3.6 AVERAGE

tushie's review against another edition

DID NOT FINISH

Te beladen.

Een indrukwekkend boek, met een zwaar thema. De schrijfster probeert, na de dood van haar man A., te onderzoeken hoe hun relatie die in het begin zo geweldig was, onder haar ogen verbrokkeld. Niet alleen haar huwelijk maar ook haar huis wordt letterlijk overladen met te lang bewaarde dingen. A. stort na zijn pensionering helemaal in. Hij had een belangrijke baan bij de GGZ, maar lijkt zelf ook geneigd te zijn tot zwaarmoedigheid. Dat alles wordt veroorzaakt door de dood van zijn zusje Dokie, toen hij 4 jaar was en Dokie 7 jaar. Zij was als een moeder voor hem. Hij heeft een grote angst om verlaten te worden en daarom hecht hij zich liever niet aan iemand en houdt ze allemaal op afstand, zo ook zijn vrouw. Terwijl ze langzaam, vertrek voor vertrek opruimt en, geholpen door haar zusje en zonen, dingen sorteert en weggooit, krijgt het huis en Christien meer ruimte om te ademen en om weer vrolijkheid toe te laten in haar huis en haar hoofd.
Veel van wat in dit boek beschreven staat komt akelig dicht bij mijn eigen situatie, en dat maakt het des te indrukwekkender. Ik herken dat dal waar ook mijn man inviel na zijn pensionering en de vlagen van zwaarmoedigheid waardoor hij steeds minder ging meedoen met familiedingen, hoewel dat een andere oorzaak lijkt te hebben.
inneedofbooks's profile picture

inneedofbooks's review

3.0
slow-paced

Zoveel gehuild bij dit boek omdat het zo levendig geschreven is en ik ook heel veel dingen herken soms in mijn familie. Het gaat over rouw, maar ook een huwelijk waarin geen verbinding meer is maar wel doorgaat, maar ook over feminisme en de rol van vrouwen en mannen in het gezien en over de mental load die vrouwen hierin vaak dragen. Ik vind het een goeie tip dit boek!!
emotional reflective sad medium-paced
emotional reflective sad medium-paced
challenging dark emotional inspiring reflective sad medium-paced

In Beladen huis spreekt Christien over het leven van haar man, hun liefde en het verlies. Ze schreef dit boek na het overlijden van haar man en hoewel dat een groot verlies is, schrijft ze vooral over het levend verlies. Het verlies tijdens hun leven door hun band die veranderde, maar ook het verlies van ouderfiguren die misschien wel fysiek maar niet mentaal en emotioneel beschikbaar zijn.

Een krachtig verhaal dat merkbaar is opgeschreven door iemand die niet voor het eerst schrijft. Het is een mooi opgebouwd, logisch doorlopend en fijn levend verhaal waarin ze hun leven onder de loep legt. Nergens voelde het voor mij als een beschuldiging. Op momenten dat ik even dacht: "hmm, dit wordt misschien eenzijdig", bracht ze altijd het perspectief van anderen terug. Of dat nou van haar man was via de brieven en emails die hij haar stuurde of van vrienden, familie, haar kinderen.

Wat ik wel een beetje gek vond, was dat in het boek de voornaam van haar man niet genoemd wordt. Christie maakt gebruik van A. om hem aan te duiden. Dat voelde een beetje onnodig mysterieus gezien het feit dat ze niet onder pseudoniem schrijft.

Maar al met al zeker een goed relaas over hun leven en liefde met duidelijke aandacht voor de psychoanalytische kant.

tessamaria's review

3.25
informative reflective fast-paced
challenging dark reflective sad fast-paced