Scan barcode
fluentinsilence's review against another edition
4.0
‘We hebben de taal nodig om te proberen dat wat we niet begrijpen, wat onbevattelijk is voor onze geest, toch te formuleren.’
volgens Inghels is poëzie uitermate geschikt voor een uitvaart, en ik ben het wel met hem eens. ik denk aan Eliots sensatie van het uitgestelde begrip. eenzame uitvaarten in combinatie met dat uitgestelde begrip levert dit wonderlijke boek op, De eenzame uitvaart. ontroerend kan ik het niet noemen; iedereen denkt aan de dood, niemand begrijp de dood, iedereen sterft, niemand weet hoe het moet of zal gaan. iedereen sterft alleen, en als er gestorven is, is er niets anders meer. behalve achterblijvers. maar wat als die er niet zijn? eenzaam uit gaan. jezelf confronteren met eenzame gestorvenen, een bloemetje regelen en een dichter, dat is toch wel iets om te bewonderen. maar ontroerend kan ik het nog steeds niet noemen, zo zou het niet genoemd mogen worden, het impliceert dat het normaal is dat mensen worden begraven of uitgestrooid zonder dat iemand er bij stil staat. dat wil zeggen, iemand anders dan het bedrijf dat het bewerkstelligt.
toch is het normaal: vijf jaar, veertig eenzame uitvaarten. zal het dan toch ontroerend moeten noemen.
volgens Inghels is poëzie uitermate geschikt voor een uitvaart, en ik ben het wel met hem eens. ik denk aan Eliots sensatie van het uitgestelde begrip. eenzame uitvaarten in combinatie met dat uitgestelde begrip levert dit wonderlijke boek op, De eenzame uitvaart. ontroerend kan ik het niet noemen; iedereen denkt aan de dood, niemand begrijp de dood, iedereen sterft, niemand weet hoe het moet of zal gaan. iedereen sterft alleen, en als er gestorven is, is er niets anders meer. behalve achterblijvers. maar wat als die er niet zijn? eenzaam uit gaan. jezelf confronteren met eenzame gestorvenen, een bloemetje regelen en een dichter, dat is toch wel iets om te bewonderen. maar ontroerend kan ik het nog steeds niet noemen, zo zou het niet genoemd mogen worden, het impliceert dat het normaal is dat mensen worden begraven of uitgestrooid zonder dat iemand er bij stil staat. dat wil zeggen, iemand anders dan het bedrijf dat het bewerkstelligt.
toch is het normaal: vijf jaar, veertig eenzame uitvaarten. zal het dan toch ontroerend moeten noemen.
anastazija's review against another edition
5.0
respectvol niet meelijwekkend
aan elkaar geregen, iedereen is het waard
meevoelen eer betogen en spijt hebben
aan elkaar geregen, iedereen is het waard
meevoelen eer betogen en spijt hebben
More...