Take a photo of a barcode or cover
4.52 AVERAGE
4.52 AVERAGE
adventurous
funny
My new fav superhero comic???? Extremely entertaining
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
adventurous
emotional
funny
lighthearted
mysterious
reflective
sad
tense
fast-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
Yes
Loveable characters:
Yes
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Read this years ago. Am still delighted by Pizza Dog.
It took me this long only because I get very easily distracted. I love love love Hawkeye, and Matt Fraction's Clint Barton is the best one. I wasn't a fan of some of the art that wasn't Fraction's, but that's mostly because I'm super picky. I also adore seeing (spoilers) deaf Clint. It means a lot to me.
This is the best comic. The best.
Art, writing, pizza, there wasn't a moment I didn't love.
Art, writing, pizza, there wasn't a moment I didn't love.
bro, this was futzing awesome, bro.
نمیدونم دقیقا از کجا شروع کنم. از آرت خفن دیوید آجا؟ از داستان گویی غیرخطی مت فرکشن؟ از شخصیت پردازی ظریف کاراکترا؟ از سادگی و در عین حال عمیق بودن ماجرا؟
من نمیتونم طولانی مدت روی کمیک هایی که پنل های پرجزئیات (مثل های کمیک های جدید) یا رنگ های غلیظ (مثل کمیک های قدیمی) دارن متمرکز بمونم. یا حواسم به قسمت مصور پرت میشه و نوشته ها رو نمیفهمم یا کلا تصاویر رو فیلتر میکنم و فقط متن رو میخونم. ولی اینجا هم جزئیات حواس پرت کن نیستن هم رنگ ها آروم و یواشن. البته همه ایشوها کار دیوید آجا نیست که کاش بود ولی بقیه هم خوب بودن.
اینجا خبری از تهدیدهای فرازمینی و مشکلات بشری و این چیزا نیست. کلینت داره محله‌شو از دست مافیای لباس ورزشی‌پوش نجات میده و با مشکلات شخصی و درونیش سروکله میزنه. چی بهتر از این؟!
کاراکترا یکی از یکی دوست داشتنی ترن. با اینکه فکر نمیکردم از کیت بیشاپ خوشم بیاد خیلی هم باهاش حال کردم. خود کلینت هم هیچوقت از شخصیت های مورد علاقم نبوده ولی اینجا خیلییی قابل درکه. فقط داره قهوه رو از قهوه‌جوش سرمیکشه و سگای مردمو ناز میکنه :") بین اعضای اونجر که همشون یه قدرت فراطبیعی و غیرعادی دارن، کلینت با اسلحه عصر حجریش پابه‌پای بقیه مبارزه میکنه و حتی رهبریشون میکنه. کلا خیلی زیاد آدمیزادیه بین بقیه و خیلی قشنگه که بعد شخصی‌تر و انسانی‌تر چنین کاراکتری رو میبینیم.
نمیدونم دقیقا از کجا شروع کنم. از آرت خفن دیوید آجا؟ از داستان گویی غیرخطی مت فرکشن؟ از شخصیت پردازی ظریف کاراکترا؟ از سادگی و در عین حال عمیق بودن ماجرا؟
من نمیتونم طولانی مدت روی کمیک هایی که پنل های پرجزئیات (مثل های کمیک های جدید) یا رنگ های غلیظ (مثل کمیک های قدیمی) دارن متمرکز بمونم. یا حواسم به قسمت مصور پرت میشه و نوشته ها رو نمیفهمم یا کلا تصاویر رو فیلتر میکنم و فقط متن رو میخونم. ولی اینجا هم جزئیات حواس پرت کن نیستن هم رنگ ها آروم و یواشن. البته همه ایشوها کار دیوید آجا نیست که کاش بود ولی بقیه هم خوب بودن.
اینجا خبری از تهدیدهای فرازمینی و مشکلات بشری و این چیزا نیست. کلینت داره محله‌شو از دست مافیای لباس ورزشی‌پوش نجات میده و با مشکلات شخصی و درونیش سروکله میزنه. چی بهتر از این؟!
کاراکترا یکی از یکی دوست داشتنی ترن. با اینکه فکر نمیکردم از کیت بیشاپ خوشم بیاد خیلی هم باهاش حال کردم. خود کلینت هم هیچوقت از شخصیت های مورد علاقم نبوده ولی اینجا خیلییی قابل درکه. فقط داره قهوه رو از قهوه‌جوش سرمیکشه و سگای مردمو ناز میکنه :") بین اعضای اونجر که همشون یه قدرت فراطبیعی و غیرعادی دارن، کلینت با اسلحه عصر حجریش پابه‌پای بقیه مبارزه میکنه و حتی رهبریشون میکنه. کلا خیلی زیاد آدمیزادیه بین بقیه و خیلی قشنگه که بعد شخصی‌تر و انسانی‌تر چنین کاراکتری رو میبینیم.
adventurous
emotional
funny
medium-paced
Plot or Character Driven:
A mix
Strong character development:
No
Loveable characters:
Complicated
Diverse cast of characters:
Yes
Flaws of characters a main focus:
Yes
Starts and ends incredibly strongly, with probably the most thrilling and engaging mainstream comic book storytelling I've ever read (not that I've read much, admittedly) - I just had some relatively fundamental issues that I appreciate might be a Me problem. I enjoyed the various digressions - the issues that switched perspectives, the trip to LA to hang out with Philip Marlowe(?!) - but I found them frustrating when I just wanted to get back to the main thread, and this was compounded by how good the regular, no gimmicks issues were. Also - and this is pretty much my beef with all but about.. three comics writers - every protagonist talks The Damn Same and The Damn Same is a 15 year old nerd's idea of what a cool person talks like. I appreciate that that is who this is for, but that's not who's writing this review!!! Ok!!!
4.5/5 rounded up for Goodreads. Pizza dog is the best doggie ever. Kate Bishop kicks ass. The story is witty and has a lot of heart. Disney had a lot of great content to pull for their show, and this collection is definitely worth the read if you liked it. The one minor issue o had was that sometimes it was tricky for me to distinguish what was happening in the past vs. The present when they were switching frequently.