Take a photo of a barcode or cover
3.98 AVERAGE
3.98 AVERAGE
adventurous
lighthearted
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Short but sweet tale for kids about Odd, who saves Asgard and the Aesir.
Yorumun orijinali: http://kitaphayvaniningunlugu.blogspot.com/2013/01/kitap-yorumu-odd-ve-ayaz-devleri-neil.html#more
Odd ve Ayaz Devleri, Neil Gaiman'ın Türkçe olarak yayımlanan son kitabı. Kitap henüz Perşembe günü çıkmıştı ve Cuma günü benim elimdeydi. Eh, Neil Gaiman söz konusu olunca beklemeye hiç mi hiç gelmiyor, efendim. Çünkü neymiş; Neil bir harikaymış! Bana hasret çektiren, "ah olsa da okusam!" dedirttiren nadir yazarlardan kendisi. Çok seviyorum çok, öyle böyle değil. Karanlık, aynı zamanda eğlenceli tarafını, tuhaf huylarını, her şeyini.
Sanırım bu kadar Neil Gaiman övgüsü yeterli, biraz da Odd ve Ayaz Devleri'ni anlatalım.
Kitap 96 sayfa(cık). Ve bir çocuk romanı. Tabii Neil'ın kaleminden çıkan çocuk kitaplarını bilirler onu daha önce okuyanlar. Odd ve Ayaz Devleri'ni İngiltere'de düzenlenen Dünya Kitap Günü için yazmış Neil. Bu kısacık kitap neler mi anlatıyor? Nors mitolojisi desem.
Amerikan Tanrıları'nda doya doya, sindire sindire okumuştum Neil'in mitolojik kurgusunu. Ancak bu kitapta da hani tamamen olmasa da küçük bir tadını aldım aynı şeyin. Elbette yetmedi, yetemedi. Tadı damağımda kaldı.
Bir Odd'umuz var. Norveç'teki bir kasabada yaşayan küçük bir çocuk. Babasını bir deniz seferinde kaybetmiş. Annesi ise daha sonra Şişko Elfred dediği sinir mi sinir bir adamla evlenmiş. Üstelik Odd o kadar talihsiz bir çocuk ki, babası gibi ahşap işleriyle uğraşmak için odun keserken bir ağaç düşürüp tek ayağını kullanamaz hale gelmiş.
Köylülerin hasretle beklediği bahar ise gelmek bilmiyor bir türlü! Kış bu sene bir nedenden sürdükçe sürüyor. Ve Odd bir gün evinden çıkıp babasının bir zamanlar çalışmak için kullandığı kulübeye gidiyor. Odd bir sabah kulübede uyandığında kapısının önündeki tilkiyi fark ediyor. Tilkinin ona adeta peşinden gelmesini söylediğini anlayan çocuk tereddüt etmen peşine takılıyor hayvanın. Ardından bir kartal katılıyor onlara. Sonra da bir ağaç kovuğuna sıkışmışken kurtardığı ayı. Tilki, Kartal ve Ayı'yı onun yolunu kaybettiği kulübesine dönmesine yardım edince bizim Odd da onları içeri alıyor.
Gece yarısı konuştuklarını duyana kadar onların normal hayvanlar olduğunu düşünüyor Odd. Ancak durum öyle değil. Bu hayvanlar Tanrıların ta kendileri! Yani Odin, Thor ve Loki. Üç Tanrı'yı hayvan formuna sokan ise evleri Asgard'ı ele geçiren bir Ayaz Dev'i. Tahmin edersiniz ki, Asgard'ı kurtarmak bizim küçük Odd'dan başka birinin görevi değil.
Nors yani İskandinav mitolojisini çok severim. Neil Gaiman yazınca daha da çok severim. Kitabın konusu bu olunca sevmem kaçınılmazdı bu yüzden. Ama dikkat etmeniz gereken bir şey var; bu bir çocuk kitabı. Öyle çok büyük beklentilere girmemek gerek. Ancak tadını yakalarsanız birkaç saatlik çok eğlenceli vakit geçirebilirseniz. Ben öyle yaptım. Kapağı kapattığımda suratımda bir gülümseme vardı.
Uzun lafın kısası; "ben çocuk mocuk dinlemem her türlü okurum arkadaş" diyenler hemen alsınlar kitabı. Neil Gaiman okuyup sevmiş olanlar ise herhalde çoktan kütüphanelerine koymuşlardır bile.
