Scan barcode
Reviews
Sally Rooney 2 Books Collection Set (Conversations with Friends & Normal People) by Sally Rooney
irisb93's review
emotional
lighthearted
medium-paced
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? Yes
- Flaws of characters a main focus? Yes
3.0
nicolevde's review against another edition
4.0
In 2017 bestormde Sally Rooney (1991) de literaire wereld met haar debuut Gesprekken met vrienden, waarna critici haar kroonden tot de ‘Salinger van de Snapchat-generatie’. Met Normale mensen maakt ze deze bijnaam waar en weet ze wederom feilloos de huidige tijdgeest te duiden.
Net als in Gesprekken met vrienden zoomt Rooney ook nu in op de karakterontwikkeling van een beperkt aantal personages. Centraal staat de liefdesgeschiedenis tussen Marianne en Connell, die allebei opgroeien in een kleine stad aan de westkust van Ierland. Vanaf de eerste pagina is duidelijk dat ze afkomstig zijn uit verschillende milieus, zowel in economisch als in sociaal opzicht. Marianne’s familie betaalt Connells moeder om hun huis schoon te maken, maar op de middelbare school zijn de rollen omgekeerd. Hij staat bekend als een aardige jongen met veel vrienden, terwijl Marianne sociaal geïsoleerd is en weinig contact heeft met klasgenoten.
De plot lijkt op het eerste gezicht op een highschoolfilm uit de jaren negentig, waarin een sociaal geïsoleerd meisje uitgaat met de populairste jongen van de school, waarna ze transformeert tot een knappe verschijning met veel vrienden. Toch speelt Rooney in Normale mensen juist met dit soort verwachtingen en laat ze zien hoe de rollen ook kunnen omdraaien. Dit blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat Marianne beter weet te aarden op de universiteit in Dublin dan de altijd zo populaire Connell. Nadat hij een aantal maanden geen contact met haar heeft gehad, is hij verrast door deze ommezwaai in hun sociale posities. ‘Over haar schouder zegt ze: Zo terug. Uit die opmerking en uit haar houding maakt hij op dat al die mensen op het feest vrienden van haar zijn, dat ze veel vrienden heeft en gelukkig is.’
In de vier jaar die de roman bestrijkt, is Marianne zelfverzekerd in de keuzes die ze maakt, terwijl Connell gevoelig blijft voor wat andere mensen van hem denken. Door deze onzekerheid wil hij bijvoorbeeld in het begin van het boek hun relatie geheim houden, uit angst voor de reacties van zijn vrienden. ‘De laatste tijd wordt hij verteerd door het gevoel dat hij eigenlijk uit twee afzonderlijke mensen bestaat en binnenkort zal moeten kiezen wie hij voltijds wil zijn en wie hij achterlaat.’
Beide personages moeten leren dat een eigen identiteit niet iets is wat voor de rest van je leven vastligt, maar onderhevig kan zijn aan verandering, al dan niet beïnvloedt door percepties van mensen uit je omgeving. Een worsteling voor Rooney’s generatie die haar zelfbeeld moet behouden ten overstaan van perfecte plaatjes op sociale media, maar Normale mensen is ook herkenbaar voor iedereen die niet dagelijks op Snapchat is te vinden.
Net als in Gesprekken met vrienden zoomt Rooney ook nu in op de karakterontwikkeling van een beperkt aantal personages. Centraal staat de liefdesgeschiedenis tussen Marianne en Connell, die allebei opgroeien in een kleine stad aan de westkust van Ierland. Vanaf de eerste pagina is duidelijk dat ze afkomstig zijn uit verschillende milieus, zowel in economisch als in sociaal opzicht. Marianne’s familie betaalt Connells moeder om hun huis schoon te maken, maar op de middelbare school zijn de rollen omgekeerd. Hij staat bekend als een aardige jongen met veel vrienden, terwijl Marianne sociaal geïsoleerd is en weinig contact heeft met klasgenoten.
