Take a photo of a barcode or cover
3.17 AVERAGE
3.17 AVERAGE
emotional
lighthearted
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
No
Shine follows the adventures of Korean-American trainee Rachel Kim in her months before debut as part of a girl group produced by the fictional DB Entertainment. Her journey is packed with not-so-friendly competition, the burden of meeting expectations from friends and family, and an unexpected twist of a romance with the K-pop scene's biggest star yet.
REP: Korean-American MC, biracial Korean-Canadian SC, Korean SC's, and Japanese SC.
TW's: drugging, slut-shaming, fat-shaming & verbal and physical abuse.
PROS:
- Writing style. I was honestly pleasantly surprised by how easy Jessica's narration reads. It can be a bit corny at times, but overall I don't think it's bad for a Young Adult debut, and in particular, the way she weaves words about Korean culture as it exists outside of K-pop makes for a very nice visual read.
- Rachel's relationship with her family. Although I wish this was something we saw more of from the book, and that I think was ultimately overshadowed by the romance, I still enjoyed what I got of it. Her struggles to live up to her family's expectations, especially since they gave up so much for her, were really relatable, and it was endearing to see how hard she wanted to try to make them proud.
CONS:
- Obsession with brand naming. While I obviously understand that the grandeur associated with the world of K-pop is something Jessica had to paint a picture of, I don't think she needed to rely so much on brand names as she did. The parts of her writing that I enjoyed the best were her simple, straightforward descriptions of food or places, but being given a different brand name at every other turn tended to take me out of the story. By extension, the same could also apply to her very specific descriptions of clothing, which not every reader is going to be as fashion savvy to follow through on.
- Corniness. As someone who's been a Sone and Golden Star for six years now, Jessica being a corny person comes as no surprise to me. It bleeds through in absolutely everything she does, so seeing this reflected in her writing doesn't come as a surprise either. But nonetheless, it does make the book read a little juvenile despite the important points it's trying to address, especially when it comes to the dialogue.
- The romance. I don't think I had so much of an issue with the romance existing as I did with the fact that it felt pretty shallow. Rachel and Jason went from absolute strangers to being buddy-buddy and romantically into each other within a matter of days, and not that that can't happen, but the conversations between them didn't really support it. Part of it, I understand, comes from but even taking that into consideration, it just didn't feel realistic to see Rachel herself fall that easily for someone so superficial. I would have much rather read about them building up a friendship in this book and the relationship being tackled in the next one.
- The overall message. I realize this book was largely a catharsis for Jessica, so in the grand scheme of things, maybe this doesn't matter. But I don't think her book brought anything really new to the table in terms of what we know about the injustices that exist within this industry. That obviously might have to do with the red tape involved, but at the same time, I wish the book read more like a real experience than a Twitter fan's extravagant, made-up scenario. I feel like Jessica is really good at writing about the quieter, "realer" moments in life, but when it comes to the celebrity aspect, she kind of gets swept up in her own experience and makes it a little difficult for readers to connect or really take anything away from what she's saying, and it reads like a soap opera.
FINAL RATING: 1.75
REP: Korean-American MC, biracial Korean-Canadian SC, Korean SC's, and Japanese SC.
TW's: drugging, slut-shaming, fat-shaming & verbal and physical abuse.
PROS:
- Writing style. I was honestly pleasantly surprised by how easy Jessica's narration reads. It can be a bit corny at times, but overall I don't think it's bad for a Young Adult debut, and in particular, the way she weaves words about Korean culture as it exists outside of K-pop makes for a very nice visual read.
- Rachel's relationship with her family. Although I wish this was something we saw more of from the book, and that I think was ultimately overshadowed by the romance, I still enjoyed what I got of it. Her struggles to live up to her family's expectations, especially since they gave up so much for her, were really relatable, and it was endearing to see how hard she wanted to try to make them proud.
CONS:
- Obsession with brand naming. While I obviously understand that the grandeur associated with the world of K-pop is something Jessica had to paint a picture of, I don't think she needed to rely so much on brand names as she did. The parts of her writing that I enjoyed the best were her simple, straightforward descriptions of food or places, but being given a different brand name at every other turn tended to take me out of the story. By extension, the same could also apply to her very specific descriptions of clothing, which not every reader is going to be as fashion savvy to follow through on.
