Take a photo of a barcode or cover
3.76 AVERAGE
3.76 AVERAGE
Oooh that was one big book! It's pretty tiring to read it cover to cover, but I'm glad I did it. Now I can cross it of my to-read list.
I'm not yet sure what I think of this book from a feminist point of view. On the one hand, there's a lot of less feminist material in this book, but on the other hand it's also full of strong independent women who know what they want. Best thing about it might be that female sexuality isn't seen as a bad thing, which I didn't expect because of the period it was written in. All the characters are just really diverse, and that's a good thing :)
I'm not yet sure what I think of this book from a feminist point of view. On the one hand, there's a lot of less feminist material in this book, but on the other hand it's also full of strong independent women who know what they want. Best thing about it might be that female sexuality isn't seen as a bad thing, which I didn't expect because of the period it was written in. All the characters are just really diverse, and that's a good thing :)
I read the Norton edition translated by Wayne A. Rebhorn, which uses modern American English and is incredibly accessible. I strongly recommend this edition, as both the forward and endnotes are excellent and provide a good deal of additional historical context.
While I didn’t read the Decameron for pleasure, I was pleasantly surprised by how genuinely enjoyable I found many of the stories. A few even made me laugh out loud, albeit often in a slightly horrified way (shoutouts to most of days 3 & 4). But some were a real slog (8.7’s horrible incel revenge fantasy and literally every Calandrino story, for example) and I had to force my way through them. (Yes, I did feel personally called out by the bit in the Author’s Conclusion where Boccaccio tells me I should have just skipped the ones that did not promise delight).
A good deal of the stories are predicated on misogynistic beliefs that were de rigueur for the time period - there’s literally a passage about how beating your wife is the correct, moral thing to do. But there are also many stories that subvert popular beliefs about women (both late-medieval and occasionally modern) in interesting ways. The women in these stories are often well-developed, intelligent and complex (and very, very horny). I decided to read these stories because I’m interested in historical attitudes towards gender and sexuality, and thus found it fascinating. If you have similar interests (and can stomach it), the Decameron is an illuminating work and well worth your time.
While I didn’t read the Decameron for pleasure, I was pleasantly surprised by how genuinely enjoyable I found many of the stories. A few even made me laugh out loud, albeit often in a slightly horrified way (shoutouts to most of days 3 & 4). But some were a real slog (8.7’s horrible incel revenge fantasy and literally every Calandrino story, for example) and I had to force my way through them. (Yes, I did feel personally called out by the bit in the Author’s Conclusion where Boccaccio tells me I should have just skipped the ones that did not promise delight).
A good deal of the stories are predicated on misogynistic beliefs that were de rigueur for the time period - there’s literally a passage about how beating your wife is the correct, moral thing to do. But there are also many stories that subvert popular beliefs about women (both late-medieval and occasionally modern) in interesting ways. The women in these stories are often well-developed, intelligent and complex (and very, very horny). I decided to read these stories because I’m interested in historical attitudes towards gender and sexuality, and thus found it fascinating. If you have similar interests (and can stomach it), the Decameron is an illuminating work and well worth your time.
Content Warnings
Graphic: Domestic abuse, Misogyny, Sexism
Moderate: Bullying, Infidelity, Rape, Sexual assault, Sexual content, Violence, Gaslighting
Minor: Animal cruelty, Homophobia, Antisemitism, Classism
funny
slow-paced
funny
lighthearted
medium-paced
Plot or Character Driven:
N/A
Strong character development:
No
Loveable characters:
N/A
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
A group of nobles take up residence in a country villa outside of Florence to escape the black death and keep themselves entertained by telling stories. Ten a day for ten days. They take turns settings the theme. This cycle of 100 stories has was influential to Chaucer and Shakespeare, and some of the stories have provided the plots to theatre, opera, novels, and film.
The tales give us a picture of 14th century European life—presumably from an aristocratic perspective—its attitudes toward wealth, politics, religion, the clergy, marriag, sex, gender, and society. Tales range from erotic, to comedic, to tragic.
I will say that the majority were ribald. In fact so many of the stories were about a man or woman going to great lengths to have extra-marital sex that it became repetitive and I began skipping stories.
In the end I would say that is a good collection to skim for the sake of literary/historical interest, but not worth reading all the way through. I did a lot of skimming and skipping.
The tales give us a picture of 14th century European life—presumably from an aristocratic perspective—its attitudes toward wealth, politics, religion, the clergy, marriag, sex, gender, and society. Tales range from erotic, to comedic, to tragic.
I will say that the majority were ribald. In fact so many of the stories were about a man or woman going to great lengths to have extra-marital sex that it became repetitive and I began skipping stories.
In the end I would say that is a good collection to skim for the sake of literary/historical interest, but not worth reading all the way through. I did a lot of skimming and skipping.
Uzun zamandır okumak istediğim, sevgili Cemre'nin incelemesini görünce dayanamayıp başladığım kitap Decameron.
Faucault Sarkacı'ndan sonra başladığım için ard arda iki yüksek sayfalı kitap okuyorum, boğulur muyum gibi bir endişem vardı ama sayfalar ilerledikçe gördüm ki yanılmışım.
