο βασίζεται σε συμπτώσεις. Σε φάση, περνάει ο serial killer με το αμάξι του, εντελώς τυχαία μαζεύει το πλουσιόπαιδο, το πάει στην παράγκα του, του φέρνει κάποιον να σκοτώσει και εντελώς τυχαία το πλουσιόπαιδο αποδεικνύεται ότι έχει κι αυτό φλέβα serial killer. Ή ο Α και ο Β γνωρίζονταν και, όσο ψάχναμε τον Α πέσαμε πάνω στον Β ο οποίος δεν μας κίνησε υποψίες, αλλά τώρα ερευνώντας μια άσχετη υπόθεση και βρίσκοντας ένα άσχετο στοιχείο θυμηθήκαμε εντελώς τυχαία και βολικά ότι αυτό το στοιχείο κολλάει με τον Β, άρα ο Β είναι αυτός που ψάχνουμε.
Τέλος, η λύση του μυστηρίου αφήνει πάρα πολλά αναπάντητα ερωτήματα, τα βασικότερα από τα οποία είναι: πώς ήξερε ο υποβολέας όλα όσα ήξερε, πότε συνάντησε αυτούς που συνάντησε, ποιο ήταν το κίνητρό του για να τα κάνει όλα αυτά, τι ρόλο ακριβώς βάραγε η Μίλα στη φαντασίωσή του κτλ κτλ.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο συγγραφέας αλλάζει διαρκώς οπτικές γωνίες και χρόνους, ακόμη και σε σημεία όπου δεν θα έπρεπε. Το generic περιβάλλον στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία δεν μου άρεσε, θα προτιμούσα μακράν κάτι πιο συγκεκριμένο, κάτι το οποίο θα μπορούσα να οραματιστώ πώς μοιάζει και που θα με βοηθούσε να μπω μέσα στην ιστορία.
Τα μοναδικά ελαφρυντικά που βρίσκω στο βιβλίο είναι η πραγματικά πολύ αξιόλογη μετάφρασή του και το πόσο γρήγορα διαβάστηκε. Ίσως αν δεν είχα προετοιμαστεί να διαβάσω ένα αστυνομικό βιβλίο, να μην ήταν τέτοια η απογοήτευσή μου. Αλλά αυτό περίμενα και αυτό που έλαβα δεν ήταν αστυνομικό, ήταν ρυζόγαλο. Ωραίο το ρυζόγαλο, δεν λέω - ή, τέλος πάντων, μπορεί να είναι ωραίο άμα το φτιάξει κάποιος που ξέρει από ρυζόγαλα - αλλά εγώ ήθελα αστυνομικό.
1) ως αναγνώστης αστυνομικού που διαβάζει αστυνομικό βιβλίο
2) ως αναγνώστης άσχετος με το αστυνομικό που διαβάζει αστυνομικό βιβλίο
3) ως αναγνώστης αστυνομικού που διαβάζει ένα wannabe ψυχολογικό-υπερφυσικό page-turner
4) ως αναγνώστης άσχετος με το αστυνομικό που διαβάζει ένα wannabe ψυχολογικό-υπερφυσικό page-turner.
Σε κανένα από τα άνωθεν σενάρια ο αναγνώστης αστυνομικού δεν θα καταφέρει να απολαύσει αυτό το βιβλίο γιατί, με απλά λόγια, ο "Υποβολέας" είναι ένα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ αστυνομικό βιβλίο.
Spoiler
Ο ιατροδικαστής βγάζει πόρισμα νεκροψίας χωρίς να έχει καν πτώματα στα χέρια του για... να κάνει νεκροψία, μόνο από ένα κομμένο μπράτσο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα θύματα είναι νεκρά και ότι μάλιστα αιτία θανάτου ήταν ο ακρωτηριασμός.Δεν υπάρχει σε όλο το βιβλίο ίχνος αστυνομικής έρευνας, μόνο ανυπόστατες θεωρίες και σπασμωδικές κινήσεις βασισμένες στο "αστυνομικό δαιμόνιο", για τις οποίες στην πραγματική ζωή κόσμος θα έχανε τη δουλειά του.
Ανακαλύπτουν στοιχεία ζωτικής σημασίας χάρη στις τηλεπαθητικές ικανότητες ενός μέντιουμ. Και στην ύπνωση.
Υπάρχουν περισσότερες από μία αναληθοφάνειες που είναι το λιγότερο αστείες. Όπως το ανθρώπινο περίγραμμα στον τοίχο που έχει καλυφθεί από αίμα ή το γεγονός ότι κάποιος κατάφερε να αυτοκτονήσει... δαγκώνοντας τους καρπούς του. Και δεν θέλω καν να μπω στο κομμάτι των οπτικοακουστικών ψευδαισθήσεων και του πώς λειτουργούν. Spoiler alert: δεν λειτουργούν όπως νομίζει ο συγγραφέας.
