You need to sign in or sign up before continuing.
Take a photo of a barcode or cover
3.86 AVERAGE
3.86 AVERAGE
Tout un exercice de présenter les contradictions et les nuances d'un peuple et son histoire de façon si concise et précise.
Je termine toutefois ce livre sur ma faim. Au-delà des expériences et des faits marquant, j'ai peiné à m'attacher au narrateur et à son histoire qui, d'ailleurs, aurait mérité plusieurs chapitres de plus!
Je termine toutefois ce livre sur ma faim. Au-delà des expériences et des faits marquant, j'ai peiné à m'attacher au narrateur et à son histoire qui, d'ailleurs, aurait mérité plusieurs chapitres de plus!
informative
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
if you want to know more or less about the current politics of russia and if you are interested in this topic, or if you want to learn how putin gained his current power slowly at first, here you go. it is written very well, easily and fluently. since it is historical fiction, not everything in it is 100% real, but if you want to learn about general events, you can read it as a starter book.
Le mage du Kremlin m’a introduite à la politique Russe en m’accrochant à l’histoire du conseiller fictif du Tsar, et par son biais, celle de Poutine.
Ce roman m’a amenée à remettre en question certaines de mes idées sur la Russie, sur l’humain, sur la guerre et sur le pouvoir. Mon opinion sur ces sujets a bougé et je lève mon chapeau à tout auteur qui réussit à éveiller la pensée critique.
Giuliano Da Empoili joue utilise un narrateur héros aux pensées très complexes mais si bien expliquées qu’elles m’ont transportées dans d’autres endroits et dans les trois dernières décennies sans m’essoufler.
Reconnaissante pour les apprentissages et le divertissement, je recommande ce livre à ceux qui veulent découvrir la Russie contemporaine sous un autre oeil.
Ce roman m’a amenée à remettre en question certaines de mes idées sur la Russie, sur l’humain, sur la guerre et sur le pouvoir. Mon opinion sur ces sujets a bougé et je lève mon chapeau à tout auteur qui réussit à éveiller la pensée critique.
Giuliano Da Empoili joue utilise un narrateur héros aux pensées très complexes mais si bien expliquées qu’elles m’ont transportées dans d’autres endroits et dans les trois dernières décennies sans m’essoufler.
Reconnaissante pour les apprentissages et le divertissement, je recommande ce livre à ceux qui veulent découvrir la Russie contemporaine sous un autre oeil.
fast-paced
dark
informative
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Complicated
informative
reflective
fast-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
Yes
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
dark
informative
mysterious
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
dark
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
No
Een indrukwekkend boek, dat waarschijnlijk een van de beste inzichten op de macht van Putin geeft (voorlopig dan, zo lang hij nog leeft). Het volgt het verhaal van Vadim Baranov, een fictief figuur gebaseerd op een van Poetin’s echte spin doctors. Vadim verteld over de ervaringen van zijn voorouders in de Sovjet Unie, over zijn ervaring in het Moskou van de jaren 90, en over zijn tijd als vertrouweling van de nieuwe “Tsaar”. Da Empoli je onder de huid kruipen van de hoofdrolspelers, maar de kleine verwijzingen naar waargebeurde gebeurtenissen gaven het verhaal extra gewicht. Wel had ik meer van dat soort verwijzingen verwacht, want voor een boek dat bijna drie decennia omspant (inclusief Poetin’s hele presidentiële carrière) gebeurt er eigenlijk best weinig. Natuurlijk gaat het meer om Vadim en zijn indrukken. En het verhaal wordt ook door hem verteld (op de bank, bij hem thuis, als een serie herinneringen), dus een uitvoerige geschiedenis zou wat raar geweest zijn misschien. Desalniettemin, er gebeurt niet super veel, en dat maakt het verhaal een beetje traag. Het help niet dat het verhaal ook best plotseling ophoudt: opeens krijgt Vadim slecht nieuws, kijkt hij in de ogen van z’n partner, en vertrekt ie. En er is geen spanning bij zijn vertrek. Voor iemand die relatief weinig karakterontwikkeling doormaakt was het toch vreemd dat het voorlaatste hoofdstuk vol zat met een tirade over moderne technologie en westerse democratie (met een vleugje coronavirus), gevolgd door een emotioneel hoofdstuk over zijn dochter. Maar wellicht komt er gauw een deel twee, dat over de gebeurtenissen van het afgelopen jaar gaat. Daar zou je waarschijnlijk makkelijk nog zo’n boek over kunnen schrijven.