- Corniness. As someone who's been a Sone and Golden Star for six years now, Jessica being a corny person comes as no surprise to me. It bleeds through in absolutely everything she does, so seeing this reflected in her writing doesn't come as a surprise either. But nonetheless, it does make the book read a little juvenile despite the important points it's trying to address, especially when it comes to the dialogue.
- The romance. I don't think I had so much of an issue with the romance existing as I did with the fact that it felt pretty shallow. Rachel and Jason went from absolute strangers to being buddy-buddy and romantically into each other within a matter of days, and not that that can't happen, but the conversations between them didn't really support it. Part of it, I understand, comes from
Spoiler
Jason and DB's purposeful meddling,- The overall message. I realize this book was largely a catharsis for Jessica, so in the grand scheme of things, maybe this doesn't matter. But I don't think her book brought anything really new to the table in terms of what we know about the injustices that exist within this industry. That obviously might have to do with the red tape involved, but at the same time, I wish the book read more like a real experience than a Twitter fan's extravagant, made-up scenario. I feel like Jessica is really good at writing about the quieter, "realer" moments in life, but when it comes to the celebrity aspect, she kind of gets swept up in her own experience and makes it a little difficult for readers to connect or really take anything away from what she's saying, and it reads like a soap opera.
FINAL RATING: 1.75
3,75*, ale za to z plusem
Na swoim profilu na Instagramie wspominałam parę razy, że przez wiele lat byłam dużą fanką kpopu. Zainteresowanie tym zupełnie nowym światem wciągnęło mnie na dobre i z biegiem czasu wcale nie malało, wręcz przeciwnie. Od muzyki, przeszło na seriale, potem na kuchnię, kończąc na społeczeństwie.
Studia, które wybrałam również łączyły się z Azją Wschodnią. Pozwoliły mi dowiedzieć się dużo więcej o tym regionie świata. Były także świetną okazją (licencjat szczególnie) żeby spojrzeć na Koreę Południową bez różowych okularów. Nadal byłam zachwycona pod względem popkulturowym, ale zaczęłam dostrzegać także wiele rys na tym nieskazitelnym image'u jaki prezentuje Korea światu.
Myślę, że o tym też jest dzisiejsza książka, czyli ,,Lśnić" autorstwa Jessiki Jung, byłej członkini Girls' Generation, jednego z legendarnych zespołów k-popowych.
Z opisu książka brzmi jak wiele fanfików, które dawno temu czytałam na blogach. Mamy tu młodą dziewczynę, Rachel Kim, Amerykankę koreańskiego pochodzenia, która w wieku jedenastu lat przeprowadza się z rodzicami i młodszą siostrą do Seulu by rozpocząć swoją przygodę jako trainee, czyli stażystka w jednej z większych agencji zajmującej się promowanie przyszłych gwiazd estrady. Jest w stanie bardzo wiele poświęcić tylko po to by spełnić swoje największe marzenie, czyli zadebiutować.
Myślałam, że będzie to kolejna lekka i niezobowiązująca historia o tym jak to wieloletnia fanka k-popu przyjeżdża do stolicy z misją stania się sławną piosenkarką. Początkowo trochę utwierdziła mnie w tym postać Jasona, złotego chłopca, gwiazdę boysbandu uwielbianego przez dosłownie wszystkich. Już węszyłam tu typowy dla fanfików tego rodzaju wątek miłosny, duże nagromadzenie samo rozwiązujących się problemów i słodko-pierdzące zakończenie. Myliłam się znacznie.
,,Lśnić" nie jest literaturą z wyższej półki, ale też nie taki był zamysł. Nadal mamy spełnione pewne schematy, ale jest też dużo rzeczy, których się tu nie spodziewałam jak na przykład wątek miłosny poszedł zupełnie w inną stronę. Autorka poruszyła tutaj całe spektrum problemów, które toczą show biznes muzyczny i rozrywkowy. Od absurdalnych podwójnych standardów wobec kobiet i mężczyzn, szkodliwej kultury diet i fiksacji na temat chudości, przez seksizm, ksenofobię, kończąc na oczekiwaniach absolutnego podporządkowania się wszelkim decyzjom agencji kończąc. Nagromadzenie tych kwestii nie jest po to by szokować dla samego szoku. Fakt, że autorka poznała ten świat od podszewki w ciągu swojej czternastoletniej kariery (siedem lat w zespole i drugie tyle jako trainee) nadaje tej historii dużo poważniejszy ton bo nagle widać, że nie jest to zwykła lekka opowieść. Dla mnie jest to kolejny plus bo sprawia, że całość zyskuje na wiarygodności.
