Take a photo of a barcode or cover
3.91 AVERAGE
3.91 AVERAGE
adventurous
dark
mysterious
fast-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Een geinige verkorte versie van Journey to the West. Deze versie maakt het boek makkelijk om te lezen en je bent er ook zo door heen. Om de kern van het verhaal te ontdekken is dit een prima samenvatting. Je herkent al snel de vele soorten storytelling van hoe hedendaags een verhaal verteld word. De reis is namelijk, op de eerste ±70 pagina's na, opgedeeld in episodische verhalen, zoals we ze herkennen in bijvoorbeeld Dragon Ball of The Office.
Ook de karakters zijn over het algemeen prima geschreven voor zo'n verkorte versie. Al is de monnik Tripitaka nogal een angsthaas. Eigenlijk maakt alleen de hoofdpersoon Monkey een duidelijke ontwikkeling mee in deze uitgave. Ik had bij Sandy vooral de gedachte wat hij eigenlijk toevoegt aan onze groep pelgrims. Toch kreeg de auteur het voor elkaar dat ik de meeste karakters wel charmant vond.
Tijdens het lezen merkte is al snel dat ik smachtte naar meer, ook al begonnen de verhalen wel een beetje in herhaling te vallen. Ik ging op zoek naar uitleg over een bepaald gedeelte aan het einde van het boek en zag dat er echt *ontzettend* veel tekst aangepast en overgeslagen is in hoofdstukken die wel onderdeel zijn van deze verkorte versie. Dit wordt ook door de auteur bevestigd in het hoofdstuk 'A note on the translation'. Uiteraard prima dat dit gedaan wordt, maar ik merkte dat de diepgang hierdoor ook wordt gemist. De gedichten die zo-zo-zoveel toevoegen aan gevoel worden bijvoorbeeld volledig weggehaald. En ik snap dat dit is gedaan voor de 'narratieve economie', maar dit zou hooguit 30 pagina's toevoegen aan het boek. Dan kan je ze, wat mij betreft, net zo goed laten staan.
Daarnaast wordt er wel veel gesproken over het Taoisme, Confucianisme en Buddhisme, maar het boek verdiept zich niet in de overeenkomst, verschillen en uitgangspunten van deze levensovertuigingen. Ik vraag me af of dit in de originele versie wel zo is, maar het wordt wel gemist. Ook worden er andere namen voor de karakters gebruikt dan in het origineel. Zo krijgt Zhu Baije (deze naam wordt niet eens benoemd) ofwel Zhu Wuneng (alleen benoemd bij een lijst met alle prominente karakters), hier de naam Pigsy. Misschien dat het met voorkeur te maken heeft, maar ik had veel liever de originele benaming gehad voor alle karakters.
Maar ik snap ook dat mijn verwachtingen te hoog waren voor het boek. Ik bedoel, deze versie telt 339 pagina's en het origineel telt 1800+ pagina's. De auteur geeft ook aan dat het een een soort herwerking is i.p.v. een 1-op-1 vertaling. Jammer, want Penguin staat erom bekend dat ze uitstekende vertalingen uitgeven.
Ook de karakters zijn over het algemeen prima geschreven voor zo'n verkorte versie. Al is de monnik Tripitaka nogal een angsthaas. Eigenlijk maakt alleen de hoofdpersoon Monkey een duidelijke ontwikkeling mee in deze uitgave. Ik had bij Sandy vooral de gedachte wat hij eigenlijk toevoegt aan onze groep pelgrims. Toch kreeg de auteur het voor elkaar dat ik de meeste karakters wel charmant vond.
Tijdens het lezen merkte is al snel dat ik smachtte naar meer, ook al begonnen de verhalen wel een beetje in herhaling te vallen. Ik ging op zoek naar uitleg over een bepaald gedeelte aan het einde van het boek en zag dat er echt *ontzettend* veel tekst aangepast en overgeslagen is in hoofdstukken die wel onderdeel zijn van deze verkorte versie. Dit wordt ook door de auteur bevestigd in het hoofdstuk 'A note on the translation'. Uiteraard prima dat dit gedaan wordt, maar ik merkte dat de diepgang hierdoor ook wordt gemist. De gedichten die zo-zo-zoveel toevoegen aan gevoel worden bijvoorbeeld volledig weggehaald. En ik snap dat dit is gedaan voor de 'narratieve economie', maar dit zou hooguit 30 pagina's toevoegen aan het boek. Dan kan je ze, wat mij betreft, net zo goed laten staan.
Daarnaast wordt er wel veel gesproken over het Taoisme, Confucianisme en Buddhisme, maar het boek verdiept zich niet in de overeenkomst, verschillen en uitgangspunten van deze levensovertuigingen. Ik vraag me af of dit in de originele versie wel zo is, maar het wordt wel gemist. Ook worden er andere namen voor de karakters gebruikt dan in het origineel. Zo krijgt Zhu Baije (deze naam wordt niet eens benoemd) ofwel Zhu Wuneng (alleen benoemd bij een lijst met alle prominente karakters), hier de naam Pigsy. Misschien dat het met voorkeur te maken heeft, maar ik had veel liever de originele benaming gehad voor alle karakters.