Son olarak bu kitap kesmedi Neil hasretimi hiç. Aksine tavan yaptırdı. En yakın zamanda elimdeki diğer kitaplarını da hatmetmeyi planlıyorum.
Odd ve Ayaz Devleri, Neil Gaiman'ın Türkçe olarak yayımlanan son kitabı. Kitap henüz Perşembe günü çıkmıştı ve Cuma günü benim elimdeydi. Eh, Neil Gaiman söz konusu olunca beklemeye hiç mi hiç gelmiyor, efendim. Çünkü neymiş; Neil bir harikaymış! Bana hasret çektiren, "ah olsa da okusam!" dedirttiren nadir yazarlardan kendisi. Çok seviyorum çok, öyle böyle değil. Karanlık, aynı zamanda eğlenceli tarafını, tuhaf huylarını, her şeyini.
Sanırım bu kadar Neil Gaiman övgüsü yeterli, biraz da Odd ve Ayaz Devleri'ni anlatalım.
Kitap 96 sayfa(cık). Ve bir çocuk romanı. Tabii Neil'ın kaleminden çıkan çocuk kitaplarını bilirler onu daha önce okuyanlar. Odd ve Ayaz Devleri'ni İngiltere'de düzenlenen Dünya Kitap Günü için yazmış Neil. Bu kısacık kitap neler mi anlatıyor? Nors mitolojisi desem.
Amerikan Tanrıları'nda doya doya, sindire sindire okumuştum Neil'in mitolojik kurgusunu. Ancak bu kitapta da hani tamamen olmasa da küçük bir tadını aldım aynı şeyin. Elbette yetmedi, yetemedi. Tadı damağımda kaldı.
Bir Odd'umuz var. Norveç'teki bir kasabada yaşayan küçük bir çocuk. Babasını bir deniz seferinde kaybetmiş. Annesi ise daha sonra Şişko Elfred dediği sinir mi sinir bir adamla evlenmiş. Üstelik Odd o kadar talihsiz bir çocuk ki, babası gibi ahşap işleriyle uğraşmak için odun keserken bir ağaç düşürüp tek ayağını kullanamaz hale gelmiş.
Köylülerin hasretle beklediği bahar ise gelmek bilmiyor bir türlü! Kış bu sene bir nedenden sürdükçe sürüyor. Ve Odd bir gün evinden çıkıp babasının bir zamanlar çalışmak için kullandığı kulübeye gidiyor. Odd bir sabah kulübede uyandığında kapısının önündeki tilkiyi fark ediyor. Tilkinin ona adeta peşinden gelmesini söylediğini anlayan çocuk tereddüt etmen peşine takılıyor hayvanın. Ardından bir kartal katılıyor onlara. Sonra da bir ağaç kovuğuna sıkışmışken kurtardığı ayı. Tilki, Kartal ve Ayı'yı onun yolunu kaybettiği kulübesine dönmesine yardım edince bizim Odd da onları içeri alıyor.
Gece yarısı konuştuklarını duyana kadar onların normal hayvanlar olduğunu düşünüyor Odd. Ancak durum öyle değil. Bu hayvanlar Tanrıların ta kendileri! Yani Odin, Thor ve Loki. Üç Tanrı'yı hayvan formuna sokan ise evleri Asgard'ı ele geçiren bir Ayaz Dev'i. Tahmin edersiniz ki, Asgard'ı kurtarmak bizim küçük Odd'dan başka birinin görevi değil.
Nors yani İskandinav mitolojisini çok severim. Neil Gaiman yazınca daha da çok severim. Kitabın konusu bu olunca sevmem kaçınılmazdı bu yüzden. Ama dikkat etmeniz gereken bir şey var; bu bir çocuk kitabı. Öyle çok büyük beklentilere girmemek gerek. Ancak tadını yakalarsanız birkaç saatlik çok eğlenceli vakit geçirebilirseniz. Ben öyle yaptım. Kapağı kapattığımda suratımda bir gülümseme vardı.
Uzun lafın kısası; "ben çocuk mocuk dinlemem her türlü okurum arkadaş" diyenler hemen alsınlar kitabı. Neil Gaiman okuyup sevmiş olanlar ise herhalde çoktan kütüphanelerine koymuşlardır bile.
Son olarak bu kitap kesmedi Neil hasretimi hiç. Aksine tavan yaptırdı. En yakın zamanda elimdeki diğer kitaplarını da hatmetmeyi planlıyorum.
