Reviews

De wetten by Connie Palmen

Only show reviews with written explanations

Ik weet niet echt wat ik er van vindt. Soms er gebeurde er veel maar andere stukken waren zo zweverig en filosofisch dat het echt saai werd en ik er ook niet veel meer van begreep. De hele strekking van het verhaal is me ook niet duidelijk.

estrela_starpower's review against another edition

Go to review page

reflective slow-paced

Plot- or character-driven? Character
Strong character development? No
Loveable characters? No
Diverse cast of characters? Yes
Flaws of characters a main focus? No

3.0

„Ich versuchte, mir mein Studium so einzurichten, daß ich zu Hause Bücher lesen oder schweigend in den Vorlesungen sitzen konnte.“

Neben den philosophischen Inhalten ihres Studiums lernt die Protagonistin sieben Männer kennen. Ich hätte mir noch mehr Verbindungen zwischen den Geschichten gewünscht, habe den Schreibstil aber als angenehm empfunden.

meikemols's review

Go to review page

emotional reflective fast-paced

Plot- or character-driven? Character
Loveable characters? No
Diverse cast of characters? No
Flaws of characters a main focus? No

3.0

waggeldoris's review against another edition

Go to review page

challenging mysterious reflective medium-paced

Plot- or character-driven? A mix
Strong character development? Yes
Loveable characters? No
Diverse cast of characters? Yes
Flaws of characters a main focus? Yes

3.25

susannedeheer's review against another edition

Go to review page

adventurous reflective medium-paced

Plot- or character-driven? Character
Strong character development? Yes
Loveable characters? Yes
Diverse cast of characters? N/A
Flaws of characters a main focus? Yes

4.75

Mooi hoe dit boek voor mijn moeder toen ze jong was ook al veel betekende, en voor mij nu nog steeds enorm herkenbaar is. Connie Palmen is er in geslaagd een hyperpersoonlijk verhaal universeel te maken, of tenminste voor jonge vrouwen (ik ben oprecht benieuwd hoe mannen dit boek ervaren. Voelen ze zich aangevallen, gehoord, genegeerd?)
Vaak tegelijkertijd als het luisterboek gelezen die Connie zelf voorlas. Dat bracht mooi haar humor en tegelijkertijd melancholie naar boven. In het theaterstuk van ITA vond ik deze nuance minder goed voelbaar. Ook de opbouw van het boek sluit naadloos aan bij haar intentie. Het zijn stuk voor stuk wetten die mannen haar opleggen/aanreiken. En in het eindmonoloog de impact daarvan op haar bestaan duidelijk maakt.