Maar ik snap ook dat mijn verwachtingen te hoog waren voor het boek. Ik bedoel, deze versie telt 339 pagina's en het origineel telt 1800+ pagina's. De auteur geeft ook aan dat het een een soort herwerking is i.p.v. een 1-op-1 vertaling. Jammer, want Penguin staat erom bekend dat ze uitstekende vertalingen uitgeven.
adventurous
funny
I thoroughly enjoyed this even though I think I hate Monkey
adventurous
challenging
dark
emotional
funny
inspiring
lighthearted
mysterious
reflective
fast-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
decent abridgement. good funny monkey content. the yellow robe arc was my favourite
adventurous
lighthearted
medium-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Complicated
adventurous
funny
lighthearted
fast-paced
Plot or Character Driven:
Plot
Strong character development:
No
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
adventurous
funny
lighthearted
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
3,5
Uno dei quattro classici della letteratura cinese che avrei voluto leggere da molto tempo. Mi sono decisa soltanto ora perché sto portando avanti una sfida personale leggendo alcuni libri consigliati in [b:Curarsi con i libri: Rimedi letterari per ogni malanno|18758859|Curarsi con i libri Rimedi letterari per ogni malanno|Ella Berthoud|https://d.gr-assets.com/books/1383840900s/18758859.jpg|24757268].
Lo scimmiotto è consigliato alle persone che sono restìe ai cambiamenti e preferiscono condurre una vita serena, tranquilla e sicura.
Non è che io abbia paura dei cambiamenti, però devono avvenire gradualmente, ho bisogno di tempo per prepararmici. I cambiamenti improvvisi, invece, m'innervosiscono e raramente mi lascio trascinare in cose fuori programma e non organizzate. In Curarsi con i libri le autrici si riferiscono anche ai cambiamenti interiori, ma di questi è impossibile aver paura visto che spesso siamo noi gli artefici di questi mutamenti e quindi sono cercati e voluti.
Leggendo Lo scimmiotto non è cambiamento assolutamente niente nella mia vita, ma ho comunque letto un gran bel libro che comunque avrei voluto leggere. Mi sono divertita leggendo la vita del re scimmia Sun Wukong: dalla sua nascita al caos che ha provocato in Cielo, dal suo imprigionamento durato cinquecento anni sotto la Montagna dei Cinque Elementi fino al raggiungimento dell'illuminazione. L'altro personaggio che seguiamo sin dalla nascita è Tripitaka, un monaco buddhista, che è incaricato di andare in India a recuperare le Sacre Scritture per portarle in Cina e così insegnare la retta via.
Tripitaka affronterà il suo viaggio con l'aiuto di tre discepoli, tutti bizzarri e singolari, e insieme affronteranno rocambolesche avventure dovendo superare montagne invalicabili, fiumi impetuosi e combattere contro draghi e mostri.
Il loro viaggio simboleggia anche la via della consapevolezza: da una vita materiale e dedita ai piaceri a un percorso, non sempre facile, che conduce alla realizzazione. In questo senso la storia dello scimmiotto insegna che è possibile affrontare e superare le difficoltà e ciò conduce spesso a un cambiamento positivo del quale non c'è bisogno d'avere paura.
Uno dei quattro classici della letteratura cinese che avrei voluto leggere da molto tempo. Mi sono decisa soltanto ora perché sto portando avanti una sfida personale leggendo alcuni libri consigliati in [b:Curarsi con i libri: Rimedi letterari per ogni malanno|18758859|Curarsi con i libri Rimedi letterari per ogni malanno|Ella Berthoud|https://d.gr-assets.com/books/1383840900s/18758859.jpg|24757268].
Lo scimmiotto è consigliato alle persone che sono restìe ai cambiamenti e preferiscono condurre una vita serena, tranquilla e sicura.
Non è che io abbia paura dei cambiamenti, però devono avvenire gradualmente, ho bisogno di tempo per prepararmici. I cambiamenti improvvisi, invece, m'innervosiscono e raramente mi lascio trascinare in cose fuori programma e non organizzate. In Curarsi con i libri le autrici si riferiscono anche ai cambiamenti interiori, ma di questi è impossibile aver paura visto che spesso siamo noi gli artefici di questi mutamenti e quindi sono cercati e voluti.
Leggendo Lo scimmiotto non è cambiamento assolutamente niente nella mia vita, ma ho comunque letto un gran bel libro che comunque avrei voluto leggere. Mi sono divertita leggendo la vita del re scimmia Sun Wukong: dalla sua nascita al caos che ha provocato in Cielo, dal suo imprigionamento durato cinquecento anni sotto la Montagna dei Cinque Elementi fino al raggiungimento dell'illuminazione. L'altro personaggio che seguiamo sin dalla nascita è Tripitaka, un monaco buddhista, che è incaricato di andare in India a recuperare le Sacre Scritture per portarle in Cina e così insegnare la retta via.
Tripitaka affronterà il suo viaggio con l'aiuto di tre discepoli, tutti bizzarri e singolari, e insieme affronteranno rocambolesche avventure dovendo superare montagne invalicabili, fiumi impetuosi e combattere contro draghi e mostri.
Il loro viaggio simboleggia anche la via della consapevolezza: da una vita materiale e dedita ai piaceri a un percorso, non sempre facile, che conduce alla realizzazione. In questo senso la storia dello scimmiotto insegna che è possibile affrontare e superare le difficoltà e ciò conduce spesso a un cambiamento positivo del quale non c'è bisogno d'avere paura.