Scan barcode
chrilaura's review
"Jullie huwelijk is een te slap opgeblazen luchtmatras. Als de een opstaat, zakt de ander plots me de schouders op de grond, daarom verhinderen jullie elkaar voortdurend eruit te klimmen."
"Altijd als mama over haar zwangerschap en kraamtijd praat, fleurt ze op. Alsof ze het dan niet over zichzelf heeft, maar over een vriendin van haar, die niets te verwijten valt."
"'Omdat er maar een nee is en wel honderd soorten van ja. Zoals een deur maar op een manier dicht kan zijn, maar op eindeloos veel wijzen, van kier tot wagenwijd, open,' schrijft Renate Rubinstein in Bange mensen stellen geen vragen. Een betere definitie voor verlangen heb ik nooit gevonden. En voor gemis, wie weet.
Je was gesloten. En het grootste stuk van mijn leven heb ik je opener verzonnen. Je kunt op een manier aanwezig zijn en tegelijk op zo veel manieren afwezig. Al die moeders die ik van je heb gemaakt, ze waren er in mijn gedachten bij, bij alles wat ik deed, bij alles wat ik kreeg, en krijg.
Je zien was altijd een realitycheck.
(...)
Ook jij miste die baby, ook jij miste mij, je hele leven, zelf als ik voor je stond. Al die dochters die ik had kunnen zijn."
"Altijd als mama over haar zwangerschap en kraamtijd praat, fleurt ze op. Alsof ze het dan niet over zichzelf heeft, maar over een vriendin van haar, die niets te verwijten valt."
"'Omdat er maar een nee is en wel honderd soorten van ja. Zoals een deur maar op een manier dicht kan zijn, maar op eindeloos veel wijzen, van kier tot wagenwijd, open,' schrijft Renate Rubinstein in Bange mensen stellen geen vragen. Een betere definitie voor verlangen heb ik nooit gevonden. En voor gemis, wie weet.
Je was gesloten. En het grootste stuk van mijn leven heb ik je opener verzonnen. Je kunt op een manier aanwezig zijn en tegelijk op zo veel manieren afwezig. Al die moeders die ik van je heb gemaakt, ze waren er in mijn gedachten bij, bij alles wat ik deed, bij alles wat ik kreeg, en krijg.
Je zien was altijd een realitycheck.
(...)
Ook jij miste die baby, ook jij miste mij, je hele leven, zelf als ik voor je stond. Al die dochters die ik had kunnen zijn."
lisedelabie's review
4.0
Lize Spit kan schrijven, en wel op een nietsontziende manier. Dit boek leest ongelooflijk vlot. Tegelijk ervaar ik net dat als een gebrek: ik miste soms wat afstand, een extra laag die het geheel samenbindt, iets dat meer schuurt dan de inhoud. Door de chronologische opbouw voelde het boek soms als een opeenstapeling van confronterende gebeurtenissen en ik betrapte mezelf regelmatig op verder bladeren: tot waar nog?