Z innych zalet to na pewno styl i język, płynie się przez tekst i niewiadomo kiedy już jest połowa książki albo nawet więcej. Kwestie estetyczne, czyli okładka również mi się podobają. No i sama historia, jak pisałam wcześniej. Nie doceniłam jej i trochę mi źle z tego powodu bo naprawdę jest to kawał dobrej książki.
To do czego mogę się doczepić kwestia edytorsko-korektorsko-tłumaczeniowa. Wiem, zrobiłam w tym momencie jakiego potworka językowego, ale nie umiem tego inaczej nazwać i nie znam fachowej terminologii. Chodzi mi o to, że tej książce tak bardzo brakuje przypisów, w których można by wyjaśnić obce zwroty albo nazwy własne. Wybijało mnie z to za każdym razem gdy musiałam sprawdzić co oznacza to słowo. Z kontekstu czasem się dało zrozumieć, ale nie zawsze. Naprawdę krótki przypis i byłoby po sprawie. Zdaję sobie sprawę do jakiej grupy czytelniczej jest to skierowane, ale nawet za złotych czasów mojego zainteresowania kulturą koreańską nie znałam nazw wszystkich potraw albo jak jest budka z koreańskim fast foodem, które w k-dramach (serialach) zawsze są gdzieś w tle.
Kolejną rzeczą na minus jest transkrypcja. Fizycznie bolał mnie tak dziwny zapis słów. Do tego stopnia, że nawet proste znajome zwroty były ciężkie do zrozumienia i pozostawione bez żadnego wyjaśnienia. Później w książce zwroty, które przez połowę były dobrze używane nagle zostały wykorzystane niepoprawnie, za przykład niech posłuży słowo ,,unnie (언니) wym. onni". Oznacza ono starszą siostrę i możemy go użyć jeśli chcemy się zwrócić do starszej od siebie (ale nie tylko, może to być ktoś wyżej w hierarchii, o większym doświadczeniu czy pozycji). W książce młodsza siostra głównej bohaterki, Leah, używa go odnośnie Rachel. Nagle w pewnej sytuacji Rachel jako narratorka opowieści używa ,,unnie" do Leah i jest to niepoprawne bo Leah jest jej młodszą siostrą, nie jest wyżej w żadnej hierarchii i nie ma więcej doświadczenia. Nie jest to jednakowy przypadek. Mały zgrzyt mam również z wyspą Jeju (제주도), wym. Dżedżu do", której nazwa została zapisana jako Czedżu.
Są to tylko moje odczucia, nie jestem ekspertką od języka koreańskiego, ale zasady poprawnej wymowy i pisowni jeszcze pamiętam. Powyższe błędy nie obniżają wartości ,,Lśnić" jako książki, nadal jest naprawdę dobra, ale zaburzają komfort lektury, zwłaszcza jak ktoś zwraca uwagę na takie sprawy.
Podsumowując, debiut Jessiki Jung jest jak najbardziej warty przeczytania, zwłaszcza jeśli interesuje was świat k-popu. ,,Lśnić" jest czymś więcej niż zwykłą historią o nastolatce pragnącej stać się piosenkarką i zasmakować sławy. Opowiada o tym ile trzeba poświęcić i jaką cenę zapłacić by zbliżyć się do spełnienia marzeń.
Autorka pokazując tę brzydszą, mniej medialną stronę Korei Południowej nie chce nam jej obrzydzić, zrobić z niej siedliska wszelkiego zła i wywołać jakichś wyrzutów sumienia, że wiedząc jaki jest stan branży muzycznej nadal tłumy fanów lubią koreańską popkulturę. Wręcz przeciwnie, dzieląc się własnymi doświadczeniami pokazuje, że nie wszystko jest czarno-białe i pewne kwestie są bardziej skomplikowane niż mogą wyglądać.
