Take a photo of a barcode or cover
4.04 AVERAGE
4.04 AVERAGE
dark
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
4.5/5
*
گه قرار بر دیوونگی باشه، قلم کلاریس لیسپکتور دیوونگیه و اگه فقط یه دیوونه توی جهان وجود داشته باشه، اون منم. دیوونه‌ترین، مجنون‌ترین، شیداترین. اصلا نمی‌دونم از کجا شروع کنم، از چی یا کی بگم؟که خود شخص نویسنده ارجحیت داره یا جادویی از جریان ذهنیش تراوش کرده روی صفحه‌ی کاغذ؟
فقط همینقدر می‌دونم که مقدر شده بعضی از نویسنده‌ها، یه روزی، بدون هیچ پیش زمینه‌ای جذابیت‌شون رو برای لحظه‌ای جلوی قلبت آشکار کنن و تو جز راه دادنشون به قلبت کار دیگه‌ای ازت برنیاد.
وقتی برای اولین بار کافکا و ریلکه می‌خوندم، چنین حسی داشتم. اون حس پر شدن. اون درخشش ستاره‌ای. اون شوق لمس گستره‌ای از افکار، که حس می‌کردم فقط خودم دارمش ، در جسم ادبیات، در کالبد واژه‌ها از من صحرای دیگه‌ای می‌ساخت. صحرایی که با هر خط، از نو متولد می‌شد.
اولین کتاب من از این بانوی مهاجر، از قضا آخرین کتابی بود که قبل از قرار گرفتنش توی بستر بیماری لاعلاج و بعد از اون چشم فرو بستن، به زندگی من پا گذاشت. و من هر لحظه دنبال توصیفی بودم که بتونم این زن رو باهاش تصویر کنم. اما نشد. نتونستم.
کلاریس لیسپکتور یک نابغه‌‌ی دیوونه‌ی نوشتن بود و از من جز دیوونه شدن برای خوندن و مزه مزه کردن کلماتش برنمی‌اومد.
پی نوشت: الکن بودنم رو ببخشید. حواس کافی برای دقیق نگاشتن حس و حالم و درون‌مایه این کتاب رو در حال حاضر ندارم.
*
گه قرار بر دیوونگی باشه، قلم کلاریس لیسپکتور دیوونگیه و اگه فقط یه دیوونه توی جهان وجود داشته باشه، اون منم. دیوونه‌ترین، مجنون‌ترین، شیداترین. اصلا نمی‌دونم از کجا شروع کنم، از چی یا کی بگم؟که خود شخص نویسنده ارجحیت داره یا جادویی از جریان ذهنیش تراوش کرده روی صفحه‌ی کاغذ؟
فقط همینقدر می‌دونم که مقدر شده بعضی از نویسنده‌ها، یه روزی، بدون هیچ پیش زمینه‌ای جذابیت‌شون رو برای لحظه‌ای جلوی قلبت آشکار کنن و تو جز راه دادنشون به قلبت کار دیگه‌ای ازت برنیاد.
وقتی برای اولین بار کافکا و ریلکه می‌خوندم، چنین حسی داشتم. اون حس پر شدن. اون درخشش ستاره‌ای. اون شوق لمس گستره‌ای از افکار، که حس می‌کردم فقط خودم دارمش ، در جسم ادبیات، در کالبد واژه‌ها از من صحرای دیگه‌ای می‌ساخت. صحرایی که با هر خط، از نو متولد می‌شد.
اولین کتاب من از این بانوی مهاجر، از قضا آخرین کتابی بود که قبل از قرار گرفتنش توی بستر بیماری لاعلاج و بعد از اون چشم فرو بستن، به زندگی من پا گذاشت. و من هر لحظه دنبال توصیفی بودم که بتونم این زن رو باهاش تصویر کنم. اما نشد. نتونستم.
کلاریس لیسپکتور یک نابغه‌‌ی دیوونه‌ی نوشتن بود و از من جز دیوونه شدن برای خوندن و مزه مزه کردن کلماتش برنمی‌اومد.
پی نوشت: الکن بودنم رو ببخشید. حواس کافی برای دقیق نگاشتن حس و حالم و درون‌مایه این کتاب رو در حال حاضر ندارم.
dark
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
“there was always a sense that [lispector] was deeply mystified by the world, and uncomfortable with life itself.”
her prose is gorgeous. hazy and dreamlike and makes me wish that i knew portuguese so i could read the original. love you clarice. sometimes she says something so close to my heart that it makes my pulse quicken a bit and i have to put the book down. found myself underlining a sentence i liked on nearly every page.
her prose is gorgeous. hazy and dreamlike and makes me wish that i knew portuguese so i could read the original. love you clarice. sometimes she says something so close to my heart that it makes my pulse quicken a bit and i have to put the book down. found myself underlining a sentence i liked on nearly every page.
read this over one drizzly, grey afternoon with a corona and i think it’s a book that would benefit from a reread over a longer period of time.
emotional
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Masterful
Tive, a par de algumas pessoas do clube de leitura do podcast, alguma dificuldade em entrar no livro. Tentando pegar nele pela primeira vez, não consegui entrar na escrita.
Depois de uma segunda tentativa, e aceitando a maneira um pouco caótica do pensamento, ficamos a gostar e até intrigados com o resultado da maneira de descrever os acontecimentos e, mais importante, os pensamentos da personagem principal.
Macabea vive com o que tem. Nunca pensou que podia ambicionar mais e esse é o grande problema.
Fiquei muitíssimo agradado com a escrita de Clarice, mas, como disse, não foi fácil de me habituar. O que "vendeu" foi mesmo o humor.
Quero agora perceber se esse sarcasmo e humor era uma característica das personagens deste livro ou mesmo da escrita de Clarice.
O próximo a ler será o livro de contos. Ando de olho dele há um ano, desde a feira do livro.
Depois de uma segunda tentativa, e aceitando a maneira um pouco caótica do pensamento, ficamos a gostar e até intrigados com o resultado da maneira de descrever os acontecimentos e, mais importante, os pensamentos da personagem principal.
Macabea vive com o que tem. Nunca pensou que podia ambicionar mais e esse é o grande problema.
Fiquei muitíssimo agradado com a escrita de Clarice, mas, como disse, não foi fácil de me habituar. O que "vendeu" foi mesmo o humor.
Quero agora perceber se esse sarcasmo e humor era uma característica das personagens deste livro ou mesmo da escrita de Clarice.
O próximo a ler será o livro de contos. Ando de olho dele há um ano, desde a feira do livro.
dark
emotional
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
N/A
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
A masterpiece.
dark
reflective
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
Complicated
Don‘t know what happened.
Everybody and their mother is praising this one. But I don’t get it. I must not get it because it seems so straight forward like everything is explained and sure there is a plot but Iw as expecting more than a normal story, also more than a self reflective story where the author/pseudo author ruminates on his powers and decisions.
I really want to read more of her but now I‘m scared…
Everybody and their mother is praising this one. But I don’t get it. I must not get it because it seems so straight forward like everything is explained and sure there is a plot but Iw as expecting more than a normal story, also more than a self reflective story where the author/pseudo author ruminates on his powers and decisions.
I really want to read more of her but now I‘m scared…
Me hace falta leer más a Clarice Lispector porque creo que su lenguaje es precioso pero no se me hizo mega maravillosa la historia como suelen comentar de ella.