Take a photo of a barcode or cover
4.18 AVERAGE
4.18 AVERAGE
„Zawsze jak widzę w pracy takich facetów – powiedział mój brat – takich, którzy zgwałcili dziecko czy zabili starszą osobę i nie wykazują w sądzie nawet odrobiny skruchy, robi mi się niedobrze na samą myśl, że oddychamy tym samym powietrzem! Kara śmierci jest dla nich zbyt łagodna! Patrzę na nich i zastanawiam się, czy oni są w ogóle ludźmi, czy tylko zwierzętami. Może to źle tak myśleć, ale wydaje mi się, że diabeł istnieje naprawdę, a ci ludzie są naznaczeni od urodzenia. Nie zasługują na to, żeby żyć. Są jak zwierzęta.”
Czy wiedzieliście, że w Korei Południowej, w demokratycznym państwie Azjatyckim, w dalszym ciągu obowiązuje kara śmierci? Choć w praktyce, żadna egzekucja nie odbyła się od czasu objęcia prezydentury przez Kim Dea Junga w 1998 roku (który de facto sam kiedyś był skazany na karę śmierci), to jednak prawnie, w każdym momencie więzień może obudzić się pewnego ranka, nie wiedząc, że jest to jego ostatni dzień.
Wydawać by się mogło, że Mun Yujeong ma wszystko i nigdy niczego jej nie brakowało. Pochodzi z bogatej rodziny, dobrze usytuowanej w hierarchii społecznej. Jest trzydziestoletnią, atrakcyjną kobietą, z dobrym wykształceniem, której niedawno oświadczył się przystojny i dobrze zapowiadający się prawnik. Ale Yujeong wcale nie ma idealnego życia, które tak naprawdę jest przepełnione cierpieniem i samotnością. Egzystencjonalny ból próbuje zagłuszyć ucieczką w alkohol, toksyczne związki, imprezy czy narkotyki. Trzecia, nieudana próba samobójcza sprowadzą ją do więzienia. Jej ciotka, siostra zakonna Monika próbuje nawrócić i resocjalizować skazańców. To dzięki niej Yujeong spotka o trzy lata młodszego Yunsu, który został skazany na karę śmierci za zabójstwo trzech osób. Bohaterowie pochodzą z całkowicie dwóch, różnych środowisk, zostali inaczej wychowani i mogłoby się wydawać, że nie mają ze sobą absolutnie nic wspólnego, to jednak z każdym spotkaniem odkrywają, że coraz więcej ich łączy niż dzieli.
Dawno nie czytała tak dobrej książki, które wywołuje mieszaninę różnych emocji. Głównym tematem są refleksje na temat kary śmierci, na temat samej chęci życia. Autorka porusza kwestie człowieczeństwa, o odkupieniu, trudnej nauce wybaczania, ale także zapominania, czy też jak trudno jest oddzielić dobro od zła i jak łatwo nam jest osądzać innych. Wątek religijny oraz miłosny jest tak naprawdę delikatnym tłem, który stara się wprowadzić jakąś równowagę do tak brutalnej rzeczywistości. Książka z pewnością pozostanie długo w mojej pamięci.
Czy wiedzieliście, że w Korei Południowej, w demokratycznym państwie Azjatyckim, w dalszym ciągu obowiązuje kara śmierci? Choć w praktyce, żadna egzekucja nie odbyła się od czasu objęcia prezydentury przez Kim Dea Junga w 1998 roku (który de facto sam kiedyś był skazany na karę śmierci), to jednak prawnie, w każdym momencie więzień może obudzić się pewnego ranka, nie wiedząc, że jest to jego ostatni dzień.
Wydawać by się mogło, że Mun Yujeong ma wszystko i nigdy niczego jej nie brakowało. Pochodzi z bogatej rodziny, dobrze usytuowanej w hierarchii społecznej. Jest trzydziestoletnią, atrakcyjną kobietą, z dobrym wykształceniem, której niedawno oświadczył się przystojny i dobrze zapowiadający się prawnik. Ale Yujeong wcale nie ma idealnego życia, które tak naprawdę jest przepełnione cierpieniem i samotnością. Egzystencjonalny ból próbuje zagłuszyć ucieczką w alkohol, toksyczne związki, imprezy czy narkotyki. Trzecia, nieudana próba samobójcza sprowadzą ją do więzienia. Jej ciotka, siostra zakonna Monika próbuje nawrócić i resocjalizować skazańców. To dzięki niej Yujeong spotka o trzy lata młodszego Yunsu, który został skazany na karę śmierci za zabójstwo trzech osób. Bohaterowie pochodzą z całkowicie dwóch, różnych środowisk, zostali inaczej wychowani i mogłoby się wydawać, że nie mają ze sobą absolutnie nic wspólnego, to jednak z każdym spotkaniem odkrywają, że coraz więcej ich łączy niż dzieli.
Dawno nie czytała tak dobrej książki, które wywołuje mieszaninę różnych emocji. Głównym tematem są refleksje na temat kary śmierci, na temat samej chęci życia. Autorka porusza kwestie człowieczeństwa, o odkupieniu, trudnej nauce wybaczania, ale także zapominania, czy też jak trudno jest oddzielić dobro od zła i jak łatwo nam jest osądzać innych. Wątek religijny oraz miłosny jest tak naprawdę delikatnym tłem, który stara się wprowadzić jakąś równowagę do tak brutalnej rzeczywistości. Książka z pewnością pozostanie długo w mojej pamięci.