Czekam aż druga część pojawi się u nas i na pewno ją przeczytam bo ,,Lśnić" jest jedną z lepszych książek o k-popie jaka jest obecnie na polskim rynku.
Na swoim profilu na Instagramie wspominałam parę razy, że przez wiele lat byłam dużą fanką kpopu. Zainteresowanie tym zupełnie nowym światem wciągnęło mnie na dobre i z biegiem czasu wcale nie malało, wręcz przeciwnie. Od muzyki, przeszło na seriale, potem na kuchnię, kończąc na społeczeństwie.
Studia, które wybrałam również łączyły się z Azją Wschodnią. Pozwoliły mi dowiedzieć się dużo więcej o tym regionie świata. Były także świetną okazją (licencjat szczególnie) żeby spojrzeć na Koreę Południową bez różowych okularów. Nadal byłam zachwycona pod względem popkulturowym, ale zaczęłam dostrzegać także wiele rys na tym nieskazitelnym image'u jaki prezentuje Korea światu.
Myślę, że o tym też jest dzisiejsza książka, czyli ,,Lśnić" autorstwa Jessiki Jung, byłej członkini Girls' Generation, jednego z legendarnych zespołów k-popowych.
Z opisu książka brzmi jak wiele fanfików, które dawno temu czytałam na blogach. Mamy tu młodą dziewczynę, Rachel Kim, Amerykankę koreańskiego pochodzenia, która w wieku jedenastu lat przeprowadza się z rodzicami i młodszą siostrą do Seulu by rozpocząć swoją przygodę jako trainee, czyli stażystka w jednej z większych agencji zajmującej się promowanie przyszłych gwiazd estrady. Jest w stanie bardzo wiele poświęcić tylko po to by spełnić swoje największe marzenie, czyli zadebiutować.
Myślałam, że będzie to kolejna lekka i niezobowiązująca historia o tym jak to wieloletnia fanka k-popu przyjeżdża do stolicy z misją stania się sławną piosenkarką. Początkowo trochę utwierdziła mnie w tym postać Jasona, złotego chłopca, gwiazdę boysbandu uwielbianego przez dosłownie wszystkich. Już węszyłam tu typowy dla fanfików tego rodzaju wątek miłosny, duże nagromadzenie samo rozwiązujących się problemów i słodko-pierdzące zakończenie. Myliłam się znacznie.
,,Lśnić" nie jest literaturą z wyższej półki, ale też nie taki był zamysł. Nadal mamy spełnione pewne schematy, ale jest też dużo rzeczy, których się tu nie spodziewałam jak na przykład wątek miłosny poszedł zupełnie w inną stronę. Autorka poruszyła tutaj całe spektrum problemów, które toczą show biznes muzyczny i rozrywkowy. Od absurdalnych podwójnych standardów wobec kobiet i mężczyzn, szkodliwej kultury diet i fiksacji na temat chudości, przez seksizm, ksenofobię, kończąc na oczekiwaniach absolutnego podporządkowania się wszelkim decyzjom agencji kończąc. Nagromadzenie tych kwestii nie jest po to by szokować dla samego szoku. Fakt, że autorka poznała ten świat od podszewki w ciągu swojej czternastoletniej kariery (siedem lat w zespole i drugie tyle jako trainee) nadaje tej historii dużo poważniejszy ton bo nagle widać, że nie jest to zwykła lekka opowieść. Dla mnie jest to kolejny plus bo sprawia, że całość zyskuje na wiarygodności.
Z innych zalet to na pewno styl i język, płynie się przez tekst i niewiadomo kiedy już jest połowa książki albo nawet więcej. Kwestie estetyczne, czyli okładka również mi się podobają. No i sama historia, jak pisałam wcześniej. Nie doceniłam jej i trochę mi źle z tego powodu bo naprawdę jest to kawał dobrej książki.