Το μυστήριο βασίζεται σε συμπτώσεις. Σε φάση, περνάει ο serial killer με το αμάξι του, εντελώς τυχαία μαζεύει το πλουσιόπαιδο, το πάει στην παράγκα του, του φέρνει κάποιον να σκοτώσει και εντελώς τυχαία το πλουσιόπαιδο αποδεικνύεται ότι έχει κι αυτό φλέβα serial killer. Ή ο Α και ο Β γνωρίζονταν και, όσο ψάχναμε τον Α πέσαμε πάνω στον Β ο οποίος δεν μας κίνησε υποψίες, αλλά τώρα ερευνώντας μια άσχετη υπόθεση και βρίσκοντας ένα άσχετο στοιχείο θυμηθήκαμε εντελώς τυχαία και βολικά ότι αυτό το στοιχείο κολλάει με τον Β, άρα ο Β είναι αυτός που ψάχνουμε.
Τέλος, η λύση του μυστηρίου αφήνει πάρα πολλά αναπάντητα ερωτήματα, τα βασικότερα από τα οποία είναι: πώς ήξερε ο υποβολέας όλα όσα ήξερε, πότε συνάντησε αυτούς που συνάντησε, ποιο ήταν το κίνητρό του για να τα κάνει όλα αυτά, τι ρόλο ακριβώς βάραγε η Μίλα στη φαντασίωσή του κτλ κτλ.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο συγγραφέας αλλάζει διαρκώς οπτικές γωνίες και χρόνους, ακόμη και σε σημεία όπου δεν θα έπρεπε. Το generic περιβάλλον στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία δεν μου άρεσε, θα προτιμούσα μακράν κάτι πιο συγκεκριμένο, κάτι το οποίο θα μπορούσα να οραματιστώ πώς μοιάζει και που θα με βοηθούσε να μπω μέσα στην ιστορία.
Τα μοναδικά ελαφρυντικά που βρίσκω στο βιβλίο είναι η πραγματικά πολύ αξιόλογη μετάφρασή του και το πόσο γρήγορα διαβάστηκε. Ίσως αν δεν είχα προετοιμαστεί να διαβάσω ένα αστυνομικό βιβλίο, να μην ήταν τέτοια η απογοήτευσή μου. Αλλά αυτό περίμενα και αυτό που έλαβα δεν ήταν αστυνομικό, ήταν ρυζόγαλο. Ωραίο το ρυζόγαλο, δεν λέω - ή, τέλος πάντων, μπορεί να είναι ωραίο άμα το φτιάξει κάποιος που ξέρει από ρυζόγαλα - αλλά εγώ ήθελα αστυνομικό.
jozi_girl's review against another edition
3.0
Overall this was a gripping, if a little messy, psychological thriller that’s not for the faint hearted.
Six severed left arms are found buried in a circle in a forest glen. Those left arms belong to children. Girls, in fact - five of them reported missing. But no sixth child has been reported missing. No bodies have been found at all.
Criminologist Goran Gavila brings in Officer Mila Vasquez to work with his team. Mila's specialty is finding missing children. She is battling her own demons as the team struggles to follow the clues left by a deranged and devious serial killer. But he seems to be one step ahead of them at all times, playing cat and mouse with the sixth girl as the prize.
I had a few issues with Mila that I don’t need to get into detail about. But with her background its inconceivable that she was ever admitted into a police force.
The bigger problem I had with this book is that even though the author creates excellent, and I really mean Excellent, plot twists he got a bit carried away with it.
Towards the end there was a new twist every 2 pages. It almost felt as if I was reading the plots of several books and each new twist only got a cursory glance before moving to the next one.
However as this is the author’s debut novel I am happy to overlook the slightly unpolished writing and have already lined up his next book to read very soon.
He really knows how to build momentum.
Six severed left arms are found buried in a circle in a forest glen. Those left arms belong to children. Girls, in fact - five of them reported missing. But no sixth child has been reported missing. No bodies have been found at all.
Criminologist Goran Gavila brings in Officer Mila Vasquez to work with his team. Mila's specialty is finding missing children. She is battling her own demons as the team struggles to follow the clues left by a deranged and devious serial killer. But he seems to be one step ahead of them at all times, playing cat and mouse with the sixth girl as the prize.
I had a few issues with Mila that I don’t need to get into detail about. But with her background its inconceivable that she was ever admitted into a police force.
The bigger problem I had with this book is that even though the author creates excellent, and I really mean Excellent, plot twists he got a bit carried away with it.
Towards the end there was a new twist every 2 pages. It almost felt as if I was reading the plots of several books and each new twist only got a cursory glance before moving to the next one.
However as this is the author’s debut novel I am happy to overlook the slightly unpolished writing and have already lined up his next book to read very soon.