Dil oldukça sade ve anlatım çok akıcı, yazıldığı döneme göre bakacak olursak hikayelerde oldukça ağır eleştiriler var. Özellikle Hristiyan papazlara dair yapılan göndermeler döneme ışık tutacak özellikle. Yazıldığı yıllara dair araştırmalardan sonra hikayelerde anlatılanların çok da gerçek dışı olduğunu düşünmedim. Sadece "bazı" fantastik unsurları masalsı buldum. Bu bölümlerde de sıkıldım diyemem.
Öyküler arasında bir bütünlük yok fakat bazı karakterleri başka öykülerde isim benzerliği bile olsa görebilmekteyiz.
Bana ilginç gelen şeylerden biri de hikayelerin başında verilen kısa özetler çünkü içinde hikayenin vurucu kısmına dair önemli bilgiler içeriyor. Bu yüzden ilk kraliçenin belirlediği temaya göre söylenen on öyküden sonra bu özet kısımları okumak istemedim. Neler olacağını bilerek detaylarda bir şeyler bulmaya çalışmak bana çok çekici gelmedi açıkçası.
Kitabı bitirince "decameron"un "on günün kitabı" anlamına geldiğini öğrendim ki kitap zaten onar öykülük bölümlerden oluşuyor. "Tarihte yazılmış ilk hikaye örneği" olduğunu okumuştum bir yerlerde. Bu bağlamda çok değerli bir eser.
Boccacio'nun bu eseri kadınların gönlünü hoş etmek için yazdığı söylense de bence kendini özgür hissetmek ve kalemini kısıtlamalar olmaksızın kullanmak amacıyla yazmış.
Kapak için de bir grafiker olarak ayrıca bir kaç söz etme hakkım olduğunu düşünüyorum. Bence bu eserin böyle bir kapağa ihtiyacı yok, zira içinde erotizmi çağrıştıran öyküler olsa da üslup çiğ değil. Yani göze batmıyor...
Filmi de çekilmiş, ama izleyeceğimi sanmıyorum. Sayfa sayısının çokluğu sizi ürkütmesin, akıcı, hızla ilerleyen bir eser. Bazı hikayelerin benzerlik taşımasından dolayı ara sıra tekrarlama hissi yaşamış olsam da okumaya geç kalmışım diyebilirim.
Kesinlikle tavsiye ederim!
Faucault Sarkacı'ndan sonra başladığım için ard arda iki yüksek sayfalı kitap okuyorum, boğulur muyum gibi bir endişem vardı ama sayfalar ilerledikçe gördüm ki yanılmışım.
Dil oldukça sade ve anlatım çok akıcı, yazıldığı döneme göre bakacak olursak hikayelerde oldukça ağır eleştiriler var. Özellikle Hristiyan papazlara dair yapılan göndermeler döneme ışık tutacak özellikle. Yazıldığı yıllara dair araştırmalardan sonra hikayelerde anlatılanların çok da gerçek dışı olduğunu düşünmedim. Sadece "bazı" fantastik unsurları masalsı buldum. Bu bölümlerde de sıkıldım diyemem.
Öyküler arasında bir bütünlük yok fakat bazı karakterleri başka öykülerde isim benzerliği bile olsa görebilmekteyiz.
Bana ilginç gelen şeylerden biri de hikayelerin başında verilen kısa özetler çünkü içinde hikayenin vurucu kısmına dair önemli bilgiler içeriyor. Bu yüzden ilk kraliçenin belirlediği temaya göre söylenen on öyküden sonra bu özet kısımları okumak istemedim. Neler olacağını bilerek detaylarda bir şeyler bulmaya çalışmak bana çok çekici gelmedi açıkçası.
Kitabı bitirince "decameron"un "on günün kitabı" anlamına geldiğini öğrendim ki kitap zaten onar öykülük bölümlerden oluşuyor. "Tarihte yazılmış ilk hikaye örneği" olduğunu okumuştum bir yerlerde. Bu bağlamda çok değerli bir eser.
Boccacio'nun bu eseri kadınların gönlünü hoş etmek için yazdığı söylense de bence kendini özgür hissetmek ve kalemini kısıtlamalar olmaksızın kullanmak amacıyla yazmış.
Kapak için de bir grafiker olarak ayrıca bir kaç söz etme hakkım olduğunu düşünüyorum. Bence bu eserin böyle bir kapağa ihtiyacı yok, zira içinde erotizmi çağrıştıran öyküler olsa da üslup çiğ değil. Yani göze batmıyor...
Filmi de çekilmiş, ama izleyeceğimi sanmıyorum. Sayfa sayısının çokluğu sizi ürkütmesin, akıcı, hızla ilerleyen bir eser. Bazı hikayelerin benzerlik taşımasından dolayı ara sıra tekrarlama hissi yaşamış olsam da okumaya geç kalmışım diyebilirim.
Kesinlikle tavsiye ederim!
I wouldn't choose to read this in my spare time, there's way too much happening but I'm glad that it was compulsory reading at uni because it was really interesting (much more upbeat than Chaucer)
Remarkably readable and endlessly enjoyable while just a little bit raunchy.