To do czego mogę się doczepić kwestia edytorsko-korektorsko-tłumaczeniowa. Wiem, zrobiłam w tym momencie jakiego potworka językowego, ale nie umiem tego inaczej nazwać i nie znam fachowej terminologii. Chodzi mi o to, że tej książce tak bardzo brakuje przypisów, w których można by wyjaśnić obce zwroty albo nazwy własne. Wybijało mnie z to za każdym razem gdy musiałam sprawdzić co oznacza to słowo. Z kontekstu czasem się dało zrozumieć, ale nie zawsze. Naprawdę krótki przypis i byłoby po sprawie. Zdaję sobie sprawę do jakiej grupy czytelniczej jest to skierowane, ale nawet za złotych czasów mojego zainteresowania kulturą koreańską nie znałam nazw wszystkich potraw albo jak jest budka z koreańskim fast foodem, które w k-dramach (serialach) zawsze są gdzieś w tle.
Kolejną rzeczą na minus jest transkrypcja. Fizycznie bolał mnie tak dziwny zapis słów. Do tego stopnia, że nawet proste znajome zwroty były ciężkie do zrozumienia i pozostawione bez żadnego wyjaśnienia. Później w książce zwroty, które przez połowę były dobrze używane nagle zostały wykorzystane niepoprawnie, za przykład niech posłuży słowo ,,unnie (언니) wym. onni". Oznacza ono starszą siostrę i możemy go użyć jeśli chcemy się zwrócić do starszej od siebie (ale nie tylko, może to być ktoś wyżej w hierarchii, o większym doświadczeniu czy pozycji). W książce młodsza siostra głównej bohaterki, Leah, używa go odnośnie Rachel. Nagle w pewnej sytuacji Rachel jako narratorka opowieści używa ,,unnie" do Leah i jest to niepoprawne bo Leah jest jej młodszą siostrą, nie jest wyżej w żadnej hierarchii i nie ma więcej doświadczenia. Nie jest to jednakowy przypadek. Mały zgrzyt mam również z wyspą Jeju (제주도), wym. Dżedżu do", której nazwa została zapisana jako Czedżu.
Są to tylko moje odczucia, nie jestem ekspertką od języka koreańskiego, ale zasady poprawnej wymowy i pisowni jeszcze pamiętam. Powyższe błędy nie obniżają wartości ,,Lśnić" jako książki, nadal jest naprawdę dobra, ale zaburzają komfort lektury, zwłaszcza jak ktoś zwraca uwagę na takie sprawy.
Podsumowując, debiut Jessiki Jung jest jak najbardziej warty przeczytania, zwłaszcza jeśli interesuje was świat k-popu. ,,Lśnić" jest czymś więcej niż zwykłą historią o nastolatce pragnącej stać się piosenkarką i zasmakować sławy. Opowiada o tym ile trzeba poświęcić i jaką cenę zapłacić by zbliżyć się do spełnienia marzeń.
Autorka pokazując tę brzydszą, mniej medialną stronę Korei Południowej nie chce nam jej obrzydzić, zrobić z niej siedliska wszelkiego zła i wywołać jakichś wyrzutów sumienia, że wiedząc jaki jest stan branży muzycznej nadal tłumy fanów lubią koreańską popkulturę. Wręcz przeciwnie, dzieląc się własnymi doświadczeniami pokazuje, że nie wszystko jest czarno-białe i pewne kwestie są bardziej skomplikowane niż mogą wyglądać.
Czekam aż druga część pojawi się u nas i na pewno ją przeczytam bo ,,Lśnić" jest jedną z lepszych książek o k-popie jaka jest obecnie na polskim rynku.
Shine was a surprisingly enjoyable read with more substance than I expected. I did start to lose enthusiasm about halfway through, but that's not unusual for me. My only real criticism is I felt like one of the storylines was not wrapped up at the end of the book. I think we were meant to infer it, but I would have liked it to be a little more spelled out. Otherwise, a very enjoyable weekend read.
I recieved a free copy of this book through Electric Monkey as part of a giveaway.
If you're looking for a serious book about the issues in k-pop then this is not the book for you. But if you're looking for a fun Gossip Girl-esque novel about k-pop where you get to see how bad it can be? You'll love it.
I got through this book so quickly. It's an easy read and while it may be a little catty and predictable in places, that was exactly what I was expecting and I was happy about it.
Rachel goes through a lot in this book but with a great family and some really good friends hopefully things will get better.
