Take a photo of a barcode or cover
dark
reflective
sad
medium-paced
Flaws of characters a main focus:
Yes
What's with the Japanese and their deep-rooted sense of shame and loathing? I didn't find it relatable, but it was a good short piece.
dark
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
Moderate: Addiction, Suicidal thoughts, Suicide attempt
Minor: Sexual assault, Sexual content
adventurous
dark
reflective
sad
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
Complicated
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
if my year of rest and relaxation was more depressing and written by a misogynist living in tokyo instead of nyc
पढ़ तो लिया । पर समझ में नहीं आया मतलब इतना फेमस क्या है
dark
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Yes
dark
slow-paced
Plot or Character Driven:
Character
Strong character development:
No
Loveable characters:
No
Diverse cast of characters:
No
Flaws of characters a main focus:
Yes
dark
emotional
reflective
sad
medium-paced
Plot or Character Driven:
N/A
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Complicated
Flaws of characters a main focus:
Complicated
تمام شد.
به زبان خیلی ساده ای(البته خب قاعدتن ترجمه انگلیسی خوندم ولی خب مدل خیلی ساده ای) داشت زندگی روزمره یه آدم رو تعریف میکرد. آدمی که دپرشن داره, نه لزومن دپرشن حالا، زندگی رو به رنگی رنگی باقی افراد و با هیجانی که ازش توقع دارند ببینه نمیبینه.
دلیل معروفیت کتاب رو نمیدونم ساده و صریح بودنش بوده ، مدل نوشتارش به ژاپنی خیلی خاص بوده، یا تو اون برهه این مدلی نمینوشتن. شاید مدل اینکه بیوگرافی قاطی با تخیله جالب بوده. شاید بخاطر اینکه نویسنده بعدش خودشو کشته معروف شده اصلا؟
کلی از برداشت های انواع مختلفی که ازش (کتاب/خود دازای) شده رو دوست داشتهم؛ ولی راستش خود کتاب رو خیلی دوست نداشتم. بدون نیومد ها. فرقی نداشت زیاد.
آها البته یه سری حرف های جالبی هم وسطش داشت. بعدن از تو هایلایتای کتاب در بیارم اضافه کنم این زیر
به زبان خیلی ساده ای(البته خب قاعدتن ترجمه انگلیسی خوندم ولی خب مدل خیلی ساده ای) داشت زندگی روزمره یه آدم رو تعریف میکرد. آدمی که دپرشن داره, نه لزومن دپرشن حالا، زندگی رو به رنگی رنگی باقی افراد و با هیجانی که ازش توقع دارند ببینه نمیبینه.
دلیل معروفیت کتاب رو نمیدونم ساده و صریح بودنش بوده ، مدل نوشتارش به ژاپنی خیلی خاص بوده، یا تو اون برهه این مدلی نمینوشتن. شاید مدل اینکه بیوگرافی قاطی با تخیله جالب بوده. شاید بخاطر اینکه نویسنده بعدش خودشو کشته معروف شده اصلا؟
کلی از برداشت های انواع مختلفی که ازش (کتاب/خود دازای) شده رو دوست داشتهم؛ ولی راستش خود کتاب رو خیلی دوست نداشتم. بدون نیومد ها. فرقی نداشت زیاد.
آها البته یه سری حرف های جالبی هم وسطش داشت. بعدن از تو هایلایتای کتاب در بیارم اضافه کنم این زیر