He really knows how to build momentum.
phantomfra's review against another edition
mysterious
slow-paced
- Plot- or character-driven? Plot
- Strong character development? No
- Loveable characters? It's complicated
- Diverse cast of characters? No
- Flaws of characters a main focus? Yes
3.25
È un libro piacevole ma mi aspettavo molto di più dal capolavoro di Carrisi. Il libro è molto lungo e da l'idea che potrebbe essere reso molto bene come una serie tv. Sembra un misto di Criminal Minds e Hannibal. Purtroppo anche se la trama è interessante e con diversi colpi di scena ci sono diversi momenti in cui i personaggi fanno dei voli pindarici e assumono alcune cose come prove quando ci potrebbero essere altre spiegazioni più probabili. Oltre a questo l'inserimento senza spiegazione alcuna di un elemento sovrannaturale mi ha un po' destabilizzato.
Il libro è scritto molto bene e abbastanza scorrevole ma non ho apprezzato che l'ambientazione del libro sia così fumosa. Per la prima metà del libro non ero sicura se i fatti stessero avvenendo in Europa o in America.
I personaggi sono scritti bene ma nessuno è particolarmente approfondito a parte la protagonista.
Voto: 3.25/5
Personaggi: 0.5/1
Trama: 0.75/1
Scrittura: 0.75/1
Messaggio: 0.5/1
Emozioni: 0.75/1
Il libro è scritto molto bene e abbastanza scorrevole ma non ho apprezzato che l'ambientazione del libro sia così fumosa. Per la prima metà del libro non ero sicura se i fatti stessero avvenendo in Europa o in America.
I personaggi sono scritti bene ma nessuno è particolarmente approfondito a parte la protagonista.
Voto: 3.25/5
Personaggi: 0.5/1
Trama: 0.75/1
Scrittura: 0.75/1
Messaggio: 0.5/1
Emozioni: 0.75/1
matik70's review against another edition
3.0
Chi è il "suggeritore"?
Un libro dal quale avevo tante aspettative viste le recensioni lette e gli amici che me ne avevano parlato bene ed invece è stata una delusione!
Quando ho un libro del genere tra le mani spero sempre di leggere una storia serrata, dalla quale non riesco a staccarmene, perchè voglio conoscere i segreti, i misteri, le verità nascoste invece qui mi sono trascinata pagina dopo pagina ed anche quando c'è stato qualche colpo di scena, l'impressione non è stata di stupore, ma mi è sembrato ci conoscere già cosa sarebbe successo e chi agiva nel male.
L'unica novità di questo thriller è la figura del "suggeritore" di un uomo che agisce nelle menti dei più deboli portando loro a far commettere fatti orribili e restando impunito perchè lui agisce nell'ombra senza lasciare indizi e prove!
"Uccidere, uccidere, uccidere....!"
Un libro dal quale avevo tante aspettative viste le recensioni lette e gli amici che me ne avevano parlato bene ed invece è stata una delusione!
Quando ho un libro del genere tra le mani spero sempre di leggere una storia serrata, dalla quale non riesco a staccarmene, perchè voglio conoscere i segreti, i misteri, le verità nascoste invece qui mi sono trascinata pagina dopo pagina ed anche quando c'è stato qualche colpo di scena, l'impressione non è stata di stupore, ma mi è sembrato ci conoscere già cosa sarebbe successo e chi agiva nel male.
L'unica novità di questo thriller è la figura del "suggeritore" di un uomo che agisce nelle menti dei più deboli portando loro a far commettere fatti orribili e restando impunito perchè lui agisce nell'ombra senza lasciare indizi e prove!
"Uccidere, uccidere, uccidere....!"
dolcifusa's review against another edition
2.0
Mi riservo di recensirlo dopo il secondo della serie. Ho multi dubbi e voglio capire se sono fondati o limitati al primo volume. Per ora il mio voto è 2 1/2.
wishmemonsters's review against another edition
3.0
Le livre a commencé à me perdre à partir de la voyance et c'est allé de mal en pis. J'ai eu du mal avec ce moment-là, mais ça n'a pas freiné mon investissement dans l'histoire, au début, toujours curieuse d'avoir des réponses. J'ai vraiment beaucoup apprécié l'histoire, je trouvais tous les mystères très engageants et l'enquête prenante, mais la dernière partie a vraiment gâché beaucoup de choses. Beaucoup trop de rebondissements gâchent selon moi l'impact des révélations. Même si on s'en doute, quand on apprend pour les parents de la dernière petite fille, ça a quand même un impact et ça explique des choses, répond à des questions, mais après ça, tout est décrédibilisé par les autres "rebondissements". C'était beaucoup trop et ça en est devenu ridicule et agaçant. "Tout ça pour ça ?", voilà ce que je me suis dit, sentiment que la toute dernière révélation sur le chuchoteur, sur laquelle le livre se finit, a renforcé. C'est dommage, car j'ai vraiment beaucoup aimé la majorité de l'histoire.