Rastužila me je ova priča, iako mislim da nije teško mene rastužiti. Djeluje mi veoma realno i zbog toga je još tužnija i depresivnija. Sviđa mi se način na koji je napisana i dokazuje nam da nije sve onako kako izgleda na prvi pogled. :)
emotional
reflective
medium-paced
I appreciate the commentary it had but it was mostly just okay for me
emotional
reflective
sad
slow-paced
5 stars ⭐️
‘Our Happy Time’ is a melancholic tale, weaving through the complexities of ethics and morality with a deep sense of reflection. The book moves at a pace that might test your patience, slowly. Still, as you read on, you realize it’s a story worth reading. The story doesn’t rush; it’s not in a hurry to teach you life’s lessons, but rather lets you simmer in its profound truths. In the end, you put the book down with a sense of something having shifted in you—just like the quiet weight of a conversation that lingers long after it’s over.
‘Our Happy Time’ is a melancholic tale, weaving through the complexities of ethics and morality with a deep sense of reflection. The book moves at a pace that might test your patience, slowly. Still, as you read on, you realize it’s a story worth reading. The story doesn’t rush; it’s not in a hurry to teach you life’s lessons, but rather lets you simmer in its profound truths. In the end, you put the book down with a sense of something having shifted in you—just like the quiet weight of a conversation that lingers long after it’s over.
dark
emotional
reflective
sad
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Wow. This was a gem of a read for me. I am so glad I stumbled across this novel. If I were the type to read book descriptions I would have more than likely passed. This is a novel that has strong religious tones. The exact type of novel I avoid. However, this was so much more. This is a novel about acceptance. Acceptance not only of others, but also yourself. It's a story about finding oneself. It's a story about looking beyond your past and trying to imagine a future. A future where you find the strength to want to go on. It's also about forgiveness. Of asking for it, and of accepting it as well. There is just so much contained within these covers of this book.
I really admire Gong Ji-young for not taking this book and trying to turn it into a prettily wrapped happily ever after book, although the reader will surely wish for this to book to end happily. I'm not saying there isn't a HEA, I'm just saying that sometimes just getting though another day must be enough. As Ji-young points out more than once, "instead of saying you want to die, you should instead be saying you want to live better".
Here you have a young, beautiful, affluential woman. She's a professor, a world traveler and a past singing sensation. She comes from a *perfect* family. However, we find out throughout the story that she has not really bothered to enjoy life or to even live for the last 15 years. The woman the world sees couldn't be further from whom the woman actually is.
As this point the young woman joins her Aunt, a nun, to weekly prison visits of a man on death row. This man makes no excuses for what he has done. He does not deny anything.
All of a sudden both the woman and the man are forced to see the world though someone else's eyes. Once this occurs, there is no turning back. Suddenly, one must realise that no matter how alone you have felt your entire life, there are others out there in the world as well. Suddenly you must realise that if continue to focus on only yourself and your experiences...well, you are missing out on everyone else's experiences.
Ji-young has some real zingers of some quotes in this book. Some of what she wrote had a profound effect on me.
This is one book that I won't be forgetting anytime soon. I won't forget the characters. I won't forget the quotes. And I certainly won't be forgetting the the feelings she evoked or the message that I received. I hope you give this book a chance and feel the same....I so loved it...
ARC provided by NetGalley for an honest review.
I really admire Gong Ji-young for not taking this book and trying to turn it into a prettily wrapped happily ever after book, although the reader will surely wish for this to book to end happily. I'm not saying there isn't a HEA, I'm just saying that sometimes just getting though another day must be enough. As Ji-young points out more than once, "instead of saying you want to die, you should instead be saying you want to live better".
Here you have a young, beautiful, affluential woman. She's a professor, a world traveler and a past singing sensation. She comes from a *perfect* family. However, we find out throughout the story that she has not really bothered to enjoy life or to even live for the last 15 years. The woman the world sees couldn't be further from whom the woman actually is.
As this point the young woman joins her Aunt, a nun, to weekly prison visits of a man on death row. This man makes no excuses for what he has done. He does not deny anything.
All of a sudden both the woman and the man are forced to see the world though someone else's eyes. Once this occurs, there is no turning back. Suddenly, one must realise that no matter how alone you have felt your entire life, there are others out there in the world as well. Suddenly you must realise that if continue to focus on only yourself and your experiences...well, you are missing out on everyone else's experiences.
Ji-young has some real zingers of some quotes in this book. Some of what she wrote had a profound effect on me.
This is one book that I won't be forgetting anytime soon. I won't forget the characters. I won't forget the quotes. And I certainly won't be forgetting the the feelings she evoked or the message that I received. I hope you give this book a chance and feel the same....I so loved it...
ARC provided by NetGalley for an honest review.
C’est le second roman de cette autrice que je lis. Et même si chaque lecture est dure et parfois pesante, je n’ai jamais été aussi contente d’avoir osé franchir le pas. Incontournable
emotional
hopeful
reflective
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Thought-provoking. Beautiful. Raw.
Such a good book, in the most painful but hopeful way. It deals with the topics of life and death, good and evil, and forgiveness, even towards people one may initially believe to be unforgivable. As someone who also deals with some very negative views of myself and life, this one really had me contemplating things by the bittersweet end.
Such a good book, in the most painful but hopeful way. It deals with the topics of life and death, good and evil, and forgiveness, even towards people one may initially believe to be unforgivable. As someone who also deals with some very negative views of myself and life, this one really had me contemplating things by the bittersweet end.
The plot - 30-something suicidal woman meets death row inmate - may seem cliched, but the book deals with the issue of good and evil, life and death, man and God, in a sensitive and thought-provoking way. I love the characters in the book and at the end, I can't help but wish the inevitable outcome of a death row inmate could have turned out another way. But this is a book about how God DOESN'T answer prayers, yet people can still find hope and believe.