I don’t know much about Norse mythology apart from the Marvel universe so I was wondering if the base of this story was part of that mythology. The transformation part and possibly the frost giant.
As for Odd: he was a typical Gaiman protagonist so I loved him.
The story was very short, even for a juvenile book but it was almost just right too. Like a novella.
Nice little story and definitely makes me want to read Gaiman’s Norse Mythology (some day :)).
As for Odd: he was a typical Gaiman protagonist so I loved him.
The story was very short, even for a juvenile book but it was almost just right too. Like a novella.
Nice little story and definitely makes me want to read Gaiman’s Norse Mythology (some day :)).
Neil Gaiman was a new author for me, and I absolutely loved him! This book is short and sweet, and my only complaint is that it isn't longer!
This was a fun quick story! I listened to the audiobook, which was narrated by Neil Gaiman, and I wish he would narrate every audiobook.
I read this book literally in about an hour. Partly blc it's fairly short. Partly blc the language is fairly straightforward. Notice I didn't say simple. After specifically explaining that Odd's name didn't mean "odd", he has no problem using the word "odd" in its normal (or not normal) sense. It's like Odd's smile: looks idiotically simple at first, then gets more sly and wise and all knowing and a little mischievous the more you look.
The book is an excellent springboard Norse mythology, which I believe is an unjustly neglected part of our Northern European heritage. Everyone knows about Greek and Roman mythology, but not Norse despite the fact that we celebrate them every week on Mani's Day, Tyr's Day, Woden's Day, Thor's Day and Freya's Day.
Gaiman makes these oblique, half sentence references to events as if he's elbowing us in the ribs saying, "Get it? Remember that part?" If you know, you wink back and say, "yup." If you don't, you suddenly feel like the outsider at a party where you don't understand all the inside jokes. At which point you have this burning need to look it up and not feel foolish in front of all those people - the ones we imagined for the sake of this metaphor. It's been a long, long time since I read about Odin, Thor and the rest, so a book that took me an hour to read, cost me 2 1/2 on Wikipedia.
Moving on to American God's. I'll let you know how it goes.
The book is an excellent springboard Norse mythology, which I believe is an unjustly neglected part of our Northern European heritage. Everyone knows about Greek and Roman mythology, but not Norse despite the fact that we celebrate them every week on Mani's Day, Tyr's Day, Woden's Day, Thor's Day and Freya's Day.
Gaiman makes these oblique, half sentence references to events as if he's elbowing us in the ribs saying, "Get it? Remember that part?" If you know, you wink back and say, "yup." If you don't, you suddenly feel like the outsider at a party where you don't understand all the inside jokes. At which point you have this burning need to look it up and not feel foolish in front of all those people - the ones we imagined for the sake of this metaphor. It's been a long, long time since I read about Odin, Thor and the rest, so a book that took me an hour to read, cost me 2 1/2 on Wikipedia.
Moving on to American God's. I'll let you know how it goes.
There is no better place to learn about life than a graveyard. That's the idea behind Neil Gaiman's classic tale of Nobody Owens, a boy who waddles into a graveyard as a baby and grows there, raised by two ghosts, a mysterious guardian and a dozen spectral friends.
This is pretty packed territory. Like Harry Potter, "Bod" must solve the mystery of his parents' deaths and bring justice to their murderer. Like Lemony Snicket, there is a glorious gothic quality to the settings. But Gaiman really takes this book a step beyond, thanks to big ideas about life--what it's all about, why it's worth following through with. I really enjoyed this book--I couldn't put it down--and I would recommend it to readers from 11 to 17.
This is pretty packed territory. Like Harry Potter, "Bod" must solve the mystery of his parents' deaths and bring justice to their murderer. Like Lemony Snicket, there is a glorious gothic quality to the settings. But Gaiman really takes this book a step beyond, thanks to big ideas about life--what it's all about, why it's worth following through with. I really enjoyed this book--I couldn't put it down--and I would recommend it to readers from 11 to 17.
Anything by Gaiman's gonna be good. That said, this one was even more juvenile-feeling than his juveniles. The Day I Swapped My Dad For Two Goldfish, The Wolves in the Walls, even Coraline (though that one's for a bit older crowd) all were more fun. I believe that if Neil'd slow down (I know, fie on me and heretic here!) these short books would be more fun.