Reviews

The Fall of Gondolin by J.R.R. Tolkien

Only show reviews with written explanations

tales_through_the_pages's review against another edition

4.0

This is one of Tolkiens three great tales, Beren and Lúthien and The Children of Húrin being the other two. This story was also (I believe) one of Tolkiens earliest stories written in Middle Earth (developed during his war years in 1917) and helped set the backdrop for what would later become The Hobbit & LOTR books that we all love so much!

Set in the First Age of Middle-Earth at a time when elves were at the height of their power and Morgoth is the dominant evil power filling his lands with orcs, Balrogs and other monstorous creatures on a much larger scale then anything little ol’ Sauron could muster! Having read Children of Húrin a while ago I was super excited to jump back into this period of time!

These reads are a very different experience to a full novel like LOTR. Christopher Tolkien has taken the work of his father and publishes in what could be compared to a historical study of the text. We get the earliest ever form of the full story followed by subsequent dives into how Tolkien developed it as his vision of Middle Earth grew and subsequently the most up to date re-write of the first half of the story, unfortunately J.R.R Tolkien never finished the re-write but I feel the two version together tell a brilliant fantasy story!

As always these ‘historical’ works of Tolkien are a bit more difficult to read but I personally love the poetic nature of them. I also feel that if I’d read Beren and Lúthien before this I would have had a better grasp of some of the Simarill references.

It's an extremely enjoyable read for anyone that wants a bit more Tolkien and I can’t wait to read even more!

lakserk's review against another edition

Go to review page

4.0

Όπως και το Μπέρεν και Λούθιεν, η Πτώση της Γκοντόλιν καταπιάνεται με μια από τις τρεις μεγάλες ιστορίες της Πρώτης Εποχής της Μέσης Γης, και ιχνηλατεί (μέσα απ’ τα χειρόγραφα του συγγραφέα) πώς εξελίχτηκε αυτή στο μυαλό του Τόλκιν. Κεντρικός λοιπόν ήρωας εδώ είναι ο λιγότερο τραγικός εκ των δύο ηρωικών εκείνων ξαδερφιών (Τούριν και Τούορ), ο Τούορ, και η αφήγηση έχει να κάνει με την παιδική του ηλικία, την αναζήτηση και εύρεση της Γκοντόλιν, την ζωή του εκεί, την καταστροφή της πόλης από τις ορδές του Μόργκοθ, καθώς και την τύχη όσων επέζησαν, μέχρι και τον Πόλεμο της Οργής.

Η εξέλιξη του ύφους γραφής αλλά και του περιεχομένου είναι συναρπαστική. Συναντάμε (όπως και στο Μπέρεν και Λούθιεν) τις πρώτες πιο παραμυθένιες απόπειρες (Η πρώτη «Η Ιστορία της Πτώσης της Γκοντόλιν», γράφτηκε γύρω στο 1916 και είναι η μόνη ολοκληρωμένη διήγηση της πτώσης, ενώ περιέχει μια εξαιρετικά λεπτομερή περιγραφή της πολιορκίας και πτώσης της πόλης του Τούργκον) με γλώσσα σαφώς πιο γειωμένη και άτεχνη, για να καταλήξουμε στην τελευταία παραλλαγή (Ο Τούορ και ο ερχομός του στην Γκοντόλιν, η οποία που περιλαμβάνεται επίσης και στις Ατελείωτες Ιστορίες, και η οποία κόβεται δυστυχώς απότομα με την άφιξη του Τούορ στην κρυφή πόλη) που το κείμενό της είναι ένα πανέμορφο γλωσσικό αραβούργημα, ο Τόλκιν στα καλύτερά του.

Η εικονογράφηση από τον Alan Lee είναι υπέροχη, η μετάφραση της Ευγενίας Χατζηθανάση-Κόλλια απολαυστική όπως πάντα, ενώ η ίδια η σκληρόδετη έκδοση από τον Κέδρο είναι ένα μικρό κομψοτέχνημα.