This book does show how hard the k-pop industry can be but also the joy it brings people. It was nice to see the balance and knowing that coming from someone who experienced this life? Its probably very unfortunately accurate.
If you're looking for a fun read that's catty in the best way and you love k-pop then this is the book for you.
If you're looking for a serious book about the issues in k-pop then this is not the book for you. But if you're looking for a fun Gossip Girl-esque novel about k-pop where you get to see how bad it can be? You'll love it.
I got through this book so quickly. It's an easy read and while it may be a little catty and predictable in places, that was exactly what I was expecting and I was happy about it.
Rachel goes through a lot in this book but with a great family and some really good friends hopefully things will get better.
This book does show how hard the k-pop industry can be but also the joy it brings people. It was nice to see the balance and knowing that coming from someone who experienced this life? Its probably very unfortunately accurate.
If you're looking for a fun read that's catty in the best way and you love k-pop then this is the book for you.
La historia me ha decepcionado un montón, tanto que ni pienso leer su segunda parte. Creo que, a pesar de que la autora formó parte de la industria del k-pop, no ha profundizado mucho en la crítica a esta, sino que se ha centrado mucho más en un insta love bastante pasado ya de moda desde hace años (y este libro no es tan antiguo).
La historia es bastante aburrida e insulsa, y muy poco disfrutable. No es tampoco nada creíble la historia romántica y creo que aquí podría haber exprimido más ciertas cosas para hacer una mayor crítica a la industria.
Los protagonistas eran estos típicos protagonistas que son estáticos, que no parece que se muevan por absolutamente nada y son las situaciones las que fuerzan los cambios personales, y ni eso.
Lo dicho, una total decepción en todos los sentidos, y la segunda parte, por lo que dice su sinopsis, es incluso peor.
La historia es bastante aburrida e insulsa, y muy poco disfrutable. No es tampoco nada creíble la historia romántica y creo que aquí podría haber exprimido más ciertas cosas para hacer una mayor crítica a la industria.
Los protagonistas eran estos típicos protagonistas que son estáticos, que no parece que se muevan por absolutamente nada y son las situaciones las que fuerzan los cambios personales, y ni eso.
Lo dicho, una total decepción en todos los sentidos, y la segunda parte, por lo que dice su sinopsis, es incluso peor.
I have been a huge girls generation fan (sone) for years now.
And as soon as I knew Jessica is debuting as an author, I knew I had to read it. My rating however is not going to be biased.
As much as I liked the story and the whole representation of kpop in general, the writing was too simple. At times it felt like I am reading a fanfic and other than that it left a huge negative feeling on me, idk like I finished this book and the vibes are really negative.
I am glad Jessica wrote it though <3
And as soon as I knew Jessica is debuting as an author, I knew I had to read it. My rating however is not going to be biased.
As much as I liked the story and the whole representation of kpop in general, the writing was too simple. At times it felt like I am reading a fanfic and other than that it left a huge negative feeling on me, idk like I finished this book and the vibes are really negative.
I am glad Jessica wrote it though <3
This is written like a bad K-drama, but I happen to like K-dramas (and so do many teenagers and young adults--the primary audience for this book).
While it's not winning any awards for its writing, it's a fun, juicy look into the dark inner world of K-pop. Jung calls out the more problematic aspects of the industry, including sexism and fatphobia (though some of the scenes about counting calories aren't critical enough of the practice), while also creating enough drama to be compelling (again, compelling for fans of K-dramas and readers in their teens).
While it's not winning any awards for its writing, it's a fun, juicy look into the dark inner world of K-pop. Jung calls out the more problematic aspects of the industry, including sexism and fatphobia (though some of the scenes about counting calories aren't critical enough of the practice), while also creating enough drama to be compelling (again, compelling for fans of K-dramas and readers in their teens).
I have been a K-pop fan for nearly 15 years now, and as an avid reader I was very excited to see a novel written by K-pop Star about the K-pop world. And while the detail and storyline were promising, I feel like the story fell flat. There was a lot of lead up to debut, the ultimate goal but there was no character growth, no resolutions and the ultimate goal of debuting felt anticlimactic 3⭐ for concept and execution but not sure I will bother with the second book