Take a photo of a barcode or cover
4.05 AVERAGE
4.05 AVERAGE
I deeply resent the vast majority of bildungsromans for various reasons I won't articulate here, so I was surprised that I liked the first half of this book quite a bit. It was very interesting to read about coming of age portrayed as a type of corruption, how knowledge of the world also means stepping away from the light. Sinclair's fixation on Demian had an unexpected dimension of romantic love that I'm not sure was intentional, but with Hesse writing in the constant comparisons of Demian's face to that of an attractive woman... maybe he was thinking about that, after all. Later, this type of comparison seems more like a commentary on how Max Demian exists in the space between opposites, both young and old, masculine and feminine, exile and latent attraction. But yeah, after going over this theme the first half dozen times, the book unfortunately doesn't do much else with these ideas and lost my interest.
informative
mysterious
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
N/A
dark
mysterious
reflective
tense
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
I love putting all that Sunday school knowledge to use, made me go "huh!?!" a million times (sometimes in a good way), it's kind of giving gay, and it's a great book! Shoutout BTS for putting me on.
This was a difficult read. The melodrama drove me nuts. Maybe I'm just too old, and have forgotten my own youth. There were small passages that I vaguely remembered from the first time I read it. It helped to read the short bio and forward by Thomas Mann. It clarified the Freudian explorations and excessive self-examinations of the novel, and the Kafka-like feel. But I felt lacking in education to fully appreciate it. There were occasional passages that I understood -- the Buddhist passages in particular -- though it made me wonder about the difference in how Buddhism was practiced then and what has become American Buddhism. And it helped to come to understand that it was written just after the Great War, the War to End All Wars, WWI. Mostly, though, I found it strange and disturbing. That may have been partly influenced by recently reading "Drama of the Gifted Child", where that author used Hesse as examples of the impact a parent can have on a child.
grazie a dio ho letto questo libro ad uno stato avanzato del mio sviluppo cerebrale perché chissà cosa ne sarebbe stato della mia persona se lo avessi letto al liceo
challenging
dark
emotional
mysterious
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
N/A
Flaws of characters a main focus:
Yes
i really really enjoyed this book! i wasn't sure what i would be getting myself into when i started, but by the end i felt so extremely attached that it was hard to let go of it. it was a rollercoaster of reflection and growth alongside the main character. it's so beautifully detailed and has such vivid imagery that i felt myself observing the main character like a ghost. it was an honestly beautiful read.
just be wary of weird 1919s stuff by the end, but it was pretty easy to ignore & dismiss.
just be wary of weird 1919s stuff by the end, but it was pretty easy to ignore & dismiss.
هیچ ادبیاتی مثل ادبیات آلمان در غرب از ادبیات و جهان‌بینی شرقی، از جمله ایران تأثیر نگرفته... شاید هسه یا توماس مان و... حافظ نخونده باشند اما از گوته و نیچه که هر دو تحت تأثیر ادبیات ایران و بالاخص حافظ بودند، تأثیر گرفتند... جدای از این‌ها کسانی مثل خود هسه یا شوپنهاور مستقیماً با جهان‌بینی هندی آشنا بودند... این‌ها رو گفتم تا بازگو کنم چقدر داستان‌های نویسندگان آلمانی در جهاتی می‌تونه با داستان‌های تمثیلی-عرفانی ما شباهت داشته باشه.
شخصی به نام ماکس دمیان (که ماهیتی نیمه مادی-نیمه تمثیلی داره) سر راه سینکلر قرار می‌گیره تا همچون شمس برای مولانا اون رو به حقیقت راهنمایی کنه و دقیقاً مثل مرید و مرادی ادبیات و فلسفه‌ی عارفانه، اینجا هم سینکلر حق سرکشی نداره و به محض اینکه سرکشی کوچکی دربرابر پیستوریوس (یکی دیگر از پیرهای طریقتش) ابراز می‌کنه، توسط او طرد می‌شه... همچون عارف‌های ما برای جستن حقیقت یا باید به رویاهاشون پناه ببرند، یا همچون مولانا دچار خلسه و سرمستی ازلی بشن و یا خودشون رو اسیر مستی و مدهوشی مادی بکنند و...
در آخر چیزی که برای من جالب بود این بود که چقدر تعبیری که هرمان هسه‌ی آلمانی از جنگ و برخورد مردمان در آغاز جنگ جهانی اول داره شبیه به برداشت مارتین دوگار فرانسوی تو کتاب «خانواده‌ی تیبو»ئه و این نشون می‌ده دهشتناکی جنگ جهانی اول هر دو طرف رو به یک شکل و میزان تحت تأثیر قرار داده، اون هم در صورتی که مردم هر دو جبهه با روی باز از جنگ استقبال می‌کردند.
شخصی به نام ماکس دمیان (که ماهیتی نیمه مادی-نیمه تمثیلی داره) سر راه سینکلر قرار می‌گیره تا همچون شمس برای مولانا اون رو به حقیقت راهنمایی کنه و دقیقاً مثل مرید و مرادی ادبیات و فلسفه‌ی عارفانه، اینجا هم سینکلر حق سرکشی نداره و به محض اینکه سرکشی کوچکی دربرابر پیستوریوس (یکی دیگر از پیرهای طریقتش) ابراز می‌کنه، توسط او طرد می‌شه... همچون عارف‌های ما برای جستن حقیقت یا باید به رویاهاشون پناه ببرند، یا همچون مولانا دچار خلسه و سرمستی ازلی بشن و یا خودشون رو اسیر مستی و مدهوشی مادی بکنند و...
در آخر چیزی که برای من جالب بود این بود که چقدر تعبیری که هرمان هسه‌ی آلمانی از جنگ و برخورد مردمان در آغاز جنگ جهانی اول داره شبیه به برداشت مارتین دوگار فرانسوی تو کتاب «خانواده‌ی تیبو»ئه و این نشون می‌ده دهشتناکی جنگ جهانی اول هر دو طرف رو به یک شکل و میزان تحت تأثیر قرار داده، اون هم در صورتی که مردم هر دو جبهه با روی باز از جنگ استقبال می‌کردند.
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
reflective
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
reflective
slow-paced