De plot lijkt op het eerste gezicht op een highschoolfilm uit de jaren negentig, waarin een sociaal geïsoleerd meisje uitgaat met de populairste jongen van de school, waarna ze transformeert tot een knappe verschijning met veel vrienden. Toch speelt Rooney in Normale mensen juist met dit soort verwachtingen en laat ze zien hoe de rollen ook kunnen omdraaien. Dit blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat Marianne beter weet te aarden op de universiteit in Dublin dan de altijd zo populaire Connell. Nadat hij een aantal maanden geen contact met haar heeft gehad, is hij verrast door deze ommezwaai in hun sociale posities. ‘Over haar schouder zegt ze: Zo terug. Uit die opmerking en uit haar houding maakt hij op dat al die mensen op het feest vrienden van haar zijn, dat ze veel vrienden heeft en gelukkig is.’
In de vier jaar die de roman bestrijkt, is Marianne zelfverzekerd in de keuzes die ze maakt, terwijl Connell gevoelig blijft voor wat andere mensen van hem denken. Door deze onzekerheid wil hij bijvoorbeeld in het begin van het boek hun relatie geheim houden, uit angst voor de reacties van zijn vrienden. ‘De laatste tijd wordt hij verteerd door het gevoel dat hij eigenlijk uit twee afzonderlijke mensen bestaat en binnenkort zal moeten kiezen wie hij voltijds wil zijn en wie hij achterlaat.’
Beide personages moeten leren dat een eigen identiteit niet iets is wat voor de rest van je leven vastligt, maar onderhevig kan zijn aan verandering, al dan niet beïnvloedt door percepties van mensen uit je omgeving. Een worsteling voor Rooney’s generatie die haar zelfbeeld moet behouden ten overstaan van perfecte plaatjes op sociale media, maar Normale mensen is ook herkenbaar voor iedereen die niet dagelijks op Snapchat is te vinden.
laura10bed's review
fast-paced
- Strong character development? Yes
- Loveable characters? Yes
- Diverse cast of characters? No
5.0
emilychu23's review
5.0
5 Stars
A raw insight on relationships and how they fall apart and come together again and an irresistible pull between two people. It was really well written and I definitely related to most characters, whether I liked it or not.
A raw insight on relationships and how they fall apart and come together again and an irresistible pull between two people. It was really well written and I definitely related to most characters, whether I liked it or not.
ethelkleppinger's review
3.0
Beautiful writing, the author is a keen observer and interpreter of humans. Hated all the characters and didn’t feel connected to any of them. That may have been the purpose? I’m still thinking about the book, so there’s that.
aaronoakes's review
4.0
This book is depressing in the best way. It lets us get to know a group of morally grey characters and their unorthadox relationship models, and understand that our own relationship models are societally conditioned, and not necessarily natural. It's full of socialist political arguments and includes gay and bisexual characters without making the story about their struggles with sexual orientation, but rather their sexuality as it relates to monogamy.
The morality of each of the characters is constantly in question, especially the main character, Frances. There's something very Oscar Wilde about the way that her emotional and moral turmoil seems to manifest itself physically in her body, and it's interesting to see how her theoretical moral beliefs are often contradicted by her actions.
I enjoyed this a lot more than I enjoyed Normal People and I would definitely recommend it to anyone who asks.
The morality of each of the characters is constantly in question, especially the main character, Frances. There's something very Oscar Wilde about the way that her emotional and moral turmoil seems to manifest itself physically in her body, and it's interesting to see how her theoretical moral beliefs are often contradicted by her actions.
I enjoyed this a lot more than I enjoyed Normal People and I would definitely recommend it to anyone who asks.
ileanamar's review
5.0
Because you need to re-read it after binge watching the series because you can't let go.
sofialister's review
2.0
it’s hard to root for a couple wherein they just has so brutually & obviously hurt the other, but also only seem to be able to be nice to each other. idk i felt like everyone sucked and THAT ENDING suggested that i went through all that pain for nothing. after 300 pages, not one sliver of character development.
2.5/5 stars
2.5/5 stars
siwe's review
3.0
Imma go back to school and write a dissertation on this book because wow. also grappling with the star system a bit because three stars isn’t meh but I have issues with it being a four star rating. ☝🏾 Let's go for 3.5 stars
adamjames's review
5.0
Intimate and personal in a way that felt fascinating yet strangely perverse. The characters felt real and human in a way that was more frustrating than romantic, and I thought the plain, often too-simple prose worked perfectly for the tone and themes of the novel and seemed to hold a questioning mirror up to the reader (or, at least this one), while the other idiosyncratic literary choices also felt somehow appropriate.