Take a photo of a barcode or cover
I understand why this is a classic and why many people enjoy it... I, however, did not.
I am still glad that I took the time to read it for the same reason I never really regret reading a classic. Every time I read one, it helps me to further map out the evolutions in story telling. This book was the first of its kind on many fronts and is very deserving of the high praise it tends to get. I just couldn't really find any personal enjoyment in it. I doubt it is something I will read again in the future but I would recommend anyone to read it at least once for its historical significance to literature as a whole.
I am still glad that I took the time to read it for the same reason I never really regret reading a classic. Every time I read one, it helps me to further map out the evolutions in story telling. This book was the first of its kind on many fronts and is very deserving of the high praise it tends to get. I just couldn't really find any personal enjoyment in it. I doubt it is something I will read again in the future but I would recommend anyone to read it at least once for its historical significance to literature as a whole.
adventurous
challenging
dark
emotional
sad
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
i had to read it for a uni subject and i wasn’t really in the mood :(
Shelley’s language is unbelievably good. Every sentence is intentional and vivid. The depth she brings to the main characters should be a masterclass for today’s writers.
challenging
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
dark
slow-paced
adventurous
dark
mysterious
reflective
slow-paced
Plot or Character Driven:
A mix
adventurous
challenging
dark
emotional
inspiring
mysterious
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
dark
mysterious
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
De roman 'Frankenstein' blijkt niet eng, maar tragisch te zijn. Victor Frankenstein is een Genuese student (niks gekke geleerde), die inderdaad van dood materiaal een wezen maakt en het tot leven brengt (hoe blijft echter onduidelijk en bliksem komt er niet aan te pas), maar dit nieuwe leven meteen met walging ontvlucht.
Frankenstein vertelt zelf zijn verhaal aan ene kapitein R. Walton, die hij ontmoet op de Noordpool en die zelf het verhaal weer vertelt via brieven aan zijn zus Margaret, wat de roman tot een raamvertelling maakt. Het verhaal is uitvoerig, van Frankensteins geboorte tot dood en extreem romantisch, vol sensitieve zinnen en grootse gebaren, maar met een sterk filosofisch en humanistisch thema. De roman stelt vragen als 'wat is leven?', 'wat maakt de mens mens?' en 'wat zijn de verantwoordelijkheden van een schepper t.o.v. zijn creaties' zonder hierop simpele antwoorden te geven.
Hoogtepunt is het relaas van het monster zelf, dat hij aan zijn schepper vertelt op een alp.
Shelley's Frankenstein heeft dus ca. niks met de films van doen, het is niet eng, Frankenstein geen evil scientist en het monster geen dom wezen. Het is een romantisch boek dat compassie en humaniteit hoog in het vaandel draagt. Het is daarmee net zo goed een product van de verlichting als van de romantiek.
Frankenstein vertelt zelf zijn verhaal aan ene kapitein R. Walton, die hij ontmoet op de Noordpool en die zelf het verhaal weer vertelt via brieven aan zijn zus Margaret, wat de roman tot een raamvertelling maakt. Het verhaal is uitvoerig, van Frankensteins geboorte tot dood en extreem romantisch, vol sensitieve zinnen en grootse gebaren, maar met een sterk filosofisch en humanistisch thema. De roman stelt vragen als 'wat is leven?', 'wat maakt de mens mens?' en 'wat zijn de verantwoordelijkheden van een schepper t.o.v. zijn creaties' zonder hierop simpele antwoorden te geven.
Hoogtepunt is het relaas van het monster zelf, dat hij aan zijn schepper vertelt op een alp.
Spoiler
Hij blijkt zijn leven als onwetende tabula rasa te zijn begonnen, onschuldig en nobel, maar primitief. Via het begluren van een arme familie leert hij spreken, lezen en wat de mens is. Maar hij groeit bitter, wanneer hij consequent door de mens wordt afgewezen en hij realiseert dat hijzelf een uniek monster is. Als zijn schepper hem zelfs afwijst en zijn verzoek tot het maken van een vrouwelijke compaan niet inwilligt, vervalt het monster tot het kwaad en vermoordt het al Frankensteins geliefden. Maar het is belangrijk dat alléén het monsters uiterlijk als afschuwwekkend wordt beschreven, het is verder net zo sensitief, nobel en tragisch als zijn schepper en wanneer aan het einde hij zijn schepper dood vindt, rouwt het en rest het niets anders dan zelfmoord.Shelley's Frankenstein heeft dus ca. niks met de films van doen, het is niet eng, Frankenstein geen evil scientist en het monster geen dom wezen. Het is een romantisch boek dat compassie en humaniteit hoog in het vaandel draagt. Het is daarmee net zo goed een product van de verlichting als van de romantiek.